Meditations from Florida Ting Ting 'Aadrijkskunde' en geschiedenis WIE WAT WAAR WANNEER Vóór de grote vakantie was je nog maar een derdeklassertje die al om elf uur vrij van school was. Een maand later zat je in de vierde klas, had je om elf uur je tweede uitspanning en dan weer klas tot één uur. Er stonden nu meer vakken op het lesrooster, onder andere een vak dat we nooit anders noemden dan 'aadrijkskunde' (de eerste r bestond voor ons niet). 3% Negen jaren oud werd ons uitgelegd dat het hier om kennis ging van de aarde, een ronde bol die door 't heelal tuimelde en waar wij op verbleven. We snapten nul. Hoe was 't mogelijk dat we er niet afvielen? Met de geleerden van honderden jaren her, vonden we dat onze aarde niet rond kon zijn, maar dat die vlak moest zijn. Deskundig werd ons uitgelegd dat de aarde rond was en dat we er betoel niet af zouden vallen. Viel een mier die over een bemod- derde knikker liep van die knikker af? Nee toch? Nou dan. Die logica namen we graag aan. We begonnen dus met leren waar we precies zaten op die aardbol, en dat nu was aard-rijks-kunde. Er hing een grote land kaart aan de muur en we hadden een atlas voor ons die met die kaart overeen kwam en die ik prachtig vond. Het eerste stuk land dat werd besproken was een groot eiland, ons eiland Java. Het was omringd door water. Ten noorden de Java Zee, ten zuiden de Indische Oceaan, ten westen de Straat Soenda, ten oosten Straat Bali. Daar om werd het een eiland genoemd, werd ons bijgebracht. Leerden we meteen de vier windstreken kennen. De aanwijsstok gleed over de kaart naar Java's binnenland, en wees in 't oosten Malang aan omringd door bergen, en even verder Lawang waar we op datzelfde moment in de schoolbanken zaten! Totaal in de ban van 'aadrijkskunde' raakte ik er thuis niet over uitgepraat. De aarde, rond als een knikker, zoveel water, een eiland, bergen, plaatsen op 't eiland waar je woonde en naar school ging. Het vergde enorm veel werk van een jong brein. Later kwam ik tot de ontdekking dat aard rijkskunde en geschiedenis, dat laatste ook al zo nieuw voor ons, hand in hand gingen en kwam ik met nog meer verhalen thuis. Waar zouden we vandaag zitten als Portugals Vasco da Garna geen zeeroute naar India had gevonden via Kaap de Goede Hoop naar de Molukken waar de Portugezen later handel dreven in specerijen? Daar was Columbus niets bij vergeleken. Die was alleen maar in de waan dat hij Indië gevonden had en noemde, wat voorbarig, de eerste mensen die hem ver welkomden Indianen. Dan waren er onze voorvaderen, en de West- en Oost Indische Compagnies. Velen monsterden aan op schepen die op de Oost of West voeren of werden als VOC-kooplieden uitge zonden om nooit meer terug te keren naar Europa. Eén van hen was een overgroot vader die de Oost koos en de rest van zijn leven in Soerabaja doorbracht. Vele jaren later ging die familie noodgedwongen naar Holland, en vandaar naar de andere kant van de aardbol, naar Amerika. En ik denk zo, als die voorvader nu eens meteen naar Amerika was gegaan met de West-Indische Compagnie, dan hadden we niet zo'n om weg hoeven maken. Was alles dan anders geweest? Maar dan - denk ik verder - uit eindelijk kom je altijd terecht waar 't lot al bepaald heeft datje wezen moet en mag je blij zijn datje niet van de aardbol viel toen je van de Spijseilanden naar Europa en vervolgens naar de Nieuwe Wereld trok, en datje, net als die mier op de knikker, bleef reizen naar je voorbestemde eindpunt. De reis heeft honderden jaren geduurd en voor velen van ons begon het in de vierde klas van de lagere school met een paar nieuwe vakken en veel kraken van hersens om te leren vatten tijdens de 'aadrijkskunde' les, dat de aarde rond is en datje er niet vanaf kan vallen. Want dat is gelukkig nog nooit in onze geschiedenis voorgekomen! Juul Lentze groeide als kind op in Malang. In 1957 emigreerde ze naar de Verenigde Staten. Elke maand schrijft Juul Lentze in Moesson over haar belevenissen in haar woonplaats Ocala, Florida en over toen froeher. Verz. vraagt te koop: Alles uit Ned.-lndië: boeken-foto's- paperassen-voorwerpen-e.d. M.b.t. kunst-cultuur- scheepvaart-Jap.bezet-KNIL-etc. Tel. 078 - 673 35 58. U vindt VEEL CD's, VCD's en INDONESISCHE SPEEL FILMS en PASAR INFORMATIE via www.bartim.156.nl Stichting PIKULAN organiseert in de drie noordelijke provincies t.b.v. fondswerving bij Indische verenigingen en/of belangstellenden een lezing met dia-presentatie en verkoop van in Indonesië gemaakte artikelen ter onder steuning van de zorg voor 280 kinderen in Indonesië. Presentaties gratis, alleen reiskosten graag vergoed en er wordt een collecte gehouden. Info: 0512 - 84 02 58 of n.a.smits@hetnet.nl www.pikulan.nl KIJK VOOR MOOIE BOEKEN met betrekking op Indië/ Indonesië op www.dahlan.nl Kleine uitgever, GROOTSE boeken. NIEUW: Het Hanenei. 288 blz., prijs voor Moessonlezets 14,95 i.p.v. 17,50. Uitgeverij DAHLAN, Lemmer, tel. 0514-56 52 77. In ons bezit: Zilveren doos met daarop de letters RCMA (Rubber Cultuur Maatschappij Amsterdam), de cijfers 25 tussen twee lauwerkransen en de jaartallen 1906-1932 met de naam M. Schuurman. Nabestaanden gezocht. Info: 0511 - 46 42 35 of fam.jelsma@home.nl CONTACT GEZOCHT met mensen die mijn tante Annie Wijers-van Puffelen (1903-1989) en/of haar man heb ben gekend. Zij werkte van 1930-1942 als kinderarts i.h. ziekenh. Boedi Kemoeliaan in Batavia en gaf les aan de vroedvrouwenopleiding. Van 1942-1946 zat zij gevangen in de Japanse kampen Grogol en Tjideng op West-Java (waar zij werkte als wijkarts). Tot 1952 was zij werkzaam i.h. St. Elizabeth Ziekenh. in Semarang. Haar man: H.P. 'Beer' WijersJ-1959) woonde in 1917/1918 in Soerabaja. Reacties s.v.p. aan Charlotte Borggreve, Lindenstraat 15a, 1015 KV Amsterdam, 020 - 626 04 54, charlotte@hoektand.nl GEZOCHT: BOORDGELD. Ik verzamel papieren boord- geld gebruikt a.b. van Troepentransport-, Cruise- en Emigratieschepen. Wie heeft een dergelijk biljet (bij foto- of reisverslag) en wil het verkopen? Voor een net biljet betaal ik 25,- per stuk. Contact s.v.p. via e-mail nma.wolbeek@quicknet.nl of tel. 072 - 571 08 65. Niek ter Wolbeek, Heerhugowaard. 34 moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 34