Evelien
y+zomer
Kortingsbon
column
volgens Vilan van de Loo
Malle Boeddha
Theater Tjampoer
De geijkte Boeddhabeelden kennen we allemaal
wel, maar nu is Boeddha ook eens in een andere
dimensie verkrijgbaar. Deze mal is eens wat an
ders en ziet er toch heel mooi uit. Zo kun je Boed
dha ook eens (hoe origineel) aan je muur hangen
En de verkoopprijs van dit moderne 'kunstwerk'
valt ook nog mee.Voor€ 31,50 is hij voor jou.
Bij lljo's Wood Store in Dieren kun je terecht voor
Boeddha en nog meer Indonesische voorwerpen.
Gegevens: lljo's Wood Store, Diderna 9,
0313-42 73 33-
•fodiache
Begin juni gaat in Den Haag het festival De Indische Zomer
van start. Vier maanden lang zullen ruim 100 musea, kunst
gezelschappen en theaters een Indisch thema hebben.
Op zondag 5 juni zal in Diligentia Theater Tjampoer worden
gehouden. Theater Tjampoer bestaat uit vijf onderdelen,
waarin bekende Indische artiesten zullen optreden, onder
wie: Marion Bloem, Paula Gomes, Jill Stolk, Hella Haasse,
Vilan van de Loo, Ernst Jansz, Boudewijn de Groot, Sandra
Reemer, Anneke Grönloh, Wieteke van Dort, Yvonne Keuls,
Rob Agerbeek, Chris Hinze, Julia Lo'ko, Olaf Tarenskeen en
een heel apart Indorock-onderdeel.
Voor meer informatie over De Indische Zomer in Den Haag:
www.indischezomer.nl of 070 - 362 16 29.
Speciale korting voor A/loesson-lezers: 11 per
voorstelling, 30 voor drie voorstellingen en 50 voor
vijf voorstellingen. Lever deze bon in bij de kassa of
vermeld bij telefonische bestelling dat u Moesson leest.
Normale prijs per voorstelling bedraagt 12,50,
en voor een passé partout 55.
Voor kaartverkoop: 0900 - 410 410 4
ofwww.theater-diligentia.nl, Het Haags uitburo
tel: 0900 - 82 82 999 www.haagsuitburo.nl
Is alles verteld? Zijn de beelden verzameld, de verhalen doorgegeven, alles?
Soms hoor ik vermoeid zuchten over alweer die oude geschiedenissen, dat zo
veelste fotoalbum, we weten het nu wel, en we moeten voort, naar morgen en
volgende week, en plannen maken voor de vakantie. Dan kijk ik uit het raam,
naar de wolken die voorbij drijven, en zwijg.
Want ik verzamel het verleden. Hartstochtelijk en vastberaden. In het he
den geloof ik niet, dat is alleen een snijpunt tussen vroeger en later. Ik keer
mijn rug naar de toekomst en constateer met vreugde dat ik dagelijks meer
verleden krijg. Zeker, door de tijd die me rijker maakt met elk voorbij gegane
uur. Vooral door de herinneringen van anderen waarin ik kan delen. Daarom
las ik met vreugde en verbijstering het levensverhaal van Evelien Cordus-Klink,
opgegroeid in de 'Afrikaanse wijk' in Poerworedjo. Het staat in Dochters van de
Archipel. Verbijstering, ja. In de paragraaf Indië die ik op de middelbare school
moest leren, kwamen de woorden Belanda hitam niet voor. Later leerde ik bij.
Deze weken klinken die overal: bij de tentoonstelling in het Tropeninstituut,
tijdens lezingen, op de website van de Stichting Indo-Afrikaans Kontakt. Als
altijd, zoek ik naar stemmen van vrouwen, die over hun leven vertellen. Zoals
Evelien Cordus-Klink doet.
'Toen we in Indië woonden is de herkomst van onze families ons nooit uitge
legd. We wisten op grond van oude familiefoto's dat we nakomelingen zijn van
Afrikaanse soldaten, maar hoe die afstamming precies in elkaar stak wisten we
niet. Er werd thuis nooit over gepraat.'
Dat zegt ze. En meer. Stukjes bij beetjes komt het verhaal. Over de wijk, die
door de bevolking goedang arang, werd genoemd, dat is 'houtskool opslag
plaats', legt de auteur uit, en de wijkmeester die toezicht hield, over de zwijg
zame KNIL-vader, de moeder die bij het huiswerk hielp. Dan de bezetting:'De
Japanners hebben ons altijd apart gehouden. Misschien is het wel ons geluk
geweest dat we een donkere huidskleur hebben. Ze wisten zich geen raad met
onsC'Belanda hitams? Wie of wat zijn dat dan?"'
Zo gaat het levensverhaal verder. Meer, meer, smeek ik, deze herinneringen aan
Indië kende ik nog niet, maar Griselda Molemans verweeft verschillende verha
len met elkaar en er moet ruimte zijn voor iedereen. Ongeduldig blader ik verder.
Ik wil weten, ervaren, foto's zien. En toen? En daarna? Nederland, terug naar
Indië, verder terug naar Afrika, Nederland. Het zegt veel en weinig tegelijk.
Het Indische verleden blijft zich nog altijd uitrekken, denk ik. Soms in de lengte,
als ik een oude mevrouw hoor vertellen over wat haar grootmoeder vertelde
over haar moeder. Soms verandert wat is geweest in de breedte: via de Belanda
hitam reis ik nu naar Afrika, dan naar Indië, naar de Afrikaanse wijk waar
Evelien woonde. O, de rijkdom van het verleden.
Aan de toekomst heb ik niets. Een leeg vel papier
is het. Onbeschreven.
Criselda Molemas: Dochters van de Archipel.
Van moederland Indië naar vaderland Nederland.
Uitgeverij Balans, 2004 ISBN go-5018-646-7
Vilan van de Loo
