Katanja DOOR TJAAL Al Iedere maand besprekenTjaal Aeckerlin en Rick Schoonenberg het wel en wee van Indisch Nederland. Katanja... betekent: Naar men zegt. Katanja... ze vertrokken op 17 maart 1938 vanuit het havengebied Tand- joeng Priok in Batavia naar Nederland. Achttien getalenteerde Indische voetballers die het ruime sop kozen met de M.S.Johan van Oldenbar- nevelt. Frankrijk was de eindbestemming. Nederlands-lndië deed mee aan het wereldkampioenschap voetbal. Hongaarse team - hun eerste tegenstander - de absolute favoriet van het WK 1938 was. De treinreis naar Parijs werd begeleid door gezang van een kleine sup- portersschare. Het op onderdelen aangepaste lied 'Kora kora, nee...', te vergelijken met het huidige 'Olé, olé, olé...' was veruit het populairst. KERLIN EN RICK SCHOONENBERG Onze jongens waren geselecteerd uit de sterspelers van de verschillen de stedenbonden. Zo kreeg de bond Soerabaja voetballers aangeleverd uit clubs als: Houdt Braef Stand,Thor en Excelsior. Het was nog een tijd waarbij een deel van het publiek via een gat in de omheining of een deal met een terreinopzichter een wedstrijd bezocht. Naar verluidt waren juist deze clandestiene toeschouwers het fana tiekst. Zeg maar de F-siders van het Indische voetbal. Zij scandeerden bij elke overtreding 'frie kiek' en bij elke handsbal 'pinaltie'. Ook als de aan raking ver buiten het 16-meter gebied plaatsvond. Deze fervente aan hangers ondersteunden tevens hun favoriete team met allerlei rituelen voor-en tijdens een wedstrijd. Om het geluk af te dwingen schijnen op de velden de meest vreemdsoortige handelingen te hebben plaatsge vonden. Het verspreiden van duivenveren om het team vleugels te ge ven. Het aanbieden van een slok gembersap vermengd met Java-suiker om de strijdbare geest aan te wakkeren. Het werpen van geldstukken wanneer er maar een zweem van partijdigheid bij de scheidsrechter te bespeuren viel... om maar enkele voorbeelden te noemen. Het Indische elftal kwam, na een onstuimige zeereis van drie maanden, in de haven van Rotterdam aan. Vanaf de Indische Oceaan tot aan de Straat van Gibraltar had het behoorlijk gespookt. Het trainingsschema kreeg hierdoor flink te verduren. Zo werd het oefenen van de balvaar digheid (dat trouwens tot grote irritatie leidde bij de overige passa giers) door toedoen van de zware deining regelmatig afgelast. Men beweert dat onze jongens bij aankomst in Rotterdam in een be labberde conditie verkeerden. (Zo merkte alleen linksvoor Riesj op dat Nederlands kadepersoneel hun koffers op de schouders namen:'Kijk dan die Belanda's... ze sjouwen met onze barangl') Om het moreel en het technische niveau weer op peil te krijgen, trainde men bij het befaamde Haagse HBS. Het team koos, zoals ge bruikelijk na ellenlange discussies, voor een 2-2-6 opstelling. Hetgeen duidt op een zeer aanvalsgerichte strategie. Moedig, temeer daar het De wedstrijd Hongarije - Nederlands-lndië werd door 33.467 toeschou wers in het stadion bij Pare Des Princes bezocht. Reporters uit maar liefst 27 landen zouden verslag doen. Nog nooit had ons team zoveel ogen op zich gericht gezien. Door al deze aandacht kwamen onze jongens, vlak voor de aftrap, niet echt aan hun rituelen toe. Keeper Mo vergat de doelpalen vriendschap pelijke klopjes te geven. De linksbenige middenvelder Boedie trok wat sprieten uit de grasmat en gooide deze achteloos over zijn schouder. Daar waar hij normaliter de groene stengels eerst tot een bolletje samen kneedde en langdurig de vrijgekomen sappen opsnoof. En onze spits Nannie die gewoon was om op zijn sokken naar de middenstip te wandelen om daar zijn voetbalschoenen aan te trekken, zag er deze keer om onduidelijke redenen van af. U begrijpt het al. Van de oorspronkelijke 2-2-6 opstelling bleef vanaf de eerste minuut niet veel over. Het 'Kora kora, nee...' verstomde. Onze tien verdedigers moesten ondanks het overvolle strafschopgebied zes doelpunten incasseren. Le Figaro roemde onze teamspirit en de Sunday Times onze fairplay... maar wat blijft is de nederlaag. Dat gebeurt vaker wanneer mensen hun eigenheden en kenmerken (noodgedwongen) afleggen. Dan zijn het altijd verliezers... Sluit je aan bij Tjaal en Rick; stuur een kaartje o.v.v. 'Katanja' naar: Moesson postbus 2074 3800 CB Amersfoort of stuur een e-mail naar katanja@moesson.com. Vergeet niet je adresgegevens te vermelden! Meer informatie: www.katanja.nl januari 2007 37

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2007 | | pagina 37