ïfc weet niet waarom ik
Over geheimen (3)
het nooit heb verteld'
indo psyche 6
Ronald Pino
Ronald Pino (Bandoeng, 1939) is psychotherapeut en schrijft over de voorspel
lende kracht van dromen. Zit u - of een goede vriend - met een psychologisch
probleem, een kwestie of heeft u een terugkerende droom waarvan u de beteke
nis wilt weten? Elke maand geeft Ronald Pino Moesson-lezers advies. Stuur uw
vraag naar Moesson, Postbus 2074, 3800 CB Amersfoort, of e-mail hem naar:
redactie@moesson.com
Vergeet bij het inzenden van uw droom vooral niet zoveel mogelijk over uw
leven en uzelf te schrijven zodat Ronald Pino zich een goed beeld kan vormen
over u, uw huidige levensomstandigheden en geschiedenis!
Slamat taoen baroe
Ik wens graag de lezers van deze column een rijk en gezegend Nieuw
jaar. Hartelijk dank voor alle brieven die ik in het afgelopen jaar mocht
ontvangen. Toen ik aan deze column begon, was ik bang dat ik door het
grote aantal brieven overspannen zou raken. Dat is niet waar gebleken,
het tegendeel heeft plaatsgevonden. Iedere brief inspireerde me het
beste van mezelf te laten zien. Maar bijna iedere brief getuigde van veel
en oud en lang gedragen verdriet. Het hoeft niemand te verbazen. Wij
dragen bijna allen een haast onuitspreekbaar verlies in ons van wat voor
ieder van ons zijn eigen tempo doeloe betekend heeft. Dat wat je niet in
een pasar malam terug kunt vinden.
Dit is het laatste deel van de serie over geheimen.
Dit is mijn boodschap. Gebruik dit jaar om een eind te maken aan de
geestelijke scheefgroei als gevolg van het grote of kleine geheim dat je
bij je draagt. Begrijp me goed: het gaat om iets wat jij als een moeilijk te
dragen geheim ervaart! Zwijgen magsoms kan het niet anders. Maar bij
een geheim heb je de keuze in eigen hand.
Een geheim vervreemdt je altijd van het leven. Als het geheim iets
behelst wat je misdaan hebt, dan veroorzaakt het altijd een of andere
vorm van zelfbestraffing. In mijn eigen familie kwam ik het volgende
voorbeeld tegen: Twee ooms, broers van mijn stiefvader zij heten dus
niet Pino van hun achternaam! - hadden beiden in de oorlog veel geld
verdiend en na de oorlog nog meer in de zwarte handel. Toen ze uit za
ken stapten waren ze schatrijk. Oom Bert ging op een gegeven ogenblik
langs zijn slachtoffers en bood hulp aan als dat uit kwam. Oom Eefging
op de vlucht. Oom Bert werd nog rijker doordat hij geld uitleende tegen
een belachelijk lage rente. Toen oom Bert een gerespecteerde en geliefde
notabel in zijn dorp was, was oom Eef geestelijk een wrak die leefde op
angstverlagende medicijnen. Oom Bert leerde mij deze levensles: 'Als je
de mensen niet recht in de ogen durft te kijken, zie je maar de helft van
je vrienden en dan mis je heel wat, en als je maar de helft van je vijanden
ziet dan ga je kapot.'Oom Eef is er aan kapot gegaan.
Ik heb lange tijd met een geheim rondgelopen. Ik ben er nog net niet aan
kapot gegaan omdat iemand die betrokken was bij de pijnlijke gebeur
tenis waarvan ik het middelpunt vormde, mij tijdig vertelde dat hij mij
mijn geheim al lang vergeven had. In een periode van een maand of vier
daarna ging ik geestelijk ondersteboven. Uiterlijk was er niets aan mij te
zien. Zelfs mijn vrouw ziet geen verschillen tussen mij vóór de tijd van de
absolutie en daarna. Het verschil zit diep in mezelf. Met mijn geheim kon
ik niet mijn ware ik zijn. Ik speelde mijn rol en was altijd bang door de
mand te vallen. Nu ben ik mijzelf: Ik ben innerlijk zoals ik werkelijk ben
zonder me daarvoor te hoeven schamen!
De taak die ik op mij nam om de lezers van Moesson de schellen van
de ogen te laten vallen, is een zegening gebleken die helemaal mijzelf
aangaat. Het schrijven voor Moesson heeft mij groot geluk gebracht. Dus
opruimen die haast niet te dragen geheimen!
Praat, durf te zeggen
Soms gebeuren er dingen in je leven die je niet meer kunt bespreken met
anderen omdat zij je zo ingrijpend verdriet hebben gedaan. Niet kunnen
praten over je verdriet betekent dat je gekozen hebt voor het eenzaam
dragen daarvan. Dat is een zware opgave want wij mensen zijn in wezen
geen solospelers. Wij zijn van nature betrokken op onze medemensen.
Voor het verzwijgen van een groot verdriet en voor het gedwongen
bewaren van een pijnlijk geheim geldt altijd dit: Doe wat je angst je
verbiedt en je angst sterft langzamerhand af. Dit is een van de weinige
psychologische wetten die absoluut altijd opgaan.
De titel van deze column is bedoeld als eerbetoon aan mevrouw Jettie van Asdonck.
Zij schreef in het augustusnummer van Moesson onder deze titel over haar bittere
ervaringen uit haar Indië-tijd.
januari 2006 17
