"Patricia Steur leidt een bijzonder leven. Haar agenda puilt uit met
boekingen voor fotosessies voor gerenommeerde tijdschriften, er staan
meerdere eigen producties op stapel en ze is al jarenlang gelukkig
met haar partner, Erik Hazelhoff Roelfzema junior. Ze is net terug uit
Nieuw-Zeeland waarze getatoeëerde Maori-mannen en vrouwen
heeft gefotografeerd voor het nieuwe boek Mo'koAt Work dat een
vervolg is op het succesvolle fotoboek Dedicated by Blood.Tegelijkertijd
is ze door documentairemaker Oswald Sweers gevolgd voor een tv-
reportage die eind 2005 door de AVRO wordt uitgezonden.
Tihei Mauri CDra!
merkt ze op wanneer hij wegrijdt.'Hij steunt en stimuleert me in alles
wat ik doe. Zonder hem had ik niet naar Nieuw-Zeeland gekund. We
laten elkaar behoorlijk vrij, we geven elkaar de ruimte. Erik schrijft fan
tastische verhalen en gedichten en corrigeert Engelse reclameteksten
voor Nederlandse bedrijven. In de meeste gevallen gaat hij met me
mee op reis, maar is het een lowbudget productie, dan blijft hij thuis.
Voor mij is hij een supermens met wie ik na vijftien jaar nog steeds
gelukkig ben.'
Tribale tatoeages
'Ik heb een fantastische reis achter de rug', vertelt Patricia, terwijl
ze koffie serveert aan de grote tafel in haar studio.'Ik heb prachtige
locaties in Nieuw-Zeeland bezocht om Maori-mannen en vrouwen te
fotograferen die bij de bekende Maori-acteur en tatoeëerder Gor
don Toi Hatfield een traditionele tatoeage hadden laten zetten. Mijn
eerste boek hierover, Dedicated by Blood, gaat over de opleving van
de traditionele Maori-tatoeages in Nieuw-Zeeland. Dit nieuwe boek
belicht hoe het dragen van een inheemse tatoeage de Maori's in hun
dagelijks werk versterkt en zelfbewuster maakt. Ze zien er uit alsof ze
uit een tribale samenleving zijn weggelopen, maar functioneren in een
moderne samenleving met gsm-telefoons en computers. Ze dragen
hun tatoeages met trots en dragen de boodschap uit dat ze geen volk
zijn datje zomaar kunt wegvagen. Ik vind die bewustwording een heel
goed signaal.'
Intensief
De intensieve reis heeft ook tot gevolg gehad dat ze haar agenda heeft
bijgesteld. 'Mijn aanvankelijke plan was om het hele gebied van de
Stille Oceaan te doorkruisen om de inheemse tatoeages in kaart te
brengen. Ik ben er achter gekomen dat dat zoveel werk is, dat ik daar
nog twee levens voor nodig heb. Ik werk op een intensieve manier, ik
verblijf voor langere tijd op een plek en probeer zo dicht mogelijk bij
de mensen te komen. Dat betekent tegelijkertijd dat er beperkingen
zijn aan mijn manier van werken.' Haar echtgenoot Erik - zoon van de
Soldaat van Oranje-komt de studio binnenlopen en informeert wat
Patricia bij de lunch wil gebruiken. 'Erik is een heel bijzondere man',
Blikseminslag
Hun ontmoeting leest als een sprookje.Toen Patricia het idee opvatte
om een boek samen te stellen over gedecoreerde helden, zocht ze
contact met ridders die sinds 1940 de Militaire Willemsorde ontvangen
hebben.'Ik had over Erik Hazelhoff Roelfzema senior gelezen en wist
dat hij drager van de Willemsorde is. Toen ik hem belde zei hij: Kom
maar naar Hawaï. Samen met interviewster Leonoor Wagenaar ben ik
naar Hawaï gevlogen en heb daar na afloop van het interview Erik juni
or leren kennen. Het was een blikseminslag, een halfjaar later zijn we
getrouwd.' Met bewondering praat ze ook over haar schoonvader, de
roemruchte Soldaat van Oranje.'Erik senior is een geweldige man. Hij
leeft helemaal niet in de verleden tijd,je kunt elk onderwerp met hem
bespreken.Toen we hem interviewden op Hawaï realiseerde ik me dat
er geen leeftijd bestaat. Je hoort gewoon een man van 23 praten, in het
bezit van veel levenswijsheid. Wanneer je verder kijkt dan het uiterlijk
en de grijze haren zie je een man die in zijn geest altijd jong is geble
ven. Dat geldt ook voor wijlen Prins Bernhard die we ook voor het boek
De Laatste Ridders hebben geïnterviewd. Waren de Prins en de Soldaat
bij elkaar, dan werd er altijd een glas roze champagne geschonken.' Ze
grinnikt.'Erik junior heeft wel eens op Hawaï met Bernhard gevist, dan
ging er een koeltas vol biertjes mee. Hij is van plan om er nog eens een
verhaal over te schrijven.'
Grote Paul
Patricia weet zich gesteund door haar familie, schoonouders en
partneren gaat een prachtig jaar tegemoet. Op 2 mei aanstaande
ontvangt ze de Paul Huf Award, ook wel de'Grote Paul'genoemd. De
prestigieuze vakprijs is haar door collega's toegekend.'Ik zag mijn
12
moesson
