TWEE DAGEN LATER HEEFT HET WATER BIJNA 75 PROCENT VAN DE STAD OVERGENOMEN DOOR CINDY LUGTEN FOTOGRAFIE LUCAS VAN DER GEEST Jakarta, januari 2002 - Mijn vriend Victor, de gastheer, is trots op zijn nieuwe huis. De renovatie heeft zijn zak met spaarcentjes heel wat lichter gemaakt, maar het is het waard geweest. De Balinese houten deuren, een complete fotostudio, een moderne keuken, ei genlijk ziet alles er piekfijn uit. Zijn droomhuis is eindelijk klaar. Het wordt gevierd met een barbecue-feest voor zijn vrienden. Het is een warme, broeierige avond maar de wijn is lekker koud en de vrolijk heid van de gastheer werkt aanstekelijk. Zelfs een heftige regenbui kan de pret niet drukken. We brengen de schalen met eten snel naar binnen en ploffen neer op de heerlijke dikke kussens in zijn huiska mer. De muziek verdringt het geluid van de regen. 'Meer wijn Victor!', roept Yuan. Met een dikke grijns op zijn gezicht laat Victor zich naar de keuken sturen. 'Mensen, iedereen die vanavond in zijn eigen bed wil slapen, moet binnen 15 minuten dit huis verlaten', zegt de gastheer, met een ongeopende fles wijn nog in zijn handen. Iedereen wacht op de clou van de grap, maar die komt niet. De weg voor het huis is veranderd in een snelstromend riviertje. Een zwarte vuilniszak komt met een rotvaart voorbij. De overbuurman staat tot boven aan zijn knieën in het water en houdt zich stevig vast aan een boom, om te voorkomen dat hij onderuit gaat. Iedereen grijpt naar zijn mobieltje. Het wordt snel duidelijk dat ook in andere delen van Jakarta het water de wegen onbegaanbaar heeft gemaakt. Voor de meeste van ons is het niet mo gelijk om naar huis te gaan. Yuan, die niet al te ver weg woont, stelt zijn flat beschikbaar voor overnachting. 'Ayo, Cindy!' Susi duwt mij richting haar auto, een Kijang terreinwagen. Wij rijden voorop. Het water klotst tegen de auto. Nu maar hopen dat de motor het niet laat afweten. Twee keer verliezen de banden hun grip en glijden we akelig dicht langs een muur. Met staalharde zenu wen lukt het Susi om de controle over de auto te behouden. Levenloos De volgende ochtend is het ons pas duidelijk hoe serieus de situatie is. Het water heeft meer dan een kwart van de stad overspoeld. Victor is in paniek. Het water is zijn huis binnengestroomd. Zijn zoon en de tuin jongen hebben de meeste spullen naar boven kunnen dragen, maar kunnen nu het huis niet uit. Het water staat bijna anderhalve meter hoog. Beide jongens kunnen niet zwemmen, zoals zoveel mensen in Indonesië. Na een korte pauze begint het opnieuw te regenen. Het water blijft stijgen. Pas twee dagen later lukt het Victor om, via de daken van andere huizen, met behulp van een rubberbootje zijn zoon en tuinjongen te ontzetten. Ze hebben niets kunnen redden, maar ze zijn blij dat ze gered zijn. Een moeder en dochter in dezelfde straat hebben minder geluk. Een week later worden hun levenloze lichamen gevonden. Ontoereikend Jakarta werd in 2002 van januari tot februari geteisterd door overstro mingen. Ongeveer 80 mensen verloren daarbij hun leven. Meer dan 330.000 mensen moesten hun huis verlaten. De totale schade liep op tot 9,9 triljoen rupiah (820 miljoen euro). Destijds weigerde de regering de overstroming tot nationale ramp te verklaren. Officiële hulpverlening was ontoereikend en langzaam. Eer ste hulp, in de vorm van gaarkeukens, kleren en opvang werd groten deels georganiseerd door vrijwilligers. Medische studenten sprongen bij toen bekend werd dat alleen slachtoffers met een doktersverklaring in aanmerking kwamen voor gratis medische hulp in de ziekenhuizen. In maart 2002 ontdekte de Indonesische Consumentenbond voor Ge zondheidszorg dat gedoneerde medicijnen voor slachtoffers verkocht werden op de zwarte markt. Alsof dat niet erg genoeg was, besloot het Bureau van Gezondheidszorg dezelfde maand gratis medische hulp voor slachtoffers te staken. Volgens Sutiyoso, de gouverneur van Jakarta, werd er teveel misbruik gemaakt van het programma. Het gebrek aan hulp, bureaucratische onverschilligheid en schaam teloze corruptheid leidden tot gevoelens van grote woede onder de bevolking. Kritiek werd vooral geuit tegen Sutiyoso. Behalve zijn april 2007 23

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2007 | | pagina 23