Hoe spiritueel is een droom?
indo psyche
Ronald Pino
Ronald Pino (Bandoeng, 1939) is psychotherapeut en schrijft over de voorspel
lende kracht van dromen. Zit u - of een goede vriend - met een psychologisch
probleem, een kwestie of heeft u een terugkerende droom waarvan u de beteke
nis wilt weten? Elke maand geeft Ronald Pino Moesson-lezers advies. Stuur uw
vraag naar Moesson, Postbus 2074, 3800 CB Amersfoort, ofe-mail hem naar:
redactie@moesson.com
Vergeet bij het inzenden van uw droom vooral niet zoveel mogelijk over uw leven
en uzelf te schrijven zodat Ronald Pino zich een goed beeld kan vormen over u,
uw huidige levensomstandigheden en geschiedenis!
We schrijven februari 2006. Dus ik zou er eigenlijk over moeten
ophouden. Het leven moet verder. Maar de 18e december 2005 zal
in mijn herinnering blijven als een bijzondere dag.
Eigenlijk begon het op de 16e december. Op de een of andere manier was ik
er niet gerust op. Ik heb altijd het vermoeden gehad dat ik Ambonees bloed
in de aderen heb maar daarop rustte in mijn familie een geweldig taboe.
Om niet emotioneel ondersteboven te worden gegooid, ging ik met mijn
vrouw op vrijdag de 16e op bezoek in het Moluks Historisch Museum. Al bij
de kassa ging het goed. 'U bent vast Molukker', zei een charmant ogende
jonge vrouw. 'U bent de eerste in mijn leven die dat zegt', zei ik ontroerd.
Daarna begon de herkenningstocht langs een weg waar ik als Klein Duim
pje - maar nu in plaats van steentjes, sago, kruidnagels,foto's, wapens en
herinneringen opraapte. En alle puzzelstukjes vielen op hun plaats. Ik was
diep ontroerd. Ik begreep zoveel meer van mijzelf. Herkenning van mijzelf
treedt in de plaats van het oude taboe. Mijn bloed is een cocktail die voor
de helft Hollands is, een kwart Javaans en een kwart Ambonees. Dat kleurt
je karakter. Hot Toddy noemde mij eens een Amerikaanse hoogleraar.
Vanaf dat vaststond dat Moesson een dromenmiddag zou organiseren,
begon ik aan de voorbereiding. Op de dag zelfwas ik voorzien van een
academisch weldoortimmerde toespraak. Maar een aantal gebeurtenis
sen gooiden mijn rationele kaartenhuis door elkaar. Eerst de hartelijke
ontwapenende sfeer. En toen stond daar ineens Marlijn van IJzeren,
jarenlang mijn trouwe en strenge geweten in het schrijversvak, totdat zij
een ridder op een wit paard tegenkwam die haar ontvoerde naar New
York waar zij nu woont. Maar daar stond zij. En even later stond daar
ook nog Charles Turpijn, 'mon colonel', mijn kostbare vriend die, als een
eigentijdse Vergilius mij ooit de weg wees uit een hel.
Begroetingen, ontroeringen en toen begon de lezing. Met de drom liep
ik het zaaltje binnen en voor mij, ik kon mijn ogen niet geloven, liep een
mevrouw op klompen. Bijzondere klompen versierd met houtsnijwerk
maar toch echte Hollandse klompen. Ik kon er mijn ogen niet van afhou
den, want een droom die ik als elfjarige had, kreeg greep op mijn denken.
Ik droomde toen dat ik in de modder gevallen was en een enorme
klomp, zo groot als een autogarage, dreigde me te verpletteren, maar ik
verweerde me door een pikoelan tussen de klomp en de grond te houden
en zo redde ik mijn leven. Die droom ging langs analyses, therapieën,
groeisessies en werd aan een keur van duiders aangeboden. Dit was ze
ker: mijn juk redt me tegen de verpletterende invloed van deze cultuur.
En dat liep zomaar voor me uit.
Een andere droom die mij jarenlang heeft vervolgd, is dat een zekere Van
den Berg tijdens een lezing opstond en uiterst agressief vroeg: 'Bent u
niet van de KMA afgetrapt?'En nu, bij deze lezing, midden in de zaal, zat
daar mijn vriend Charles, van de KMA inderdaad, maar de beminnelijk
heid zelve. Zo kun je je in dromen vergissen. Ik besloot mijn academi
sche voordracht opzij te schuiven en te beginnen over wat er door mij
heenging en maar zien waar het schip strandde. De eerste vraag had te
maken met een berg. Afijn, het werd een heerlijk geanimeerd heen en
weer praten, waarbij alles van spiritualiteit tot en met 'er is niets en daar
ben ik gelukkig mee'aan de orde kwam. Een rijke en intense koempoelan,
waarin zielen uit het Insulinde elkaar inspireerden. Tegen het einde van
de discussie kwam Charles met de opmerking: 'Ronald, jij kent zoveel
symbolen, dat je altijd wel op een spirituele uitleg van een droom komt.'
En daar stond ik dan. Ik kan er geen speld tussen krijgen.
Misschien dit: De volgende dag kwam een brief van mevrouw DeJ.-C. uit
Amersfoort en zij vroeg mijn mening over een droom waarin een berg
voorkomt. Een berg is het symbool van een verhoging, een psychologisch
of spiritueel dichter naderen tot Cod.
Charles heeft gelijk en ik ook. Het is een zaak van eigen inzicht en eigen
verantwoordelijkheid hoe ver en hoe diep je met de interpretatie van je
dromen gaat. Ik heb zeifin Helder Gezien met gesloten ogen geschreven
dat een angstdroom een teken is van confrontatie met krachten die je
nog niet ontwikkeld hebt. Maar ik was dat vergeten. Nu interpreteer
ik mijn droom over de aanval van Van den Berg als: 'Je moest de KMA
verlaten om je roeping op je te nemen. Denk er om, de beste vriend bij
het duiden van dromen is je gezonde verstand!'
Dank je wel, Charles, dat je me tot de orde geroepen hebt.
februari 2006 39
