VVGV Elke maand gaat Vilan van de Loo op bezoek bij een bijzondere Indische vereniging of koempoelan. Afgelopen maand bezocht ze het jaarfeest van de Vereniging Van Gerepatrieerden en Vrienden in Den Haag. ,XG\NG_VX 'En hier hebben we een overlevingspakket van Toko Toet!' De tombola is meedogenloos. Erop of eronder. Allemaal kijken we gespannen naar de blauwe bonnetjes als voorzitster Rosemarie Bernasco het volgende winnende getal roept.'En we hebben nóg een overlevingspakket van Toko Toet!' Tombola, bingo, koekbingo, en weer een bingo met stapels gespon sorde prijzen, we hebben het druk op het jaarfeest van Vereniging Van Gerepatrieerden en Vrienden (VVGV). En tussendoor dansen we op loeiharde muziek van de Raylettes: Indische Elvissen in witte jasjes. Op de eerste noot van 'Ramona' is de dansvloer tjokvol en een dame danst mijn tafel voorbij, gekleed in Sjanghai-dress met een hoge split die haar dij onthult. Ik kijk geschokt in mijn glaasje spa. We zitten aan tafels in een grote zaal van het Haagse Bel Air Hotel, ledereen kent iedereen, dus vroeger of later kijkt iedereen naar die vreemde Hol landsejuffrouw en dat ben ik.'Houdt ze het een beetje vol?'vraagt een mijnheer. Mijn tafel schatert. Met mij valt niets te beleven dan praten en eten. Dus wandel ik rond, op zoek naar de alleroudsten. Gelukkig zijn er vanmiddag veel Indische mensen van de eerste generatie, maar niemand heeft het over de oorlog, wel over wat er gisteren in de Telegraaf stond. Naar het leven in Indië moet ik nadrukkelijk vragen en verschillende ministeries en bij het Bureau voor Huisves ting, kan ik wellicht velen aan werk en huisvesting helpen.' Zo begon de Vereniging, eerst met tien leden, al snel met meer. Indische mensen hielpen Indische mensen, en waar er nood was, wist Oom Jan vrijwel altijd raad. Hulp, maar ook gezelligheid. Bus reizen gingen naar Spanje of Griekenland, feesten waren groot, toneelopvoeringen van eigen leden legendarisch en gedurende een aantal jaren bezat de vereniging zelfs een eigen sociëteitsgebouw, na de Javastraat op verschillende /V2 i december 1950 te 's-Gravenhage circa 575, vooral Indische eerste en tweede generatie. De laatste jaren is er een instroom van Hollanders en van de derde generatie feesten, busreizen, soos- middagen, bingo-dansant. geen EIGEN PERIODIE maandelijkse Nieuwsbrief WCV Voorzitster Rosemarie Bernasco: T 070 - 346 07 70 of 06 - 520 04 520 WIE dan nog hoor ik weinig. 'Pardon, wat zei u zonet?' 'Dat ik vroeger op Menado tjap tikoes dronk.' 'O, ja?' 'Ja.' Einde mededeling over dit mysterie. Niks tempo doeloe, feesten zullen we! Swing, line dance, wals, de Raylettes stoppen alleen voor de bingo. WIL DAT VILAN OP KOEMPOELAN-BEZOEK KOMT, KAN EEN UITNODIGING STUREN NAAR MOESSON, POSTBUS 2074,3800 CB IN AMERSFOORT, MET OP DE LINKERBOVENHOEK'VILAN OP BEZOEK'. EEN andere adressen. In de jaren zestig werd het belang van gezelligheid belangrijker,de meeste Indische mensen hadden een eigen plaats in Nederland verworven. Bij de VVGV bleven degenen van het eerste uur elkaar ontmoeten, met daarbij soms de kinderen en de getrouwde Hollandse aanhang. Jive Legendarisch Zoals het vanmiddag is, was het vroeger niet. De VVGV is in 1950 opgericht door Jan Simon, een Indische jongen die uit eigen ervaring wist hoe moeilijk gerepatrieerden uit Indië het hier hadden. Hij wilde op een gestructureerde manier voorlichting geven en hulp bieden. Zoals hij zei: 'Het hoofddoel, dat ik voor ogen had, was dan ook new-comers wegwijs te maken en zo mogelijk aan een betrekking en huisvesting te helpen. En aangezien ik nog connecties heb bij de E-MAIL STUREN MAG OOK: 'We gaan met de tijd mee,' zegt de voorzitster tegen me als ik vraag waar vroeger is gebleven.'Dit is de Vereniging zoals we nu zijn, het bruist bij ons.' En weg is ze weer, naar de dansvloer, want tussen de bingo's en tombola's door danst ze de sterren van de hemel. Ik kijk haar na en zucht van uitputting. Wanneer ik me naar de uitgang sleep, beginnen tachtigjarige VVGV-ers enthousiast te jiven, en ze dansen nog wanneer ik thuis op de bank in slaap gevallen ben. Volgende maand ga ik weer naar een koempoelan. 8 moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2007 | | pagina 8