Carlo, Esther en Ricci Scheldwacht spelen Theodor Holman Carlo, Esther en Ricci Scheldwacht spelen in de toneelbewerking van Theodor Holmans Familiefeest broers en zus. In het dagelijks leven zijn ze ook broers en zus. DOOR SJORS BOS EN HERMKE HOMMES O FOTOGRAFIE MYLÈNE SIEGERS Zen fjamiliefjeest tussen de coulissen Carlo, Esther en Ricci Scheldwacht zijn broers en zus. Carlo schreef ondermeer het stuk Sloom bloed en speelt Chef Pengel in Missie War moesstraat op Nederland i. Esther speelt bij het RO-theater en geeft theaterlessen bij jeugdtheater Rabarber in Den Haag. Ricci is journalist en werkt als redacteur bij HP/De Tijd. Deze maand staan ze twee weken lang in Theater Bellevue in Amsterdam met de toneelbewerking van Theodor Holmans Familiefeest. Ricci speelt Theo, Carlo speelt Broer en Ester heeft de rol van Zus, ook broers en zus dus. Het idee om een toneelbewerking van Holmans boek te maken komt van Annemarie Oster, theater-recensente bij HP/De Tijd. Zij zag de voorstelling Sloom bloed van Carlo en vertelde Ricci dat het haar een leuk idee leek om samen met Carlo, Esther en hem een toneelbewerking van Familiefeest te maken. Ricci twijfelde aanvankelijk. Een journalist die in een toneelstuk gaat spelen, is dat nu wel zo'n goed idee? Tk heb uiteindelijk besloten het toch te doen omdat het samen met Carlo en Esther was. En ik was geïn teresseerd in Theodor Holman. Zijn columns in Het Parool lees ik graag.' Familiefeest speelt zich af tijdens de drie dagen na de dood van Theo's vader. Wanneer Theo's vader overlijdt wordt Theo (gespeeld door Ricci) gebeld op zijn werk. Of hij naar zijn ouderlijk huis kan komen. Vader is overleden en moeder heeft zichzelf buitengesloten. Wat volgt is een aaneenschakeling van ergernissen, confrontaties, verdriet en herinne ringen aan het leven van vader. Carlo speelt Vader en de met ziekelijke humor behepte broer van Theo. Esther speelt Zus, die net als Vader en Moeder (eveneens gespeeld door Esther) in Indië in het kamp heeft gezeten. En dan heb je nog Esther (gespeeld door Esther), de vriendin van Theo die hem niet meer wil zien en in het ziekenhuis is voor een 'vrouwenkwaaltje'. Carlo maakte de toneelbewerking van het boek.'Voor ik begon hebben we met zijn allen besproken hoe het stuk moest worden. Ik ben dicht bij de tekst van het boek gebleven. Het is erg gedetailleerd met veel dialogen. Eigenlijk heb ik vooral geschrapt. Dingen die afleiden van het werkelijke verhaal of dingen die je kunt laten zien moesten eruit. Zinnen die op toneel niet goed bekten heb ik aangepast. Tijdens de repetities hadden we het boek altijd bij de hand en veranderden we regelmatig dingen in het script.' 'We hadden in het begin allemaal andere ideeën over het thema van het stuk', vervolgt Esther.'Ricci vond dat het stuk over doodsangst ging, vol gens Carlo was het mislukking en ik zag vooral menselijk onvermogen.' Carlo:'De hoofdpersoon kan en durft veel dingen niet. Hij heeft moeite met intimiteit en vindt het moeilijk eerlijk te zijn. Hij is bang zijn eigen gevoelens onder ogen te zien. Aanvankelijk vond ik het een harteloos en flauw boek. Heel smakeloos.' Tk moest juist heel erg om het boek lachen', onderbreekt Ricci hem. Carlo: 'Nu denk ik ook anders over het boek. De situatie die in het ver haal geschetst wordt is voor iedereen herkenbaar. Het is een universeel onderwerp: drie dagen met elkaar door moeten zien te komen omdat september 2005 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 11