'...dat jullie nog aan ons denken'
Deze maand sluit de Stichting HALIN een jubileumjaar af. Vijftig
jaar Huipaan Landgenoten in Indonesië,maand in,maand uit,een
halve eeuw lang al, sinds de oprichting op 13 juni 1955. Vilan van
de Loo sprak met vice-voorzitter Pierre Bovens.
DOOR VILAN VAN DE LOO ILLUSTRATIE MELROY BISEL
help HALIN helpen
Momenteel ondersteunt HALIN ruim 900 oudere Indische Nederlan
ders met een toelage van omgerekend twintig euro per maand. De
prijs van een maand verder kunnen leven.
Zomaar een citaat uit een brief van de zeventigjarige mevrouw E., ge
boren in Bandoeng:'Mijn vader is gedood door vijandelijk Japans vuur
in de Javazee, hij had de Nederlandse nationaliteit, was dienstplichtig
matroos, maar voor zijn nabestaanden voelt Nederland zich geenszins
verantwoordelijk. Wij werden afgewezen en konden niet naar Neder
land gaan.'
Ze verontschuldigt zich voor haar Nederlands,'ik ken de taal niet
meer zo goed', al schrijft ze correct Nederlands. Over haar ouders.
De kinderen die haar niet kunnen helpen. Ze vertelt welke liedjes ze
vroeger zong, toen alles nog anders was. Mevrouw E. vraagt of ze een
beetje anoniem mag blijven, misschien ook omdat ze bang is voor de
toekomst:'Hoe moet't dan als wij geen steun krijgen van de HALIN?'
Blijven
Dergelijke brieven krijgt de Stichting HALIN vaak. Van de vice-voorzitter
Pierre Bovens mocht ik er een aantal inzien. Mijn belangstelling voor
het werk van HALIN is toegenomen sinds ik hem de afgelopen zomer
heb geïnterviewd in Pasarkrant Live, de vijf-uur-show van de Pasar Ma-
lam Besar in Den Haag. In een vol Bibit Theater sprak hij over zijn reizen
door Indonesië en de Indische Nederlanders die hij daar ontmoet. Een
gedeelte van die ontmoetingen heeft hij laten filmen en via HALIN is
een dvd uitgebracht. Wie de beelden ziet, is geraakt door de waardig
heid van deze ouderen, die vaak in armoede leven. Die waardigheid
voelde ik ook tussen de regels in de brieven, waarmee in vaak bibberige
december 2005 21
