'Ik sta niet tot mijn dood opi de planken' ■HU Hoe en wat Willem Nijholt Willem Nijholt (Gombong,ig juli 1934) groeide op in het voormalig Nederiands-lndië en zat van zijn achtste tot zijn twaalfde in een Japans interneringskamp. Na de oorlog vertrok hij naar Nederland, waar hij in Nijmegen de HBS volgde. Daarna heeft hij nog korte tijd bij de marine gezeten, maar dat bleek niet zijn ding te zijn. Rond zijn 23e werd hij aangenomen op de Amsterdamse Toneelschool, waar hij in 1960 vanaf kwam. Het balletje begon te rollen nadat hij de rol van Douceur kreeg in de musical Irma la Douce. Dit betekende zijn musicaldebuut. Grote bekendheid kreeg hij door samen met Wieteke van Dort het kin derprogramma Oebele (1968) op de televisie te presenteren. Later speelde hij de rol van Theo van Oudijck in Louis Couperus' De stille kracht (1974). Ook de door Annie M.G. Schmidt geschreven musicals Wat een planeet (1973) en Foxtrot (1977), waarin hij speelde, waren een succes. In 1996 kreeg hij de rol van de regelaar in de musical Miss Saigon, waardoor hij bij het grote publiek bekend werd. Op het toneel schitterde hij in een stuk voor doven, getiteld Kinderen van een mindere god. In 2002 speelde hij samen met Anne-Wil Blankers en Pleuni Touw in het toneelstuk Lied in de schemering van Noël Coward, dat door hem zelf vertaald was. In zijn 45-jarige carrière verzorgde Willem voor meerdere musicals de regie (onder andere voor Onder de vlag van Hollywood), had hij eigen televisieshows en er verschenen een aantal platen van hem. publiek niet meer weten wie ik was. Dat zag je ook bij Paul Steenber gen, die toch de grootste acteur was.' Als ik hem duidelijk maak dat hij een grote naam is in de toneelwereld, en dat mensen hem niet zomaar vergeten zijn, vervolgt hij:'Ik kreeg een keer een brief van een mevrouw. Zij had mij in een voorstelling gezien, al jaren daarvoor. Mijn tegenspeelster zat op een stoel op het tonedl. Zij had niets meer, écht helemaal niets meer. Het enige wat ze kon doen was op die stoel zitten. Ik vroeg aan het eind van het stuk aan haar:"Zal ik nog even bij je blijven?" Ze schudde alleen maar'nee'. Vervolgens liep ik het toneel af. Dat stond die briefschrijfster nog zó bij. Zo zou ik graag voort willen leven in de gedachten van mensen, hoe ik ooit op dat toneel zei: "Zal ik nog even bij je blijven?"' Leukste periode 'De leukste periode uit mijn carrière was bij Wim Sonneveld, begin jaren zeventig. Ik speelde daar samen met Corry van Gorp. Er was zó'n gevoel van saamhorigheid. Geweldig! We speelden met z'n drieën en konden elkaar de bal toespelen. Later in mijn carrière heb ik wel spectaculairdere producties meegemaakt, met grote ensembles. Dat was heel hard werken en veel discipline. Ik ben een echte perfectionist; ik ben nooit tevreden. Zodra je tevreden bent moetje stoppen met spelen.' De man tegenover me bruist van het leven, vertelt enthousiast over zijn werk en het is dan ook bijna niet te geloven dat hij 71 jaar is. 'Ik heb vier grote Shakespeare rollen gehad, maar ik zou graag nog een keer in een stuk van Tsjechov spelen. Daar zit zoveel meer in die karak ters. De Russische melancholie, de wijze levensinstelling, de kansen die je wel of niet benut in het leven. Ook het eeuwig zoeken en verlangen naar een hoger niveau in het leven; de essentie van het bestaan. Ja, dat spreekt me heel erg aan. Ook vind ik het leuk om masterclasses te geven. Ik draag graag mijn kennis over aan anderen. Ik wil die lessen ook wel weer gaan geven.' Het afscheid De apfelstrudel is ondertussen op en ik nip van mijn - gelukkig nog warme - chocolademelk. Willem vervolgt: 'Als ik niet ziek zou zijn geweest, had ik het aanbod van Joop van den Ende om in My fair lady te spelen meteen afgeslagen. Dan zou ik gewoon na De Griezelbus gestopt zijn met werken. Ik zal best nog wel eens een rol spelen, maar ik zal nooit een jarenlange afscheidstournee doen. Je hebt mensen die dat doen, maar daar begin ik niet aan. Ik houd me liever vast aan wat Conny Stuart ooit zei:"Ik trek gewoon op een avond de deur achter me dicht en denk dan: zo, dat was dat." Dan ga ik lekker genieten van het leven, van mijn vriend en van ons huis in Frankrijk.' De Griezelbus is vorige maand in première gegaan en draait in het hele land. De hoofdrollen worden gespeeld door Serge Price, Jim van der Panne, Lisa Smit, Willem Nijholt, Angela Schijf, Romijn Conen, Tom Jansen, Theu Boermans en Sylvia Poorta.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2006 | | pagina 16