O
'ik ben net als Michael
Schumacher, die gaat ook
niet zacht de bocht door'
voor een televisieprogramma, maar vaak
vinden ze me irritant. En dat terwijl ik me
eigenlijk altijd in hou. Als ik losga, ga ik los.
Als ik écht ventileer wat ik vind, vindt niet
iedereen dat leuk. Ik moet de boventoon voe
ren, ik kan niet ergens voor spek en bonen bij
zitten. Zo ben ik gewoon niet.Tweede viool
spelen is niets voor mij, ik moet echt op de
voorgrond staan.'
'Ik ben anders dan anders, zo voel ik dat
echt. Ik kan me niet vinden in veel Neder
landse gebruiken. Mijn vrouw kan, als we
bij iemand op bezoek gaan, zeggen "over
twee uurtjes zijn we weg". Dat is typisch
Nederlands. Ik vind dat zo irritant. We zien
wel hoe lang we blijven, denk ik dan. Als
iemand bij mij op visite is, zie ik hem echt als
mijn gast. Ik wil het diegene dan naar de zin
maken. Het moet hem aan niets ontbreken.
En ook wat eten betreft heb ik meer met de
Indische dan met de Nederlandse keuken.
Ik houd bijvoorbeeld niet van aardappels,
die glazige dingen komen er bij echt niet in.
Alleen gebakken of in de vorm van patat of
stamppot eet ik ze. We eten wel veel rijst,
nasi goreng vind ik echt heerlijk.'
'Toen ik de boodschappen deed, kocht ik
altijd veel te veel. De kasten lagen hele
maal vol met eten dat helemaal niet nodig
was.Typisch Indisch. Nu doet mijn meisje
de boodschappen. Mijn vrouw is wat dat
betreft echt Nederlands, die doet heel prak
tisch inkopen en koopt alleen de dingen die
we nodig hebben.'
Spanje
We lopen ondertussen naar buiten om fo
to's te maken. Ik moet een scherm vasthou
den dat ervoor
zorgt dat het
licht goed op
Ricks gezicht
valt. Het duurt
even voordat
ik het doorheb,
maar na verloop
van tijd ben ik
een volleerd
assistente. Rick begint te praten over zijn
uitzendingen in Spanje. 'Ik ben mede-ei
genaar van een Spaans radiostation. Elke
maandag- en dinsdagmiddag van drie tot
vijf uur maak ik in mijn eigen studio een i
dio-uitzending voor dat station. Mijn ouders
wonen daar en wij gaan regelmatig bij
op bezoek. Afgelopen zomer waren we i
ook. Je hebt in Spanje een grote groep
wonen. Ze houden elk jaar op 15 augus
een herdenking en ze vroegen vorig jaar
of ik een toespraak wilde houden. Dat heb
ik toen niet kunnen doen. Mijn vrouw was
hoogzwanger en we moesten op tijd weer
terug naar Nederland vliegen. Ik had die
mensen graag toe willen spreken om ze te
zeggen dat het onzin is om nu - na al die ja
ren - nog steeds zo'n wrok te hebben tegen
Japanners en dat ze een keer moeten praten
over alles wat er gebeurd is. Het is verstan
diger om dingen los te laten, zodat je verder
kunt met je leven. Veel Indo's sterven zonder
over datgene gesproken te hebben wat hen
het meeste dwars zit. Het is misschien maar
goed dat ik die toespraak niet heb gehou
den. Waar haal ik immers mijn autoriteit
vandaan? Wie ben ik om anderen te zeggen
wat ze wel en niet moeten doen?'
De toekomst
'Er zijn eigenlijk geen dingen waar ik spijt
van heb. Alles heeft een reden en alles
gebeurt in een bepaalde tijdspiraal. Het zijn
fases in je leven. Als ik spijt heb is dat van
korte duur. Je leert van jezelf en van ande
ren. Je blijft jezelf ontwikkelen. Mijn wensen
voor de toekomst zijn heel basaal. Dat alles
goed gaat met mijn kinderen en dat zij me
uiteindelijk wegdragen naar mijn la
tplaats. Dat de dingen gaan zoals ze moe
ten gaan. Dat ze gezond zijn en goed hun
weg kunnen vinden. Dat ik ze goed begeleid
en dat ze datgene doen dat ze leuk vinden.
En wat betreft mijn werk: tv en radio zullen
het moeten gaan opnemen tegen het inter
net. We moeten nog even kijken hoe zich dat
ontwikkelt en hoe dat afloopt. Ik hoop dat
ik kan blijven doen wat ik leuk vind en dat ik
daar mijn centjes mee kan blijven verdienen.
Ach, zo het komt, zo het gaat.'
Iets voor drieën vertrekken we, terwijl Rick
achter de draaitafel schuift om weer een
nieuwe uitzending te maken voor Spanje.
april 2007
19
