Rijswijk voor deze gelegenheid
beschikbaar te stellen. En weer een
andere was toevallig ook met gezin
hier in Nederland op vakantie. Het
was allemaal zeker de moeite waard
geweest. Het is prachtig om elkaar na
veertig jaar weer te zien. En Boy en
ik? Onze pc's ratelen nu nog heviger
dan ooit tevoren. De e-mailberichten
beperken zich niet meer tot onze
weekend-ngobrol alleen.
Roy Portier, Rotterdam.
Derde van links ben ik (hurkend) met aan mijn rechterzijde vriend Boy.
kerkhof Oolo te Padang. Op de
plaats van de begraafplaats staat nu
een busstation.
Omdat het al bijna 78 jaar geleden is,
is het moeilijk om nog informatie te
vinden. Misschien, ik hoop het zo,
zijn er ergens Moesson-lezers die
meer weten.
Mevr. E. Fr. Stuffertz-Bagmeijer,
Amstelveen, 020-645 74 62
Ratelende computers
Op 6 oktober 1995 was er een groot
reüniefeest van scholieren uit de
jaren vijftig en zestig in Soerabaja.
Ontroerend was het om al die beken
den die daar zijn gebleven weer te
ontmoeten. Maar ook leuk om te
zien hoe men daar een goede plek
heeft weten te veroveren in de maat
schappij. Eén oud-klasgenoot uit
de Sekolah Rakyat Ambengan ont
dekte mijn naam in het gastenboek
van het hotel waar de hïederlandse
bezoekers logeerden. Dagen later,
terwijl ik mijn reis door Indonesië
had voortgezet, wist die klasgenoot
uit Ambengan mij te traceren in
Malang. We hadden elkaar op de
reünie niet gezien. Hij heeft me
gebeld en zo is het contact met Boy
weer hersteld. Boy, een klasgenoot bij
wie ik vroeger veel genyontek heb tij
dens onze ulangans in de klas, veel
mee geknikkerd in de schoolpauzes,
maar ook degene met wie ik veel mee
gekibbeld heb. Ons contact werd
uiteraard vervolgd. Internet is hier
voor een snel en goedkoop commu
nicatiemiddel. Ieder weekeinde
hebben we elkaar per e-mail wel wat
te vertellen. Boy bracht me ook
weer in contact met een paar andere
oude bekenden in Indonesië, zelfs
met een oude pak guru. Een andere
goede bijkomstigheid is, dat mijn
Indonesische taalkennis weer
behoorlijk is opgeschroefd. Per slot
van rekening is het ook mijn moe
dertaal. Wij sturen elkaar wel eens
wat. Veelal gaat het om artikelen die
niet verkrijgbaar zijn in eigen land.
Eén van de verrassingen die hij mij
ooit toestuurde was Bandeng Asap.
Buiten Indonesië ben ik nog nooit
deze lekkere vissoort ergens tegen
gekomen. Boy's eerste Europese reis
twee jaar geleden was een bezoek
aan zijn dochter die in Engeland
afstudeerde. Wij spraken af elkaar in
Nederland te ontmoeten. Het mis
lukte echter want een visum voor
Nederland had hij niet. Dat moest al
eerder bij het consulaat in Surabaya
aangevraagd worden. Zijn tweede
Europese reis was onlangs naar
Frankrijk waar zijn dochter woont
en werkt. Ook nu spreken we af
elkaar echt te ontmoeten voor het
eerst na meer dan veertig jaar. Want
de mogelijkheid voor een bezoek aan
Nederland is nu voor hem en zijn
gezin eenvoudiger geworden.
Inmiddels had ik wel een plan
bedacht om tijdens onze ontmoeting
hier ook andere ex-school/klasgeno
ten in Nederland bij te betrekken.
Het werd een SR Ambengan school-
reünietje dus. Het loonde de moeite
om iedereen overal in Nederland te
benaderen. De mensen vonden het
erg leuk om elkaar na al die jaren
weer te ontmoeten. Eén van hen was
zelfs bereid haar woonruimte in
Wij missen hem
Fred Samethini
*02-10-1922 +04-07-2002
Bert Davidsz
Grace Butters Ruben
Han Veldhuijzen
Al telt een rede ook duizend woorden,
maar zinloze woorden,
dan is beter één woord vol zin,
dat een mens, die het hoort,
stil maakt.
Na veel strijd in haar leven, is onze
Mama vermoeid maar rustig ingeslapen,
en op weg naar onze Papa George E.
Lapré, vrede is nu hun deel.
'Het is goed zo'.
Constance Pelsmaeker
(Stans)
'Vaste rots van mijn behoudt...'
Gezang 174
Soerabaja, f Elburg,
13 november 1925 22 juli 2002
Vanneke M. Lapré
Rolo E. Josiane Lapré
Myrtle N. Lapré
Linda G. Jaap v.
Triest-Lapré
Familie/Schoonfamilie
Kleinkinderen
Achterkleinkinderen
Correspondentie-adres:
R.E. Lapré
Ch. des Narcisses 8,
1880 Bex,
Zwitserland
47 ste jaargang - nummer 3 - september 2002
5
