Van de stad naar de theetui
Van de stad...
Lies Walraven was in 1977 in Indonesië en beschrijft wat ze
toen zag en dacht. Een ieder die Indonesië bezoekt, zou
Jakarta over moeten slaan. Dat is te zeggen: als hij of zij niet
op de hoogte wil zijn van bepaalde zaken.
door Lies Walraven
Maar als hij of zij wel op de
hoogte wil zijn, zou hij
allerlei observaties kunnen
maken in Jakarta. Over de elektrici
teit bijvoorbeeld, die plotseling uit
kan vallen. Of over de
verkeersopstoppingen, de vuilnis
ophaaldienst, de gezondheidszorg, of
over de zorg voor de bejaarden, het
aantal moskeeën en de staat waarin
die verkeren, over de toestand van de
stad na een tropische regenbui, over
het aantal daklozen, het aantal werk
lozen, de kleur van de zee rond de
stad, de manier waarop men een
trouwpartij organiseert, de manier
waarop huisbedienden worden gere-
cruteerd, et cetera, et cetera.
Hij zal bij mensen op bezoek gaan
die in buitengewoon mooie huizen
wonen van extravagante afmetingen,
omgeven door hoge muren, die voor
zien zijn van een onopvallende
ingang. Het kan zijn dat hij tevoren
op bezoek is geweest bij zuster
Emanuela van de Rooms Katholieke
Missie. Zuster Emanuela heeft jaren
lang een uitstekende school voor
meisjes beheerd. Zij is ontslagen door
moessQn
30
