Johan Sleurink werd geboren op 18 september 1927 in Solo en zijn
latere vrouw Elisabeth Dumas op 6 maart 1931 in Batavia. Haar
neef was magazijnmeester bij Garoeda en Johan was daar rond
1950 chef expeditie. Toen hij een fiets kreeg, die opgeknapt moest
worden, bracht de neef Johan naar vader Dumas. Die kon dat
namelijk wel, een fiets opknappen. Zodoende kwam hij bij
Elisabeth aan huis in Gang Dumas te Batavia.
Verkeringstijd
'Het was geen liefde op het eerste gezicht', vertelt Johan Sleurink.
'Het is gegroeid. Zij bakte spekkoek - het was rond kersttijd - en ik
kreeg een stukje van haar. Later gaf ik haar dansles op de voorga
lerij. Ik was namelijk voorzitter van de dansvereniging
Sheherezade. Ergens tussen de spekkoek en de dansles zijn we ver
liefd op elkaar geworden. Ik ben verliefd geworden op haar inner
lijk. Ze is zo'n lief mens, zij denkt altijd eerst aan een ander en dan
pas aan zichzelf.'
'Als ik terug denk aan onze verkeringstijd, dan denk ik aan de
sfeer van de jaren vijftig. Er was rivaliteit tussen de jongelui op
dansgebied; enerzijds kwam de jive net op, en ik was ballroom.
Hotel Homann in Bandoeng, dat was onze pleisterplaats. Onze ver
keringstijd is een moeilijke tijd geweest. Het klikte niet tussen mij
en haar familie. Ik was te min. Haar neven hielden me cqnstant in
de gaten. Zelfs toen we al getrouwd waren en een dochter hadden,
werd ik gechaperonneerd! En ik had niet eens de reputatie van
rokkenjager. Maar juist omdat we veel moeilijkheden hadden,
werd onze liefde alleen maar sterker.'
'Onze eerste zoen? Ik had geregeld dat ik twee bioscoopkaartjes
had apart van de anderen. We gingen naar Gone with the wind.
Onder de film hebben we elkaar voor het eerst gekust. Het was
een lange film, hoor! Maar voor ons ging die heel snel.'
'Onze trouwdag 21 januari 1952, was de mooiste dag van mijn
leven. We dansten een Engelse wals, want een tango was te moei-
februari 2004 47
