Wibi Soerjadi speelt in de meest prestigieuze concertzalen ter wereld en trad samen met Marco Borsato op voor een uitverkochte Kuip. Half mei staat hij als eerste klassiek pianist ooit op het podium van Pinkpop. Nederlands meest succesvolle pianist is een man van uitersten. Een bezoek aan landgoed De Wulperhorst van Wibi Soerjadi in Zeist heeft iets weg van een audiëntie. Wanneer je de lange oprijlaan van zijn majestueuze landgoed oploopt vraag je je vertwijfeld af of je toch niet beter een pak had kunnen aantrekken. Voor de voordeur staat een zwarte Rolls Royce, gelijk daarachter een golfkart met Mickey Mouse op de motorkap. In de enorme hal bij binnenkomst worden we opgewacht door een Goofybeeld met een dienblad in zijn hand. Op het dienblad liggen de sleutels van de Rolls. Achter Goofy staan twee prachtige vleugels. De muren hangen vol met gouden en platina pla ten. Op bezoek bij Nederlands meest succesvolle concertpianist. Een wonderkind kun je Wibi Soerjadi niet noemen. Daarvoor begon hij simpelweg te laat met pianospelen. Pas toen Wibi elf jaar oud was raak te hij voor het eerst een piano aan. Een opmerkelijk talent is hij zeker. Opmerkelijk omdat zijn ouders niet uitgesproken muzikaal waren. Zijn moeder speelde piano, maar niet zo geweldig goed. Opmerkelijk omdat het hem lukte in een paar jaar tijd op een hoog niveau piano te spelen. Soerjadi:'Toen ik mijn ouders vertelde dat ik piano wilde gaan spelen hadden mijn ouders zoiets van: daar heb je Wibi weer met zijn bevlie gingen. Toen ik klein was had ik namelijk veel hobby's. Ik kon nergens mijn energie kwijt. Ik fladderde van de ene hobby naar de andere.' Maar dit keer was het meer dan een bevlieging. De bevlieging werd be vlogenheid. Zijn interesse voor muziek werd gewekt door een tweetal concerten waar de jonge Wibi met zijn ouders heenging.'De allereer ste keer gingen we naar een opera, Don Giovanni van Mozart. Ik vond dat prachtig, ik ging er echt helemaal in op. Nadat ik met mijn ouders een paar keer naar klassieke concerten was geweest wilde ik zelf ook spelen. Ik begon te spelen op de piano die we thuis hadden staan. Mijn ouders begonnen me noten te leren. Toen ik dat eenmaal onder de knie had begon ik FürElise te spelen, de bladmuziek hadden we thuis staan. Toen ik dat eenmaal kon ging ik op zoek naar andere bladmuziek en probeerde die te spelen. Sindsdien slokt de piano me op. In muziek zit alles, daar kan ik mijn energie in kwijt. Het is zo compleet.' Indonesië Nu, meer dan twintig jaar later, is Wibi Soerjadi een begrip in de klassieke wereld. Hij speelt met de beste orkesten en de grootste dirigenten. Met zijn Bechstein D280 concertvleugel reist hij de hele wereld rond. New York, Moskou, Londen, Jakarta, je kunt het zo gek niet bedenken of hij is er geweest. Aan zijn bezoek aan Jakarta heeft hij mooie herinneringen. Soerjadi: 'Ik heb opgetreden in het Erasmushuis in Jakarta. Het was een optreden voor studenten van een muziekschool. Ik vond het heel bij zonder om daar op te treden. Mijn familie was daar ook en ik heb daar toen mijn oma bezocht die onlangs is overleden. Omdat ik er Indone sisch uitzie verwachtte iedereen dat ik ook Indonesisch sprak. Dat was wel heel grappig. Ik spreek namelijk geen Indonesisch en mijn familie moest steeds aan iedereen uitleggen dat ik de taal écht niet sprak. Ik vond het heel leuk om daar te zijn. Ik voel me in Nederland thuis, maar ook in Indonesië. Ik had het gevoel dat ik alles herkende.' Wibi Soerjadi's ouders zijn allebei in Indonesië geboren. Wibi Soerjadi zelf niet. Hij werd op 2 maart 1970 geboren in Leiden.'Ik weet eigenlijk niet hoe mijn ouders in Nederland gekomen zijn. Dat weet ik echt niet, nooit gevraagd eigenlijk. Ze wonen hier al zo lang. Ik weet wel dat ze elkaar in Nederland ontmoet hebben. Mijn vader was civiel ingenieur moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 12