'We vieren alleen eerste kerstdag. Je moet de kinderen immers ook de kans gunnen om op tweede kerstdag de schoonfamilie te bezoe- ken. Vroeger; was het gebruikelijk dat vooral de opi's en oma's cadeaus kochten, maar pk hiervoor hebben de kinderen iets nieuws verzonnen. Nu zijn er een heleboel kleine ca deautjes. We spelen dan pictionary. We heb ben zo'n mooi groot oud schoolbord waar je San een woord op moet tekenen. Degene die èt woord juist raadt, mag dan een cadeautje itkiezen. Ontzettend leuk, want iedereen an er aan mee doen, de Spaans sprekende Jmilie en ook de kleintjes.Trots dat ze zijn als een woord juist hebben! Er tussendoor Hpzingen we bij de piano kerstliedjes.' Pit jaar wordt het een bijzondere Kerst voor gvieteke. Het is de eerste keer dat de familie d^feestdagen viert zonder broer Theo. Hij is dit jaar augustus overleden.'Volgens de Indische traditie hebben we 40 dagen na zijn ovdllijden een slametan gehouden met de hele familie, ledereen was aanwezig, ook uit Engeland. We hebben toen gezamenlijk ge geten. We hebben ook een bord nasi koening bij het portret van Theo gezet, en een glas witte wijn, daar hield hij van. We zullen hem met Kerst herdenken.' Uiteraard betekent Kerst lekker eten, iets typiscp Indisch, maar daar gaat het Wieteke niet órfi.'Voor mij is het een moment om na te denken over waar we nu eigenlijk mee bezig zijn. Ik geloof in vrede op aarde, maar ik geloof ook dat je daar dagelijks je best voor moet doen. Ik las eens in een boek dat je móet proberen 'licht'te verspreiden. Als jij aaVi licht denkt en het rondzendt, voeren engelen het voor je uit. Dus als je iets ergs leest of op de televisie ziet hoefje nooit meer bij jezelf te zeggen: ach, dat is zo ver weg, daar kan ik toch niets aan doen. Je kunt wel iets doen. Stuur licht. Het komt aan en licht verdrijft duisternis.' mijn ouderlijk huis. Opa's en oma's, tantes, ooms, kinderen en k(èmkM^|^^pfs fami lie uit Engeland kwarreajffiffiffi^Kerst. Nu de eerste generatiè el1 hlèflnelr is, komt de hele familie bij ons bij elkaar. Sommigen blijven slapen, anderen weer niet. We hebben het één keer in ons hoofd gehaald om met wat familie Kerst op Bali te vieren. Nou, de kinderen vonden het maar saai zonder ons. Dat was dus één keer en niet meer!' Het moet een bijzonder gezellige boel zijn: de héle familie bij elkaar, lekker eten en ver maak. Kortom, de Kerst bij Wieteke is Indisch pur sang. Toch is er ook ruimte voor bezin ning. Met Kerst overdenkt Wieteke het leven en staat ze stil bij haar broer Theo die dit jaar is overleden. 'Traditioneel houden wij met Kerst altijd een koempoelan. Vroeger deden we dat altijd in december 2005

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2005 | | pagina 17