In mei 2003 schreef ik in Moesson over de renovatie van een lagere school te Sukabumi (Sekolah Dasar Negeri Babakan 3). Ik vroeg mensen in Nederland om ondersteuning om dit project te kunnen realiseren. Vele 'bedelbrieven' zijn de deur uitgegaan, ik heb interviews gegeven voor kranten en regionale radio-omroepen en op vele Pasar Malams heb ik twee jaar lang mijn project mogen promoten. Mijn project is helemaal geslaagd! Er is veel gebeurd in de afgelopen twee jaar om het te kunnen starten en het tot een goed einde te bren gen. De kosten voor de renovatie van de school waren van tevoren veel te laag ingeschat. De school zou alleen aan de binnenkant gerenoveerd worden, maar het was in zo'n slechte staat dat alles tegen de vlakte moest. Daar had ik niet op gerekend! Het ging om twee gebouwen, een schoolplein en nieuwe toiletten. Het eerste halfjaar nadat ik het project gestart had kreeg ik geen reacties. Ik was de wanhoop nabij! Op een dag werd ik gebeld door een school in Doetinchem. Ze wilden graag helpen. Ongeveer 680 leerlin gen van het St. Ludgercollege hebben 6.900 euro bijeen verzameld. U kunt zich voorstellen hoe blij ik was. Vanaf dat moment ging het goed. Een familie uit mijn woonplaats stortte duizend euro en op mijn speciale gironummer kwam regelma tig geld binnen. Het geld is overgemaakt naar mijn schooltje en daar zijn ze met de renovatie begonnen. Toen ik in juni 2004 naar Indonesië vertrok ging ik meteen de school bezoeken. Er was echter maar één gebouw klaar. Hoe kon dat nu? Alle berekeningen en bonnen van materialen werden tevoorschijn gehaald. Ik was mijn geldschieters in Nederland ook verantwoording schuldig. De boekhouding klopte echter tot in de puntjes, maar op het slopen van het hele gebouw was niet gerekend. Wat nu te doen? Er was nog een tekort van zevenduizend euro. Ik heb het St. Ludgercollege geschreven en gevraagd of zij mij nogmaals konden helpen. Ik kreeg DOOP CISKA CRESS O FOTOGRAEÜT SERGE LIGTENBERG 42 moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 42