'Het wisselen
van beroep is
misschien wel
een soort over-
levingstactiek'
De geboorte van Indomania
New York. Wat voor Het Parool buitengewoon
bijzonder was. Ik heb daar voornamelijk cul
turele evenementen, verslagen en interviews
gemaakt met celebrities als Norman Mailer,
Susan Sontag, Donna Tartt, JeffAndy Warhol
en Robert Mapplethorpe. Deze interviews zijn
naderhand gebundeld in mijn boek De Aap
van God!
Verzamelde je toen al, in het Mekka van de
moderne kunst?
'Nee, ik zal je het nog sterker vertellen. De
nu wereldberoemde kunstenaars Warhol en
Mapplethorpe wilden me hun werk geven,
omdat ze me wel interessant vonden als be
scheiden Indo in Manhattan. Overal lagen de
zeefdrukken en paintings van Warhol in zijn
studio. Ik mocht ze zo meenemen. Maar nee
hoor, ik had geen zin om ermee te sjouwen.
En bij Mapplethorpe dacht ik dat hij zijn
foto's beter kon verkopen dan aan mij geven,
want hij had altijd geldgebrek. Dat het door
de coke was, wist ik toen natuurlijk niet. New
York was voor mij echt een snoepwinkel waar
ik ongelimiteerd kon smikkelen aan alles wat
ik leuk vond. Maar dat verveelt heel gauw. Of
vind je dat te decadent? In ieder geval ben ik
terug gegaan naar Amsterdam.'
Was het wel even wennen aan het rustige,
dorpse Amsterdam na de hectiek van New York?
'Ik was nog amper thuis of ik kreeg een aan
bieding die ik niet kon weigeren: er werden
mij vier panden aan de gracht aangeboden
voor een zeer voordelige prijs. Drie ervan heb
ik er met een behoorlijke winst verkocht en
in de vierde woon ik. Maar nog had ik zoveel
ruimte over dat ik daar maar een galerie ben
begonnen. Dat leek me wel te combineren
met het schrijven van stukken voor de krant.
Kon ik het weten dat het storm zou lopen
met die galerie en dat ik helemaal niet meer
aan stukjes schrijven toekwam.'
Je bent heel succesvol als galeriehouder. Dan
heb je zeker ook veel geld verdiend?
'Ja, ik heb heel veel geld verdiend, heel veel
geld over de balk gesmeten en heel veel be
lasting betaald. Stom hè? Of eigenlijk niet: ik
ben helemaal niet geïnteresseerd in geld.'
Wat is dat toch datje steeds van beroep ver
andert? Is het een soort wispelturigheid?
'Misschien is het wel een soort overlevingstac-
tiek. Het zal wel met het Indisch-zijn te maken
hebben; ik heb van dichtbij gezien hoe mijn
ouders hier met hun zes kinderen hebben
moeten sappelen om te kunnen overleven. Ze
werden vanuit het paradijs in de vrieskou ge
zet. Mijn oudere broer en zusje zijn niet zonder
reden uitgewaaierd naar Californië.'
De laatste tijd merk ik datje heel veel met je
Indische identiteit bezig bent. Dat is wel eens
anders geweest. Voor die tijd gaf je nogal af
op die zogenaamde pasar malam-types. Nu
heb je zelfs een verkooptentoonstelling van
de Indische striptekenaar Peter van Dongen
gehad, waar de hele Amsterdamse Indische
scene bij aanwezig was: Karina Schaapman,
Ernst Jansz, Ronald Hooft, de broertjes Mauri
ce en Luc Boyer en fotografe Maja Soerabaja.
Het leek wel een echte koempoelan.
'Ja, leuk was dat. Verrassend. Want eerlijk
gezegd heeft het mij de ogen geopend om
nu eens voor het eerst in mijn leven naar
Indonesië te gaan. Ik ben overal in de wereld
geweest, maar nooit meer in mijn geboorte
land. Ben benieuwd wat ik daar zal vinden.
Misschien wil ik daar nooit meer weg.'
Je hebt nog zeven jaar te gaan voor dat je 65
wordt. Wat staat er nu nog op stapel?
'God, wat vliegt de tijd. Ik wil nog zoveel
ondernemen. Voor alle zekerheid heb ik een
verwaarloosd pand - een oud veilinghuis
- gehuurd om onder meer een paar keer per
jaar veilingen van kunst en vormgeving te
houden. Ook speel ik met de gedachte om
voor al mijn Indische, uiterst getalenteerde
vrienden en sympathisanten een culturele
vrijplaats "Indomania" op te richten. Een
soort eigentijdse soos. Het opzetten van pro
jecten vind ik opwindend. Als het doel bereikt
is, dan is mijn belangstelling snel verminderd.
Je moetje nergens aan hechten.'
Op vrijdag 22 september wordt het
nieuwe project Indomania gelanceerd.
Indomania is een initiatief van Rob Ma-
lasch en een groep bekende Indo's. Rob
Malasch vertelt over zijn geesteskind:
'Indomania fungeert als denktank en
wil inspirerend werken op de cultuur
van Indische Nederlanders en sympa
thisanten. De nadruk ligt op concrete
concepten en manifestaties vertrek
kend vanuit het hier en nu. Geen ge
wentel meer in weemoed, weg met de
ingesleten nostalgie of het op touw
zetten van de zoveelste, futloze, ver
regende pasar malam. Op gedenken
is niets tegen, maar er is meer in het
leven. Indomania wordt misschien wel
de bakermat voor nieuw, oorspronkelijk
Indisch talent... voorlopig geen gebrek
aan slimme plannetjes. Geïnteresseerd
of denk je het beter te weten? Reageer
of kom gewoon eens langs! Als serieu
ze /Moesson-lezer mag je natuurlijk niet
ontbreken op de Indomania-openings-
receptie met spannende optredens op
vrijdag 22 september vanaf 16.00 uur
in de Serieuze Zaken Studioos aan de
Bilderdijkstraat 66 in Amsterdam.'
Het verdient aanbeveling om vóór
woensdag 20 september te reserve
ren, want het aantal plaatsen is be
perkt. R.s.v.p. via T 020 - 427 57 70 of E
malasch@hotmail.com
september 2006
