ZE NOEMEN ME DE 'TROPISCHE VERRASSING' VAN DE KEUKEN
Indisch dagboek 6
Naam: Ferdie Broeke geboren: Lelystad, 9 augustus 1985 beroep: kok in opleiding. Loopt stage bij restaurant Bij De Buurvrouw
in Heemskerk.
een nieuwe collega, die voor het garnituur bij de gerechten zorgt, is nog
niet gewend aan het tempo. Zondags ligt het werktempo meestal hoog.
Mensen stromen dan met z'n allen in één keer binnen en presteren het
om binnen een uur voor-, hoofd-, en nagerecht te willen. Het is een open
keuken, zien ze dan niet hoe druk ik het heb?
Maandag, 11 oktober
Op maandagen komen er vaak zakenlieden eten tijdens onze pauze. Ik
ben er allang aan gewend dat er gasten binnenkomen tijdens de pauze.
Na een weekend begint op maandag alles opnieuw. Boodschappen wor
den binnengebracht en de leveranciers komen langs. Meestal is het rustig,
maar soms is het 's avonds onverwachts stampvol, terwijl je er niet echt op
rekent. Iets over tienen ben ik klaar.
Dinsdag, 12 oktober
Ik begin vandaag om twee uur's middags. We (mijn baas Jeroen en ik) zien
dat er veel reserveringen staan voor vandaag, dus gaan we alles dubbel
voorbereiden. Achteraf gezien viel het mee met de drukte. We hadden
hulp van de nieuwe stagiair. Alleen moet hij wel het verschil weten tus
sen een blad sla en een dienblad slabakjes. Komt hij aan met een blaadje
sla als Jeroen om 'dat blad sla'vraagt. Hij hoorde trouwens ook Jeroens
schreeuw om hulp niet toen hij via de achterdeur naar binnen wilde en
opeens met een losse deur in zijn handen stond, ha ha ha!
Donderdag, 7 oktober
's Ochtends om half elf boodschappen doen voor
het restaurant met collega Daud.Stom, hij is de
boodschappenlijst vergeten. Natuurlijk vergeten
we de helft in te kopen van wat 'Mister Miyagi'
heeft opgeschreven. Zo noem ik Daud altijd. Ik
leer veel van hem, maar vraag niet hoe. Ais hij me
in de keuken iets nieuws gaat leren, begint hij
altijd met:'Daniel-san, listen to me,you must be
one with Bonsai-tree.' In het restaurant word ik
de'Tropische Verrassing'van de keuken genoemd.
Samen zijn Daud en ikS/'Boto/cen SiJelek(de kale
en de lelijkerd). Zo kan ik een hele pagina vullen
met bijnamen voor al mijn collega's. Ik kan het
gelukkig goed met ze vinden. Mijn ouders zijn
vandaag zevenentwintig jaar getrouwd. Samen
met mijn zus heb ik ze een etentje cadeau gedaan
bij mij in het restaurant. Het is druk vanavond,
een tafel van dertig man, in totaal was er zo'n
vijfenzestig man. Rond elf uur ben ik klaar. Als ik
thuiskom zeggen mijn ouders heerlijk te hebben
gegeten.
Vrijdag, 8 oktober
Vandaag ben ik vrij.
Zaterdag, 9 oktober
Drukke dag. We staan met maar twee man (Daud en ik). Oké, twee en een
half, ik vergeet Sjors, onze'vakantieman'. Hij doet wat hij moet doen, en
dan afdoet hij helemaal niks meer. Mijn zus komt 's middags foto's ma
ken voor Moesson. Daarna beginnen we in de keuken met de voorberei
ding voor vanavond.'s Avonds zijn er drie grote tafels van zevenenveertig
man. In totaal is het restaurant met zo'n tachtig man gevuld. In de keuken
moetje goed kunnen samenwerken. We werken meteen bonnensysteem.
Bonnen met bestellingen komen bij mij binnen. Ik maak de voorgerech
ten die daarop staan, dan schuif ik de bonnen door naar Daud, die de
hoofdgerechten maakt. Soms, als je denkt net lekker bezig te zijn, komen
de serveersters ineens met heel veel bonnen. Help!
Zondag, 10 oktober
Er is een reservering voor een brunch voor vierendertig man. Het loopt
uit, ze komen later dan afgesproken. Komen een beetje in de knoop met
de voorbereiding voor vanavond. We eten zelf om 4 uur, maar daar is nu
weinig tijd voor. Je moet rond die tijd sowieso altijd rekening houden
met onverwachts vroege gasten. Vanavond staan we met drie man, maar
november 2004
