Pienke KaI:'Ik wil verder gaan met mijn onderzoek naar Yogya-zilver en de zilversmeden die dit zilver maakten.' namMWMM Indische achtergrond Pienke's liefde voor voorwerpen in combinatie met haar binding met Indonesië bracht haar ertoe culturele antropologie te gaan studeren. Als afstudeerrichting koos ze Indonesië.'Ik ben al van jongs af aan geïnteresseerd in Indonesië en in de gebruiksvoorwerpen die uit het land komen. Door mijn Indische achtergrond - ik ben in Poerbalingga geboren en heb daar tot mijn achtste gewoond - heb ik altijd al een binding met Indonesië gehad.' Tijdens haar studie is ze gaan werken bij het Tropenmuseum, en na een aantal maanden is ze in vaste dienst genomen.'Ik moest voorwerpen documenteren. Dat werk sprak me enorm aan en gelukkig mocht ik blijven.' Omdat zij Indonesië in haar hart heeft gesloten, kreeg zij het continent Zuidoost-Azië toebedeeld. Vanaf dat moment is zij conserva tor van dit werelddeel. De liefde voor haar vak klinkt na al die jaren nog steeds in haar woor den door. Als Pienke over Indonesië en Yogya-zilver vertelt, leeft ze helemaal op. 'Na al die jaren is het me nooit gaan vervelen. Vooral de materiële cultuur - dat wat mensen maken - blijft me boeien. Erachter zien te ko men hoe het voorwerp gemaakt is, en wat de functie in de betreffende cultuur is of is geweest. Mijn taak als conservator is dan om dat aan het Nederlandse publiek te laten zien. Soms wordt er, naar aanleiding van een expositie, een lezing gehouden in het museum. Mensen die écht geïnteresseerd zijn in een onderwerp komen daar op af. Vaak ontstaan na zo'n lezing dan hele leuke gesprekken.' Export In de paar eeuwen dat het Yoyga-zilver bestaat, zijn er een aantal dingen veranderd. Pienke laat me foto's zien van Yogya-zilver en vertelt dat de motieven zijn vernieuwd en de technieken zijn verbeterd. 'Maar andere dingen, zoals de flexibiliteit en het vakmanschap van dé zilversmeden van Kotagedé, zijn gebleven. Na de oorlog krabbelde de Yogya-industrie met moeite weer uit het dal. Het kostte enkele decennia voordat de verkoop van het Yogya-zilver weer goed liep. Pas in de jaren zeventig kwam de export naar diverse westerse landen en Japan op gang. Onder invloed van die nieuwe vraag brak er een tijd van vernieuwing aan. Het traditionele Yogya-zilver verdween langzaam maar zeker van het toneel. Daarvoor in de plaats kwamen nieuwe producten, technieken en ornamenten tot ontwikkeling. Filigraan - fijn zilverdraadwerk - verving het vroegere repousséwerk. Bij repousse- ren wordt door te kloppen op de achterzijde van een voorwerp reliëf aangebracht. Tegenwoordig is het merendeel van het Yogya-zilver een mengeling van repoussé en filigraan.' De veranderingen bleven niet beperkt tot het materiaal. Pienke:'Ook de techniek is veranderd. Zo hoeft een zilversmid niet langer elk voorwerp afzonderlijk uit een zilveren plaat te hameren, maar kan hij een ontwerp inleveren bij het Balai Besar Kerajinan dan Batik. Dit Onderzoeksinstituut voor Batik en Nijverheid maakt vervolgens van dat ontwerp een gietvorm in gips. Daarna wordt er een serie zilveren voorwerpen volgens het ontwerp gegoten en terug naar de werkplaats van de zilversmid gebracht. De smid kan de voorwerpen dan afwerken en versieren. Deze manier is veel efficiënter dan de oude techniek.' 'Het opmerkelijkste verschil met een paar eeuwen geleden is dat het werk van de zilversmeden niet langer anoniem is. Vanaf het moment dat de zilversmeden ook buiten het hof in opdracht objecten gingen maken, begon een toenemend aantal van hen de eigen initialen in het zilver te stempelen. De laatste jaren zetten de zilversmeden echter steeds minder vaak hun initialen in hun werk.' Liefde Voor de tentoonstelling is Pienke Kal op zoek gegaan naar de namen achter de initialen.'Als conservator hou je je bezig met meerdere zaken. Zo zetje exposities op en laatje het Nederlandse publiek kennis ma ken met andere culturen. Maar ik doe ook onderzoek. Ik heb bijvoor beeld uitgezocht welke personen achter de initialen schuilgaan. Omdat niemand had bijgehouden welke zilversmid welke initialen gebruikte, bleek dat vrij gecompliceerd. Uiteindelijk heb ik dertig van de honderd vijftig gevonden initialen kunnen thuisbrengen. Daarnaast moetje een liefde voor voorwerpen hebben. Daar draait het uiteindelijk allemaal om. Ik heb geen favoriet object op deze tentoon stelling. Toch spreekt één schaal mij wel heel erg aan. Elke keer als ik er naar kijk, word ik getroffen door haar schoonheid: die schaal is mooi van eenvoud.' De expositie Yogya Zilver, een nieuwe Javaanse kunst is tot en met 8 januari 2006 dagelijks van 10.00 -17.00 uur in de Parkzaal in het Tropenmuseum te bewonderen. Het Tropenmuseum zit op de Linnaeus- straat 2 in Amsterdam. Website: www.tropenmuseum.nl telefoonnummer: 020 - 568 82 15 20 moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 20