'Liever nog dood, dan op zulke wijze vorst te wezen' behalen kon bij deze vrij ontwikkelde inlanders, die de macht der Nederlandse wapenen kende, niet opkomen; doch sterk in het gevoel, van hun recht zouden zij weer stand bieden tot het uiterste, wat niet anders kan zijn dan onze achting afdwingen.' De vele contracten die het Gouvernement in de loop der tijd met Badoeng had gesloten, waren Cokorda Ngurah Made Agung als een slang om de keel. Bij zijn aantreden als vorst in 1902 werd Cokorda Ngurah Made Agung direct met het Gouverne ment geconfronteerd. De weduweverbranding op Bali was de Hollanders een doorn in het oog. In naam van de ethische politiek probeerde het Gouvernement deze barbaarse praktijk aan banden te leggen. Cokorda Ngurah Made Agung zwichtte uiteindelijk onder de druk. De frustratie was groot. Het is op deze wijze dat het Gouvernement een steeds grotere zeggenschap kreeg in Balische staatsza ken. Cokorda Ngurah Made Agung voelde zich 'als een hert waarvan een slang dagelijks een rib verbrijzelt'. Hij wilde liever, in plaats van zulk een langzame marteling, er maar spoedig een eind aan maken. Of zoals Cokorda Ngurah Made Agung het zelf zei:'Liever nog dood, dan op zulke wijze vorst te wezen'. Herdenking Op 20 september 2006 is het precies honderd jaar geleden dat de puputan van Badoeng plaatsvond. De herdenking zal grootser zijn dan ooit. Speciaal dit jaar zal de inauguratie van de nieuwe vorst van Den pasar plaatsvinden. Om de heldhaftige voorvaders op gepaste wijze te eren, zijn er tal van bijzondere ceremonies. Door de puputan ontstond er onder de verdeelde staatjes van Bali een groot eenheidsgevoel. De puputan vormt de bakermat van de identi teit van het moderne Bali. Het markante is dat de initiator van de pu putan, Cokorda Ngurah Made Agung, op Bali niet echt bekend is. Hoe dit komt is onduidelijk. Misschien omdat de essentie van de puputan juist het collectief benadrukt en niet het individu. In ieder geval kreeg Cokorda Ngurah Made Agung na zijn dood de poëtische naam 'Cokorda Mantuk Ring Rana'toegedicht,'hij die stierf op het slagveld'. De puputan was geen spontane actie. Het was eerder iets onvermijde lijks. Onvermijdelijk voor behoud van eigenwaarde en trots. De dood als ultieme daad van verzet. Heroïscher kan bijna niet. Slachtoffers van de puputan. februari 2006 25

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2006 | | pagina 25