I ROB NI EU WENHUYS '-ÊÈ^ÊÊk de krees al waren opgetrokken. Ik ging dan op de treden van de voorgalerij zitten, snoof de adem van de aarde op en keek naar de tuin die blank stond en naar de plassen die op stromende vijvers leken. Het was een groots landschap in miniatuur, een wereld van zwellende rivieren, van zeeën en landen. Ik wachtte als een onaandoenlijke toeschouwer op de zondvloed die na derde en die elk stuk land zou overstromen. Ik dacht aan Gods straffen en aan Noach, aan zijn ark en ik zag de witte duif uit het boeiendste hoofdstuk uit de bijbel. Maar kort daarop was de werkelijkheid er weer, de westmoesson, de witte regen en de wind. Soms vouwde ik een stuk papier tot een bootje, wierp het naar buiten en volgde het op zijn lange tocht door de goot, zo als het hobbelend en stotend naar de straat dreef of voorgoed achter een struik onzichtbaar bleef. Het gaf altijd de sensatie van onherroepelijkheid zoals bij een afscheid of verlies. Als de regen bedaard was en het water door de aarde was opgezogen, stond ik langzaam op met het bijbelverhaal nog in mijn hoofd. Achter mij stond nenek Tidjah, onbewegelijk, als een levende schim. Ze was er altijd. Dank zij haar verhalen is de Indische natuur voor mij 'angker', dat wil zeggen: bezield, bevolkt met levende wezens die je moest zien te manipuleren door heilige formules te prevelen of door een selamatan te geven. Ik ben als kind in een magische wereld grootgebracht en zoiets maakt heel wat uit, ook als je al volwassen bent en in Holland woont. Bij ons werd elke donder dag tegen het vallen van de avond, als het al malam djoemahat was, menjan, wierook, gebrand om de huisgeesten goed te stemmen en we zouden nooit anders dan op een 'goede dag' op reis gaan. Die werd aan de hand van ingewikkelde Javaanse tellingen door een ingewijde in de Javaanse occulte weten schap berekend. Met die levende wezens in de natuur werd ik gechanteerd als ik ongehoorzaam was en niet luisterde of me te uitgelaten gedroeg.'Nah, njo, mömèk!' (spoken). Ik hoor het haar nog dreigend zeggen. Ik wist dat als het 's avonds regenen ging, de boomgeesten uittraden: de gendroewo's, de wéwé's en de koentilanaks. Vooral voor de koentilanaks, de kinderrovers bij uitstek, waren wij heel bang. Het waren wonderschone, kinderloze vrouwen die door het luchtruim zweefden. Ze had den prachtig loshangend haar. Hun schaamdelen ontbraken, maar ze hadden een opening in de rug waarin ze de gestolen kinderen verstopten en wegbrachten naar hun wereld. Dan kro pen mijn broertje en ik onder de lakens en luisterden naar hun geroep.'Seperti soendel', zei nenek Tidjah,'zoals een prostituée'. Soendels waren vreemde straatvrouwen, dat wisten we, die 'sia- poe-oe-oe!' riepen. Dat waren dan, dachten we, de koentilanaks. Als we erg bang werden, haalde ze ons uit bed en zong ons in slaap met het onvergetelijke wiegeliedje van Portugese oor sprong 'Nina bobo'. Mijn hele kindertijd ligt daarin besloten. Als we weer gekalmeerd waren, zong ze het mooiste krontjonglied dat ik ken: 'Bengawan Solo', de Solo-rivier, een lied vol weemoed en verbondenheid aan het land. Ik huilde er vaak bij. En zelfs nu nog kan ik er met een gevoel van heimwee naar luisteren. Rob Nieuwenhuys, de nestor van de Indische literatuur, overleed in 1999 op 91-jarige leeftijd. Voor zijn dood heeft hij nog enkele jaren gewerkt aan een autobiografische roman die Sinjo Robbie moest gaan heten en zou gaan over 'het Indische kind dat ik was en ben'. Hij heeft het boek niet meer weten te voltooien. Wel be vinden zich in zijn nalatenschap nog verhalen en schetsen die als voorstudie moesten dienen voor de roman. Een selectie van die verhalen is nu gebundeld en gezamenlijk uitgegeven door KITLV Uitgeverij en door Uitgeverij Moesson. Rob Nieuwenhuys heeft enkele tientallen jaren geworsteld met een andere roman die hij ook niet heeft weten te voltooien: De moord op Bom. Wel heeft hij in een lange brief aan zijn uitgever uitgelegd wat hem zo fascineerde aan de moord op Born. Deze brief vormt het afsluitende hoofdstuk van Sinjo Robbie. Sinjo Robbie Verhalen KITLV/Moesson: 128 pag. (gebonden) Prijs 14,g5 (excl. 2,00 verzendkosten) Abonnees betalen 10,95 (excl. 2,00 verzendkosten) éOk Sinjo Robbie vlak voor zijn 90ste verjaardag

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 39