neri I lit de stad De observatie van zuster Emanuela's vrienden en de mensen in de grote huizen, is de observatie die blijft haken. Uiteindelijk maakt de rode hond dat je de stad verlaat. De rode hond is een soort uitslag waartegen geen enkele zalf of pil die in Jakarta te krijgen is, is opgewassen. De uit slag verdwijnt binnen twee dagen als die blootgesteld wordt aan koele berglucht. Het beste is zo ver mogelijk weg te gaan van deze stad in de richting van een bergtop. Eenmaal daar aangeko men zouden alle verdere exploraties te voet gemaakt moeten worden. De volgende stap is: een rustig, schoon hotelletje vinden. En daarna: een betrouwbare en vriendelijke gids. En dan kan je dagenlang wandelingen maken. De gids is een man van ongeveer 35 jaar oud. Hij draagt een heel schone, bijna tot op de draad versleten zwar te broek, en een wit overhemd. Beide kledingstukken zijn heel knap ver sneld op verschillende plaatsen. Hij draagt ook zwarte schoenen en heeft een paraplu in de hand. Hij, zijn vrouw en hun drie kleine zoontjes wonen achter het hotel, waar het per soneel hun eigen afdeling heeft. Deze appartementen hebben, ondanks het feit dat de staat waarin zij verkeren boven het middelmatige is, toch een Uncle Tom's cabin atmosfeer. De grote zorgen van de gids zijn de strijd voor het dagelijks leven en zijn zieke vrouw. Het wachten is op zijn vader, die zijn vrouw en hun drie kinderen mee zal nemen naar Sumedang, het dorp waar zij van daan komen. Daar zal zij misschien behandeld worden door een wonder dokter. De conversatie gedurende de wande ling begeeft zich op allerlei terreinen: van de politiek tot de economische situatie van Indonesië tot het gedrag van de jeugd in Indonesië en Europa. 1 heestruiken We wandelen urenlang, maar starten meestal rond twaalf uur 's middags en zijn dan om zes uur, etenstijd, weer terug. In de regentijd regent het altijd in de ochtend. Maar aangezien de zon schijnt, is dat niet zo erg, behalve misschien dat de paden zo ...naar de theetuinen. het gouvernement maar geeft nog steeds les op een avondschool waar volwassenen Engels en naaien kun nen leren. Haar meest belangrijke bezigheid is het maken van dagelijkse wandelingen door smalle gangetjes. Smalle gangetjes, die toegang geven tot andere gebieden waar mensen leven in krotten. Zij brengt hen wat ze maar brengen kan. 47 ste jaargang - nummer 11 - mei 2003

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2003 | | pagina 31