In de bossen van Borneo slingeren de laatste orang-oetans naar hartelust van boom naar boom. Maar hoe lang nog? De cijfers van de houtkap zijn schrikbarend. Per jaar verdwijnt er zo'n zevenhonderdduizend hectare oerwoud, wat neerkomt op een gebied ter grootte van bijna anderhalf miljoen voetbalvelden! Naast het verdwijnen van bos door de houtkap zijn ook de bosbranden een gevreesde vijand. De bosbranden van eind jaren negentig legden een gebied van tweeëneenhalf keer Nederland in de as. Door kanalise ring is het bos de afgelopen jaren extreem droog geworden. Overal in het oerbos zijn er kanalen gegraven om de gekapte boomstam men te vervoeren. Deze kanalen onttrekken al het vocht aan de grond waardoor de bomen niet genoeg water krijgen en uitdrogen. De bosbranden ontstaan vaak als boeren delen van het bos willen afbranden voor de aanleg van nieuwe plantages. Vooral het aantal palmolieplantages is de afgelopen jaren explosief gestegen. Palmolie vormt de basis voor producten als snoep, chocolade, boter, shampoo's en crèmes. Ruim twee miljoen hectare bos is de afgelopen jaren om gezet in palmolieplantages. Grote gevolgen Deze praktijken hebben verstrekkende gevolgen. Dat komt vooral doordat ze nauw met elkaar verbonden zijn. Het bos wordt gekapt voor de houthandel en de vrijgekomen stukken worden vervolgens weer gebruikt voor de aanleg van plantages. Om de begroeiing te verwijderen wordt vuur gebruikt, wat weer kan leiden tot bos branden. En door de ontbossing wordt het gebied weer makkelijker toegankelijk voor stropers en jagers. Voor het hele ecosysteem is het funest. Vooral de dieren hebben hier last van. Het voornaamste is natuurlijk het leefgebied van de dieren dat steeds kleiner wordt. De orang-oetan populatie is momenteel wel vijfenvijftig duizend, maar dit aantal loopt hard achteruit. Ook de stropers blijven namelijk actief. Orang-oetans zijn in heel Azië nog steeds een gewild huisdier. In Borneo zijn verscheidene projecten opgezet om de orang-oetans te redden. Hier worden veelal de wees jes opgevangen en grootgebracht. De orang-oetan populatie krijgt weinig kans om te groeien, omdat de vrouwtjes maar een keer in de paar jaar een jong krijgen. Orang-oetans eten vooral fruit en jonge bladeren. Door de afname van bomen verdwijnt hun voedselvoor raad en komen de orang-oetans steeds vaker in de bewoonde wereld terecht. Nu of nooit Omdat de situatie in Borneo alarmerend is, is het Wereld Natuur Fonds overgegaan tot actie. Heel 2005 staat in het teken van de Bor- neo-campagne getiteld Laat de bossen van Borneo niet verdwijnen. En het Wereld Natuur Fonds staat er niet alleen voor. Er is een interna tionale campagne gestart met de naam Heart of Borneo Initiative. Dit is een meerjarenplan om de bossen van Borneo te beschermen. De bedoeling is om een grensoverschrijdend netwerk op te zetten van beschermde bosgebieden met een oppervlakte van vier keer Neder land. Een groot verbonden gebied levert meer profijt op dan kleine beschermde stukjes los van elkaar. Om tot een groot gebied te komen moeten nieuwe gebieden een beschermde status krijgen. Daarnaast is het belangrijk om de duurzame economische ontwikkeling te stimuleren. Er moeten aan de plaatselijke bevolking alternatieven worden geboden voor de inkomsten uit de houtkap. Petra van Aken van het WNF legt uit wat voor alternatieven dit kunnen zijn.'Het toe- 38 moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 38