reen meteen
'Van mij hoeft niet ied
mee te eten of te blijve
gezin en voor onze dochter wilden we een vast
iets. Niet dat alles in haar leven ineens weg
zou vallen omdat wij uit elkaar gingen. Een
paar jaar geleden is Lara naar een optreden
van Niet Uit Het Raam (NUHR) geweest. Ze
begreep de helft niet, maar zag wel haar vader
in een volle zaal op het podium staan en ze
zag iedereen klappen. Dat vond ze geweldig. In
de tijd dat Gebakken Mannetjes op tv was, zo'n
driejaar geleden, was Lara hartstikke trots als
ze op school kon vertellen dat haar vader op tv
was geweest. Beide dochters zijn trots op me.
Mijn oudste dochter Leloe staat hier nu ook op
De Parade, achtereen kraampje. Zo zie je maar,
het is één grote familie.'
Theater versus televisie
'Ik ben van oorsprong een muzikant, maar
ik ben wel opgegroeid in het theater. Dat
vind ik ook het leukst om te doen. Een paar
jaar geleden heb ik met Kees van der Vooren,
Beppe Costa en Leopold Witte voor de VPRO
de serie Gebakken Mannetjes gemaakt. Tele
visie maken is zoveel anders dan theater. Bij
televisie komt het echt aan op één moment,
bij theater kun je je fouten de volgende avond
herstellen. Ook het contact met het publiek
maakt theater leuk. Dat mis ik bij televisie.'
'Ik vind het leuk om verschillende dingen
te doen. Voor NUHR werd ik gebeld. Viggo
Waas, Peter Heerschop en Joep van Deude-
kom kenden mij van Orkater, en vroegen of ik
wilde drummen voor hun liedjesprogramma.
Ik kende die hele groep niet, had er nog nooit
van gehoord. Ik ben toen een keer naar een
optreden geweest. De zaal zat helemaal vol
met allemaal mooie vrouwen. Nou, ik doe
mee, dacht ik.' Eddie lacht onschuldig.'Nee...
niet alleen vanwege die vrouwen hoor. Het
sprak me aan wat ze deden. Dat is nu acht
jaar geleden, en vanaf dat moment speel ik
met ze mee. Elk jaar denk ik: "Ze zullen me
wel zat zijn." Maar nee hoor, ze vragen elk
jaar weer of ik nog een programma met hen
wil doen.'
Succes
'Succes is altijd leuk. Ik geloof niet dat ik kap
sones heb, maar dat is lastig om van jezelf te
zeggen. Soms denken mensen dat ik arrogant
ben. Ik kan slecht namen onthouden en ik
kan gezichten niet altijd plaatsen. Ik onthoud
gezichten wel, maar als ik in de bioscoop zit
en ik zie de bakker, dan moet ik even naden
ken wie het ook alweer is. Hetzelfde gebeurt
als ik iemand hier op De Parade leer kennen,
en ik kom hem een halfjaar later in de stad
tegen. Dan zie ik niet meteen wie het is. Soms
interpreteren mensen dat verkeerd.'
Op de vraag of hij nog bepaalde dingen wil
doen in zijn leven, antwoordt Eddie:'Als ik
iets niet leuk meer vind, stop ik ermee. Maar
voorlopig ben ik nog steeds tevreden met
alles wat ik doe. Ik zie ook dat ik verder ben
dan tien jaar geleden. Het zou toch wel ver
velend zijn als dat niet zo was. Er zijn geen
dingen die ik nog in ieder geval wil doen
of gedaan moet hebben. Zodra je boven de
vijftig bent, neemt dat af. Dan zie je wel hoe
het leven komt.'
oktober 2006 19
