In de tijd dat Archie Polenewen in zijn vrachtwagen door Europa reed, had hij altijd zijn kookspullen bij zich. Een tweepits gasstel letje, twee pannetjes en kruiden. Wanneer het 's avonds tijd was om te eten ging hij niet naar een wegrestaurant. Hij maakte zijn eigen eten klaar. Indisch eten, klaargemaakt op een gasstelletje in de cabine van zijn vrachtwagen. Nu runt hij sinds drie jaar samen met zijn vrouw Terence Silvana een toko in Zutphen. door Sjors Bos Hoewel Archie's loopbaan anders doet vermoeden, staat zijn hele leven in het teken van koken. Pole wen: 'Toen ik van school kwam heb ik vijftien jaar in het leger gezeten. Bij de mariniers. Daarna heb ik twee jaar op een touringcar gezeten. En voor ik begon met mijn toko ben ik elf jaar lang internationaal vrachtwagenchauf feur geweest. Op de truck Europa door. Toen ik in het leger zat, kookte ik wel eens voor mijn kameraden. En in de cabine van de vrachtwagen had ik altijd kookspullen bij me, zodat ik onderweg Indisch kon koken. Dat is toch veel lekkerder dan patat met een kroket in een wegrestaurant.' Koken op gevoel 'Ik heb eigenlijk nooit echt kooldessen gevolgd. Het is een beetje zo gegroeid. Ik kook al vanaf mijn achtste. Toen ik nog in Indonesië woonde, riep mijn moeder me rond een uur of vier, vijf altijd naar binnen. Ik moest dan stop pen met spelen en haar helpen in de keuken. Door haar iedere dag te helpen en goed te kijken naar wat zij deed, heb ik eigenlijk leren koken. Mijn liefde voor koken dank ik aan mijn moeder.' Polenewen kookt op gevoel. 'Mensen vragen wel eens naar het recept van een gerecht. Dat geef ik ze meestal wel. Mijn recepten zijn geen geheim. Toch lukt het niemand om het eten zo klaar te maken als ik het doe. Misschien komt het omdat ik niet kan uitleggen hoeveel je van een bepaald kruid ergens bij moet doen. Koken doe ik puur op gevoel. Wanneer ik een gerecht kruid weet ik gevoelsmatig hoeveel erbij moet. Of dat nou voor vijf of vijftig mensen is, dat maakt niet uit.' Toko te koop Het idee om een toko te beginnen kwam vrij onverwacht. Het idee ont stond toen Archie lange tijd thuis zat na een operatie aan zijn arm. 'Op een gegeven ga je nadenken wat je wil doen, wanneer je weer kan werken. Ik kwam toen op het idee om een toko te beginnen. Vanaf het moment dat ik uit de WAO ging, hebben we gezocht naar een pand in Zevenaar waar we toen woonden. Dat lukte jammer genoeg niet. Toen heb ik weer een tijdje op de vrachtwagen gezeten. Op een gegeven moment vertelde mijn zwager me dat er een toko in Zutphen te koop stond. Ik heb geen moment getwijfeld, en de toko overgenomen.' Het eerste jaar van Toko Tersinar was niet makkelijk. 'Soms hadden we aan het einde van de dag maar vier gulden vijftig in de kassa zitten. Dan zakt de moed je in de schoenen. Er waren dagen dat er niemand in de winkel kwam. In het begin was het extra lastig omdat mijn voorganger niet zo'n goede reputatie had. De winkel was verwaarloosd en had onregelmatige openingstijden. Je hebt dan eigenlijk een valse start. Het eerste half jaar hebben we veel geld uitgegeven aan reclame om de mensen in onze toko te krijgen.' Lelystad Na verloop van tijd kwamen de men sen uit nieuwsgierigheid kijken. 'Ik liet de mensen dan wat proeven en legde uit wat het was. Je eten is toch je beste Toko's in Ned 30

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2003 | | pagina 30