'Als ik naar anderen had geluisterd,
had ik nooit wat bereikt'
directeuren van Quote Media en KPN.
Je schrijft datje er moeite mee had om
al die gearriveerde zakenlieden met jij
en jou aan te spreken, vanwege je 'voor
Nederlandse begrippen strenge opvoe
ding'.
'Indische ouders, vaders met name,
zijn vaak strenger dan Nederlandse
ouders. Ik heb misschien een grote
mond, maar ik weet wel hoe het
hoort. Toen ik als kind bij
Nederlandse vrienden over de vloer
kwam, dacht ik wel eens: Mijn god,
wat zeggen die allemaal tegen hun
vader, en die staan gewoon op van
tafel. Dat zou ik niet moeten doen.
Maar mijn vader hoefde helemaal
niet te slaan; je zorgde wel dat het
niet zover kwam. Soms zie je
Hollandse ouders hun kinderen ach
terna hollen; dat zie ik Indische
ouders niet doen. Als er één wenk
brauw omhoog gaat, weet een kind
wel hoe laat het is. Ik vond het heel
normaal vroeger dat ik bang was
voor mijn vader. Nu denk ik dat ik
sommige dingen zelf anders zou
doen.'
Ergens in je boek vertel je hoe een colle
ga plotsklaps niet meer komt opdagen
op zijn werk en je pas zegt wat er aan
de hand is nadat jij hem hebt gebeld.
Het viel me op hoe weinig geduld je in
zo'n situatie hebt.
'Als jij en ik samen werken en je bent
het niet eens met mij, dan moet je
dat toch zeggen? Ik ben niet helder
ziend. Als je niets zegt, dan weet ik
niets. Dat vind ik overigens ook een
kenmerkende eigenschap van
Indische mensen. Die hebben ook
vaak moeite om te zeggen wat ze
bedoelen. En kunnen soms zo zeuren
over kleine dingetjes. Ze zeggen nooit
wat je verkeerd heb gedaan, dat hoor
je dan pas vijf jaar later: Je hebt toen
een keer mijn potlood gebroken.
Maar dat hoor je dan van de neef
van een tante van de buurman.
Vroeger begreep ik niet dat sommige
mensen conflicten liever vermijden.
Ikzelf heb dat niet. Je schiet er name
lijk helemaal niets mee op.
Indo's kunnen jaren ruzie hebben,
die nooit wordt uitgesproken. Daar
heb ik geen last van. Toch merk ik
dat ik wel Indische karaktertrekken
heb. Naarmate ik ouder word, ben ik
me daar bewuster van. Indische
mensen zijn bijvoorbeeld makkelijker
in afscheid nemen. Ik ook. Bij one
nigheid zoeken Nederlanders altijd
en eeuwig naar een compromis.
Indo's proberen confrontaties welis
waar te vermijden, maar als het niet
anders kan, handelen ze vaak drasti
scher. Tenminste, dat denk ik.'
Zelf heb je er geen moeite mee om te
zeggen watje denkt. Met sommige col
lega 's heeft dat voor problemen gezorgd.
Ook in de media heb je wel eens uit
spraken gedaan die niet goed gevallen
zijn.
'Ik heb in de Volkskrant eens iets
gezegd over de rellen met
Marokkanen in Amsterdam-West.
Dat schoot bij veel mensen in het
verkeerde keelgat. Maar ik kén die
buurt. Ik zie het station verpauperen
en ik zie wie dat veroorzaken. Ik vind
dat je dat moet kunnen zeggen. Het
probleem zit 'm namelijk in de
naschoolse opvang van jongeren tus
sen de acht en vijftien jaar, de leeftijd
vóórdat ze crimineel worden. Op die
leeftijdsgroep moet je je aandacht
richten. Na school kunnen die kinde
ren nergens naartoe, dus, vind ik,
moeten die jongeren ergens opgevan
gen worden waar ze niet met crimi
naliteit in aanraking komen, een
alternatief soort huiskamer. Toen
alles nog goed leek te gaan met
BitMagic, was ik van plan om daar
zelf wat aan te doen. Ik wilde een
stichting oprichten voor goede
naschoolse opvang in achterstands
wijken. Als ik iets betreur, is dat ik
daar nu de middelen niet meer voor
heb.'
Ten slotte, wat ga je nu doen?
'Dat weet ik nog niet precies. Ik wil
graag als adviseur voor bedrijven
gaan werken. En ik wil proberen om
er in het vervolg ook een beetje een
privé-leven op na te houden. De
afgelopen tien jaar heb ik zoveel
gewerkt dat ik alleen mensen ken via
het werk - met wie ik overigens ook
bevriend ben geraakt. Maar ik heb te
weinig vrije tijd gehad, terwijl je
familie en vrienden als het erop aan
komt toch het belangrijkste zijn in je
leven. De rest laat me koud. Wat er
in de media en door ex-collega's alle
maal over me gezegd wordt, interes
seert me niet. Als ik naar anderen
had geluisterd, had ik nooit wat
bereikt.'
Op zoek naar de heilige graal
Het ware verhaal over geniale nerds,
gladde verkopers en gehaaide beleggers
achter de internet-hype
door Michiel Frackers
Vassallucci: 217 pag. (paperback)
ISBN 90 5000 076 2
prijs 13,95
47 ste jaargang - nummer 2 - augustus 2002
29
