V check:
dit mannetje
Het was een reality
misschien zie ik
niet opgroeien
*-
tV—
mee naar boven in mijn snowboardkleren en
halverwege de dag begon het te kriebelen.
Hij vroeg of ik het niet wilde proberen en ik
dacht: waarom niet? Ik deed het en het voel
de zo normaal, maar nog wel pijnlijk want
ik was nog volop aan het revalideren.Twee
dagen later kon ik al hele afdalingen maken.
Het was een bevrijding, een uitlaatklep.'
Drie maanden later wordt ze gevraagd voor
de prijsuitreiking van de Nederlandse kampi
oenschappen haf pipe. De laatste dag is het
snowboardcross-kampioenschap en tijdens de
training wil Mentel het ook wel even probe
ren. Dat voelt zo goed dat ze meedoet aan de
wedstrijd. Ze wordt eerste.Tk had een glim
lach van oor tot oor, mijn vriend had tranen in
z'n ogen en zelfs mijn fysio - een grote vent
van twee meter - stond te huilen. Het voelde
als een afsluiting van alle ellende.'
De zomer daarop was Mentel zwanger van
zoontje Julian. Niet gepland, maar zeker ge
wenst werd ze moeder. Het kleine mannetje,
zoals zij hem liefkozend noemt, is een grote
drijfveer in haar leven.
Toekomst
Twee keer komt de kanker terug, maar nu in
haar longen.'Je beseft dan hoe kwetsbaar
je bent. Maar ik heb een groot doel en dat
is mijn zoontje Julian zien opgroeien. De
laatste keer dat een plekje werd ontdekt
-nu meer dan een jaar geleden-was ikvoor
het eerst minder positief. Het was een reality
check: misschien zie ik dit mannetje toch
niet opgroeien.'
januari 2007 17
Duidelijk is dat Mentel niet stil zit. Naast
snowboarden, werkt ze sinds een jaar als
atletenmanager bij Red Buil. De overgang
van topsporter naar werkende vrouw viel
haar mee.Tk zat tweeëneenhalf jaar thuis,
maar gaf clinics en presentaties. Ook volgde
ik de studie commerciële economie aan de
Randstad Topsport Academie. In driejaar heb
ik dat afgerond. Mijn baan past ook helemaal
bij mij, omdat iets doe wat in mijn lijn ligt.
Dat maakt de overgang ook makkelijker.'
Het gaat op dit moment dus goed met
Mentel. Ze geniet van haar zoon, haar huidige
vriend en van het leven.'Dat gedeelte van
mijn ziekte is afgesloten. Ik sta achter mijn
keuze en zou het weer zo doen.'
Gelukkig kwam de positieve instelling weer
snel terug. Mentel neemt het leven zoals
het komt en probeert zo min mogelijk te
plannen. Een uitzondering is snowboarden
op het programma van de Paralympische
Winterspelen zetten.'Het International
Olympic Committee en het International
Paralympic Committee zijn hele bureaucra
tische organisaties. Het duurt lang om daar
iets voor elkaar te krijgen. Nu wordt het
waarschijnlijk een demonstratiesport tijdens
de Spelen van Vancouver, maar verder is er
nog niets concreets. Achter de schermen blijf
ik daar mee bezig. Is het niet voor mij dan
voor degenen die na mij komen. Snowboar
den is hip onder jongeren, dus waarom niet
voor gehandicapte jongeren?'
