Voetbal in tempo doeloe
The Good Old B.V.C
In opmars naar het EK voetbal in juni, laat Moesson de topclubs uit tempo doeloe nog eens de revue passeren.
Een van de sterkste ploegen die B.V.C. ooit onder zijn hoede
heeft gehad. V.d. Laan, Feytes, Pas, Jut de Bourghelles, de
Bruyn Kops, Lakeman, v.d. Graaff, Störman, Kamperdijk,
Keppel Hesselink, Cramer, v.d. Palm, Cortenbach, Jut Jr.,
Versteegh, Rompies en Goldmann.
Op 25 september 1903 richtten dertien
voetballers, waaronder het beruchte
duo Paatje Versteegh en Paatje Jut de
Bourghelles, de Bataviase Voetbal Club
(B.V.C.) op. Bij Daan Prins thuis aan het
Koningsplein-Zuid vergaderen de eerste
leden. Al vanaf het begin wond de club er
geen doekjes om; ze wilden direct in de
competitie voetballen. Hun eerste uitstapje
naar Bandoeng was dan ook snel een feit.
B.V.C. hield wel van een uitstapje, maar
eigenlijk nog meer van feesten. Tussen het
feesten door speelden ze nog even de voet
balwedstrijd tegen de Bandoengse Voetbal
Club. In hun opvallende outfit - kaki
broek, wit hemd met links op de borst in
rood de letters B.V.C. - wonnen ze overtui
gend met 4-0. Gelukkig hadden ze een
eigen bal meegenomen, want de
Bandoengse Voetbal Club had namelijk
een zelfgemaakte bal, die meer op een ei
leek dan een voetbal. Bandoeng vroeg met
Pinksteren om revanche en werd genade
loos verslagen met maar liefst 12 - 0. In
1904 speelde B.V.C. zijn eerste competitie.
Dit keer met een nieuwe outfit, namelijk
geelzwarte jerseys. Ook hier hadden ze
succes en wonnen een bronzen medaille.
Niet slecht voor een voetbalclub die net
was begonnen en zelf waren ze dan ook
tevreden met het resultaat. Minder tevre
den waren ze met de wedstrijd tegen
V.I.O.S. De bal waarmee ze speelden was
namelijk te licht en vloog alle kanten op.
Het protest van B.V.C. werd niet gehoord,
omdat er niks in het reglement stond over
het gewicht van de bal.
Het sfeertje binnen B.V.C. was vooral gezel
lig. Misschien af en toe zelfs een beetje te
gezellig, want naast hoogtepunten kende
de club ook veel dieptepunten. In 1908
ontsnapte B.V.C. zelfs op het nippertje aan
degradatie. Een absoluut hoogtepunt was
het seizoen 1919/1920. Ze hadden dit sei
zoen nog geen wedstrijd verloren en - nog
opmerkelijker - niet eens een doelpunt
tegen gehad. Hoe kon het ook anders met
sterspelers Eddy 'Radja Bola' Siberg in de
verdediging en publieksfavoriet Harst in
de spits. Het grootste succes moest nog
komen en wel in de 'Deca-Park-
Competitie', waar elf gouden medailles
waren te winnen. B.V.C. wist de finale te
halen en moest spelen tegen het alom
gevreesde Hercules, die in jaren niet ver
slagen was. De tribunes waren tot de nok
toe gevuld en de wedstrijd was uiterst
spannend. Tot de 85ste minuut bleef de
stand 0 - 0. Toen riep voorzitter van B.V.C.
naar de aanvoerder: 'Eddy! Naar voren, nog
een keer een van je oude rennen!' Waarop
Eddy de bal op het middenveld over
meesterde en vliegensvlug naar voren
rende. Vervolgens pingelde hij langs de
verdediging en zelfs de doelman bleek
machteloos. De bal vloog in de netten en
de wedstrijd was beslist. B.V.C. heeft de
hele nacht doorgefeest, totdat de zon weer
opkwam.
Door de onafhankelijkheid van Indonesië
kampte B.V.C. met een grote leegloop aan
leden. De club hield in 1957 op te bestaan
en B.V.C. werd overgenomen door
Indonesische teamgenoten. In 1963 werd
de Reünisten Vereniging Nederland van de
B.V.C. opgericht. De vereniging bestaat nog
steeds en telt ruim 100 leden. In 2003 vier
de de vereniging het 100-jarig bestaan van
B.V.C.
24 moesson
