Rudy Boekholt:'lk ben zo
democratisch als de pest'
Veelbesproken bestuurder publiceert mémoires
Nepotist. Dictator. Verlengstuk van de overheid. Luncher met de Ja
panse keizer. Nog maar een paar jaar geleden waren dat de beschul
digingen richting Rudy Boekholt, oud-voorzitter van het Indisch Plat
form. 14 augustus verschenen zijn memoires.
DOOR MARJOLEIN VAN ASDONCK O FOTOGRAFIE ARMANDO ELLO
Vanaf de jaren tachtig maakt de Indische gemeenschap een enorme
groeistuip door. Indische herdenkingen, Indisch monument, de dood
van Hirohito, het ei van Lubbers, het Indisch Platform (IP), het Indisch
Herinneringscentrum (IHC), vlaggen op 15 augustus, het bezoek van
Akihito aan Nederland en Het Gebaar. Indische jongen Rudy Boekholt
heeft met bijna alles wel iets te maken gehad: als adjudant van de
koningin, als voorzitter van de Stichting Herdenking 15 augustus 1945,
als voorzitter van het Indisch Platform of als voorzitter van de Stichting
Indisch Herinneringscentrum. Maar in die functies is hij bepaald niet
onbesproken gebleven. Eén voorbeeld is het vernietigende artikel 'Villa
Amok' in de Haagsche Courant van 8 april 2000, waarin vrijwel alle be
stuursleden van het Indisch Herinneringscentrum te kijk werden gezet
vanwege nepotisme en financieel wanbeleid. En nu verschijnt In het
gareel, Boekholts memoires. Wie is er nu niet nieuwsgierig naar wat
Rudy te vertellen heeft? Zal hij toegeven of zich verdedigen?
Branie
Rudy Boekholt, zoon van Sophia Schrijver en Jacobus Albertus Gerardus
Boekholt, wordt op zondag 31 oktober 1926 geboren in Batavia. Hij is de
derde zoon in een gezin van vier jongens. In het vooroorlogse Batavia
geniet hij een bijna spreekwoordelijke, heerlijke Indische jeugd; com
pleet met veel ooms en tantes, vakanties in uitspanning Zonneheuvel
in Pengalengan, bezoekjes aan Pasar Baroe en de Pasar Gambir, en
kaasbroodjes eten in zwembad Manggarai. Al jong is hij gefascineerd
door de militaire parades op het Koningsplein en denkt hij: dat wil ik
later ook. Rudy gaat naar de KW lll-hbs, maar zijn middelbare school
tijd wordt door de oorlog onderbroken. Vader blijft bij NIGEM werken,
moederen zonen blijven in eerste instantie buiten het kamp.Totdat
broer Erik naar de Glodok-gevangenis moet, Rudy zestien jaar wordt
en in het Halimoenkamp verdwijnt. Net als zoveel Indische jongens,
is Rudy niet van plan zich pro-Japans op te stellen. Tijdens de bersiap
gaat hij eerst als chauffeur werken voor de Motor Transport Dienst, en
later op de Van Heutsz, om lading, troepen, en vrouwen en kinderen
te vervoeren. In 1946 vertrekt hij met de Sloterdijk naar Holland om de
hbs af te maken. Vervolgens schrijft hij zich in bij de KMA en begint hij
zijn militaire carrière.
Boekholts memoires zijn in tweeën te delen. Het eerste deel gaat over
zijn jeugd en opleidingsjaren. Het tweede deel over zijn loopbaan. De
september 2004 11
