o door Julia Bastiaans o fotografie Armando Ello Riem de Wolff laat voor Moesson zijn boom lezen door Julia Bastiaans.'Ik geloof wel dat er iets meer is tussen hemel en aarde, maar verdiep me er gewoonlijk niet in'Door de heldere blik van Julia en de openhartigheid van Riem komen we precies te weten wat deze rocklegende bezighoudt. Julia ziet en Riem vertelt... 'Ruud is er nog steeds' Riem tekent zijn boom. Hij tekent vaker bo men; het opmerkelijke is dat hij altijd dezelfde boom tekent. Julia kijkt aandachtig naar zijn boom en de sessie kan beginnen. 'U moet mij wel geloven', zegt Julia met een glimlach. 'Ik geloof alles wat u tegen mij zegt', grapt Riem.'Als u zegt dat ik de jackpot win, dan koop ik meteen een staatslot.' 'Mag ik alles zeggen?', vraagt Julia. 'U mag alles zeggen.' Julia: 'U bent een open mens, heel positief. U bent extravert, een realistisch persoon en ziet de dingen nuchter. Dat moet ook wel, want u heeft een leidende taak. Ja, dat heeft u altijd gehad. U bent ook heel gevoelig van aard. Dat gevoelige heeft soms nare gevolgen, want u kunt niet tegen kritiek omdat dat kwetst. U probeert alles zo goed mogelijk te doen. U bent kritisch van aard omdat u streeft naar perfectie.' Riem knikt instemmend naar Julia: 'Ik wil alles zo perfect mogelijk doen. Ik ben echt een pietje precies'. Julia: 'Tot nu toe heeft u de dingen goed en mooi gedaan. Maar er komt een tijd dat u moet oppassen; u wordt teveel door andere mensen beïnvloed. U doet dingen die op uw pad komen, maar u moet meer nadenken over wat u doet. Dat moet u echt in de gaten houden. Geldzaken bijvoorbeeld, moet u beter beheren. Anders bent u de sigaar en andere mensen gaan er dan met uw geld vandoor. U werkt wel erg hard, zie ik'. Riem: 'Ik weet precies wat u bedoelt. Er zijn momenten dat ik niet werk voor mezelf, maar voor anderen. Ik doe vaak mijn uiterste best om iedereen te plezieren. Dat kost mij enorm veel energie. Als ze me vroegen of ik voor niets wilde optreden, zei ik toch vaak: "doe maar". Maar nu heb ik een afspraak met mezelf; ik mag iedereen helpen, maar het mag niet ten koste van mezelf gaan. Ik durf nu eindelijk nee te zeggen.' Julia: 'Pas op dat ze u geen loer draaien, niet iedereen is te vertrouwen.' Riem: 'Ik weet dat er mensen zijn die mij willen gebruiken. Maarja.dat is altijd zo geweest. In het verleden had ik daar veel last van. Ik ben nu wat wijzer geworden; sinds Ruud is overleden, moet ik alles zelf beslissen en ben ik verantwoordelijk voor mezelf. Mijn kinderen hebben mij erg geholpen. Ze zeggen dat ik nu écht voor mezelf moet opkomen.' Julia: 'Waarom voelt u zich af en toe zo een zaam? Dat is niet nodig, u bent toch getrouwd?' Riem: 'Maar wij zijn niet altijd bij elkaar door mijn werk. Dat is vaak een probleem. Maar ik heb wel altijd vrienden, familie en kinderen om mij heen Julia vult Riem aan: 'Maar ondanks dat voelt u zich toch eenzaam'. Weet u hoe dat komt: u vergt teveel van uzelf. Dat is vermoeiend en zo raakt u in een isolement. U moet er gewoon een weekje tussen uitgaan, helemaal alleen. Een beetje lopen en fietsen.' Riem: 'Ik ga vaak naar het bos. Ik heb iets met bomen. Wij woonden vroeger in Driebergen, in onze tuin stonden veel bomen. Ik heb altijd een zwak gehad voor bomen. Ik zocht ze op en dan praatte ik met ze. Ik krijg een lekker gevoel als ik om de boom heen hang. Soms ga ik bij een boom liggen dan voei ik de warmte van de boom of van de aarde. Ik voel me dan op mijn gemak.' Julia: 'U mist een paar mensen die van u zijn heengegaan.' Riem: 'Ja, dat zijn er nogal wat. Eerst mijn moe der, toen mijn broer, mijn vader en een aantal vrienden. In zeer korte tijd heb ik ze allemaal verloren. Dat knaagt.' Julia: 'Toch kunt u dat in uw muziek verwer ken.' moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2004 | | pagina 42