Wibi Soerjadi speelt in de meest prestigieuze
concertzalen ter wereld en trad samen met Marco
Borsato op voor een uitverkochte Kuip.
Half mei staat hij als eerste klassiek pianist ooit
op het podium van Pinkpop. Nederlands meest
succesvolle pianist is een man van uitersten.
Een bezoek aan landgoed De Wulperhorst van Wibi Soerjadi in Zeist
heeft iets weg van een audiëntie. Wanneer je de lange oprijlaan van
zijn majestueuze landgoed oploopt vraag je je vertwijfeld af of je toch
niet beter een pak had kunnen aantrekken. Voor de voordeur staat
een zwarte Rolls Royce, gelijk daarachter een golfkart met Mickey
Mouse op de motorkap. In de enorme hal bij binnenkomst worden we
opgewacht door een Goofybeeld met een dienblad in zijn hand. Op
het dienblad liggen de sleutels van de Rolls. Achter Goofy staan twee
prachtige vleugels. De muren hangen vol met gouden en platina pla
ten. Op bezoek bij Nederlands meest succesvolle concertpianist.
Een wonderkind kun je Wibi Soerjadi niet noemen. Daarvoor begon hij
simpelweg te laat met pianospelen. Pas toen Wibi elf jaar oud was raak
te hij voor het eerst een piano aan. Een opmerkelijk talent is hij zeker.
Opmerkelijk omdat zijn ouders niet uitgesproken muzikaal waren. Zijn
moeder speelde piano, maar niet zo geweldig goed. Opmerkelijk omdat
het hem lukte in een paar jaar tijd op een hoog niveau piano te spelen.
Soerjadi:'Toen ik mijn ouders vertelde dat ik piano wilde gaan spelen
hadden mijn ouders zoiets van: daar heb je Wibi weer met zijn bevlie
gingen. Toen ik klein was had ik namelijk veel hobby's. Ik kon nergens
mijn energie kwijt. Ik fladderde van de ene hobby naar de andere.'
Maar dit keer was het meer dan een bevlieging. De bevlieging werd be
vlogenheid. Zijn interesse voor muziek werd gewekt door een tweetal
concerten waar de jonge Wibi met zijn ouders heenging.'De allereer
ste keer gingen we naar een opera, Don Giovanni van Mozart. Ik vond
dat prachtig, ik ging er echt helemaal in op. Nadat ik met mijn ouders
een paar keer naar klassieke concerten was geweest wilde ik zelf ook
spelen. Ik begon te spelen op de piano die we thuis hadden staan. Mijn
ouders begonnen me noten te leren. Toen ik dat eenmaal onder de knie
had begon ik FürElise te spelen, de bladmuziek hadden we thuis staan.
Toen ik dat eenmaal kon ging ik op zoek naar andere bladmuziek en
probeerde die te spelen. Sindsdien slokt de piano me op. In muziek zit
alles, daar kan ik mijn energie in kwijt. Het is zo compleet.'
Indonesië
Nu, meer dan twintig jaar later, is Wibi Soerjadi een begrip in de
klassieke wereld. Hij speelt met de beste orkesten en de grootste
dirigenten. Met zijn Bechstein D280 concertvleugel reist hij de hele
wereld rond. New York, Moskou, Londen, Jakarta, je kunt het zo gek niet
bedenken of hij is er geweest. Aan zijn bezoek aan Jakarta heeft hij
mooie herinneringen.
Soerjadi: 'Ik heb opgetreden in het Erasmushuis in Jakarta. Het was een
optreden voor studenten van een muziekschool. Ik vond het heel bij
zonder om daar op te treden. Mijn familie was daar ook en ik heb daar
toen mijn oma bezocht die onlangs is overleden. Omdat ik er Indone
sisch uitzie verwachtte iedereen dat ik ook Indonesisch sprak. Dat was
wel heel grappig. Ik spreek namelijk geen Indonesisch en mijn familie
moest steeds aan iedereen uitleggen dat ik de taal écht niet sprak. Ik
vond het heel leuk om daar te zijn. Ik voel me in Nederland thuis, maar
ook in Indonesië. Ik had het gevoel dat ik alles herkende.'
Wibi Soerjadi's ouders zijn allebei in Indonesië geboren. Wibi Soerjadi
zelf niet. Hij werd op 2 maart 1970 geboren in Leiden.'Ik weet eigenlijk
niet hoe mijn ouders in Nederland gekomen zijn. Dat weet ik echt niet,
nooit gevraagd eigenlijk. Ze wonen hier al zo lang. Ik weet wel dat ze
elkaar in Nederland ontmoet hebben. Mijn vader was civiel ingenieur
moesson