Allemaal negers
Het vertrouwde
adres voor al
uw financieringen
Interesse?
0416-279598
PASAR MALAM
HILVERSUM
www.degofin.nl
21 en 22 oktober
Persoonlijke leningen
Doorlopende kredieten
in vele vormen
Senioren kredieten met
kwijtschelding bij overlijden
Poirrié's perikelen 6 Tempo Doeloe
'"W
De echte Oriëntaalse sfeer met
heerlijke Oosterse gerechten!
Locatie:
Dudok Arenahal
Arena 303
Hilversum
Met medewerking van: Nightriders, Occasionband,
Orchidee, Mambesak, Ais Lawa-Lata, Joice Pupella
Ridwan Hayat uit Jakarta.
Openingstijden:
zaterdag: 13.00-23.00 uur
zondag: 12.00-20.00 uur
Toegangsprijs
Zaterdag en zondag 6,-
Veteranen en 65+ 4,-
Kinderen tot 12 jaar 1 ,-
Kinderen tot 6 jaar gratis
Info:
e-mail: info@stichtingbersama.nl
Tel./fax.: 0223 - 64 66 58 06-25083029
website: stichtingbersama.nl
i dienstverlening
Met vriendelijke groet, Dave Goossens
In augustus stonden er in een Apeldoornse krant een paar lovende stukjes over
de Gurkha's. Schrijvers waren Jan de Boer en Gerard Ruig, respectievelijk ex-
vrouwenkamp 6, jongenskampen 8 en 7 Ambarawa en ex-Tjidengkamp Sema-
rang. Ze zullen het wel niet erg vinden als ik hun namen vermeld.
Jan en Gerard werden allebei bevrijd door de
Gurkha's en zijn daar nog steeds dankbaar
voor. Maar Jan vraagt zich toch af waarom
die'kleine bruine mannen met hun vriende
lijke gezichten' nooit de 'brede hommage'
hebben gekregen die ze verdienden. Een
goeie vraag, want die elitesoldaten van de
Britse krijgsmacht genieten al vanaf voor
de Eerste Wereldoorlog een grote ver
maardheid, maar hebben slechts een zwak
applausje gehad voor hun optreden in de
bersiap. Over het waarom valt na zoveel
jaren slechts te gissen.
Misschien vond men het uit politieke
overwegingen raadzaam alle gruwel van
dat maandenlange bloedvergieten dood
te zwijgen. Of werd alles en dus ook de
verdiensten van de Gurkha's overschaduwd
door de daaropvolgende gebeurtenissen.
En misschien was er door de grotere impact
van de oorlog in Europa nu eenmaal meer
belangstelling voor bevrijders als Amerika
nen, Engelsen en Canadezen.
Maar hoe dan ook: Jan heeft gelijk. Het blijft
unfair dat de Gurkha's onvoldoende eer is
bewezen voor hun grote aandeel in zowel
de bevrijding van de duizenden geïnterneer
den die na de Japanse capitulatie wederom
achter prikkeldraad verdwenen, als bij de
bescherming van hen die zich in die waan
zinnige tijd buiten de kampen bevonden.
In Nederland wordt de bevrijding op gepas
te wijze gevierd. En met onze herdenking
zit het ook wel goed. Al is het jammer dat er
geen lid van het sedert 'Tempo Doeloe' door
ons geliefd vorstenhuis aanwezig kon zijn.
Jack Poirrié
groeide op in
Batoeradja
en woont
sinds 1951 in
Nederland. Elke
maand schrijft
Jack Poirrié in
Moesson over
zijn perikelen.
Maar dat zal wel gelegen hebben aan de lo
geerpartij van kroonprins Naruhito met zijn
gade Masako en dochtertje Aiko in paleis
Het Loo. Is niet niks zulk hoog bezoek. Dat
geeft een heleboel drukte. In Apeldoorn we
melde het tenminste van de Japanse toeris
ten en fotografen. Op onze herdenkingsdag
moest ik trouwens denken aan een andere
bevrijdingsdag, die van Venlo op 1 maart
1945. Dat is altijd feest met een rouwrandje,
want Venlo en Blerick hebben het hard te
verduren gehad. Harder dan menigeen weet
in Nederland. In de laatste periode van de
oorlog zat de stad zogezegd klem tussen
de Engelsen aan de westzijde en de vanuit
Duitsland oprukkende Amerikanen aan de
oostzijde van de Maas. De littekens daarvan
waren begin jaren vijftig nog goed te zien.
Maar goed, het heeft niets met kleinering
of onderwaardering te maken als ik beweer
dat alle oorlogsverhalen binnen onze fami
lie overtroefd worden door de bevrijdings
daganekdote van Sjaan, mijn schoonmoeder
zaliger. Gealarmeerd door een hevig geda
ver, gluurde die door een spleetje in de met
planken dichtgetimmerde voordeur. Ze zag
tot haar grote vreugde hoe de Amerikanen
met hun tanks de Leutherberg afdenderden
richting verwoest stadscentrum. In extase
geraakt door dat prachtige schouwspel,
zwaaide ze tot grote hilariteit van haar
huisgenoten uitbundig naar de voorbij trek
kende mannen. Niet beseffend dat die haar
toch niet konden zien staan achter die
deur. Dat zij hen wel had kunnen zien door
dat spleetje, was natuurlijk wel duidelijk.
Daarom wist ze ook dat het allemaal negers
waren. Mannen, die behoorden tot het 784e
tankbataljon van de 35e infanterie divisie
onder commando van de luitenant-kolonel
George Dalia. Is eigenlijk niet zo erg dat veel
mensen dat niet meer weten, want het ging
om een all black eenheid van het Ameri
kaanse leger. En de mannen daarvan waren
het gewend om vergeten te worden.
september 2006 27
