j?
Marjolein van Asdonck hoofdredacteur
51ste jaargang nummer 9
Voorgalerij
6 boeken, cd's, dvd's, sites, nieuwtjes en
lezersacties
8 Column Vilan in Koempoeland
12 Interview Wouter Muller
18 Brieven lezers reageren
19 Uit de kunst Frans Leidelmeijer
over Jugendstil op Bali
20 Sabine Kuegler Terug naar Papua
Tempo doeloe
26 Katanja...
28 Lezers schrijven
29 Poirrié's perikelen
30 Uit de boekverzameling van...
32 Indisch gedicht
33 Indische schoolfoto's
34 Backpay
36 Column Katanja...
37 Horoscoop
38 Culinair
41 Gerard Jonker Strijd tegen de staat
Achtererf
46 Agenda
48 TingTing
49 Colofon
o
T3
c
O
Dit nummer van Moesson zit weer boordevol interessante mensen.Ten eerste
Wouter Muller. In een mooi interview van Frans de Jonge met prachtige foto's
van Armando Ello wordt een portret geschetst van de singer/songwriter uit het
oosten des lands.
Moesson's oud-stagiair Maaike Boersma ging naar het Ambassade Hotel in
Amsterdam om de Duitse Sabine Kuegler te spreken. Sabine heeft inmiddels
twee boeken geschreven over haar jeugd in, en haar terugkeer naar Papua.Tot
en met haar zeventiende groeide Sabine op bij de Fayu-stam in Papua. Heei
herkenbaar voor Maaike, die zelf op haar twaalfde terugkeerde uit Papua. Het
was of Maaike haar eigen levensverhaal las in de boeken van Sabine Kuegler.
Het klikte dan ook direct. Het resultaat van hun ontmoeting is te lezen op
pagina 20.
Dan nog een portret van Gerard Jonker. Hij is eigenlijk al jarenlang verbonden
met Moesson en maakte in de jaren tachtig naam als één van de eisers in het
proces tegen de staat om een objectieve, Indische geschiedschrijving. En nog
steeds ergert Gerard Jonker zich aan het gebrek aan bestuurlijke openheid en
financiële verantwoording in Indische kringen. Hij tikte al honderden brieven,
maar denk maar niet dat hij ooit een open antwoord kreeg.
Even een klein persoonlijk jeugdtrauma: carnaval op de kleuterschool. Het
was bij mij ieder jaar weer huilen door de harde muziek en de chaotische,
joelende massa.Teksten waar ik niets van begreep ('als het gras twee
kontjes hoog is', herinner ik mij). Voor mij was het duidelijk dat carnaval
(hossen-zuipen-brallen) en Indo's (o, wat zijn we bescheiden en fijnzinnig)
twee dingen zijn die niet samen gaan, maar die lijnrecht tegenover elkaar
staan. Maar wat had ik het fout! Want ik hoorde van Vilan van de Loo dat
er in Groningen een actieve en creatieve Indische heer
is die maar liefst veertig jaar Prins Carnaval is van zijn
eigen carnavalsvereniging De Doorzetters. Afgelopen
2 februari nam Prins Hugo De Eerste officieel afscheid.
Lees het op bladzijde 7.
O
O
