BRANDWEERWAGENS spuiten
DE STRATEN schoon
MET EEN MIX VAN WATER
EN ONTSMETTINGSMIDDEL
slechte aanpak van de ramp werd zijn zwakke beleid zelfs de oorzaak
genoemd van de overstroming. Het toestaan van constructie op wa-
teropvang gebieden en het ontbreken van goedwerkende afvoerkana
len werd aangevoerd als bewijs. Ondanks alle kritiek werd in septem
ber Sutiyoso toch opnieuw gekozen als gouverneur van Jakarta.
Jakarta, januari 2007-Vijfjaar later. Zware regenbuien storten neer
in Bogor, Depok en het zuiden van Jakarta en doen de Ciliwung en
Pesanggrahan overstromen.
Op vrijdag 2 februari stroomt het water de stad in en veroorzaakt
complete verkeerschaos. Vele wegen zijn onbegaanbaar en de
spoorbanen zijn onbruikbaar. Duizenden mensen moeten hun huis
ontvluchten. De stortregens blijven de stad teisteren. Twee dagen later
heeft het water bijna 75 procent van de stad overgenomen. Meer dan
340.000 mensen zijn dakloos. De slachtoffers schuilen in overvolle
moskeeën, scholen en soms zelfs op begraafplaatsen. Mensen die het
zich kunnen veroorloven vinden onderdak in hotels. Duizenden andere
mensen hebben minder geluk en zijn gevangenen van het vieze, don
kere water. Honderden moeten de nacht doorbrengen op het dak van
hun huis. De politie zet extra agenten in om te helpen bij de evacuaties
in de stad, maar de reddingsacties zijn ongecoördineerd en bieden
weinig soelaas. Er is een tekort aan boten.
Ontsmettingsmiddel
De autoriteiten melden de eerste week dat minstens 30 mensen zijn
omgekomen door ziekte, kou, elektrocutie of gewoonweg verdrinking.
De vrees voor ziektes neemt toe. Sommige wijken in de stad hebben
geen elektriciteit en een gebrek aan schoon water. De normale, dage
lijkse distributie van voedsel en water is verstoord. In supermarkten
staan mensen in lange rijen voor flessen drinkwater en blikvoer. Het
telefoonnetwerk is grotendeels uitgevallen. Veel kantoren zijn dicht of
werken op halve kracht.
Eerste hulp komt, net als 5 jaar geleden, in de vorm van gaarkeukens,
kleren en opvang georganiseerd door vrijwilligers met de hulp van
donaties van buitenlandse organisaties en particulieren. De Neder
landse regering heeft een bedrag van één miljoen euro beschikbaar
gesteld voor hulp aan de slachtoffers van de overstromingen. Een extra
100.000 euro wordt door de stad Rotterdam geschonken voor hulp aan
haar zusterstad Jakarta. Andere landen volgen snel met donaties in de
vorm van geld, voedsel en rubber boten.
Het water is ondertussen gezakt en
Jakarta is bijna droog. Vele straten zijn
bevuild met een laag stinkende, dikke
modder, afval, dode ratten en kakkerlakken.
Vuilniswagens rijden door de straten en halen
kapotte meubels en afval op. Brandweerwagens
spuiten met een mix van water en ontsmettingsmid
del de straten schoon. 79 personen zijn overleden en meer dan
200.000 zijn nog dakloos. Bijna 210.000 personen zijn ziek geworden.
De meeste slachtoffers hebben last van diarree, knokkelkoorts en ern
stige ademhalingsproblemen. De totale schade wordt geschat op 8,8
triljoen rupiah (730 miljoen euro).
Geen verantwoordelijkheid
Indonesië heeft de afgelopen paar jaar zwaar moeten lijden. Een hele
waslijst van rampen heeft het land gepasseerd: van de verwoestende
tsunami in december 2004 tot aardbevingen, vulkaanuitbarstingen,
vogelgriep, droogte, aardverschuivingen, vliegtuigongelukken, zin
kende passagiersschepen en een enorme, onstopbare moddergeiser.
Sommige van deze rampen, zoals de grote tsunami, waarbij meer dan
170.000 mensen het leven verloren, zijn onvoorspelbaar en hadden
niet door mensenhanden voorkomen kunnen worden. Andere rampen,
zoals de overstromingen in Jakarta, hadden, volgens de meeste men
sen, wél voorkomen kunnen worden.
Begin februari viel er in Jakarta in een paar dagen tijd ruim 400 mil
limeter regen, op 1 februari zelfs 240 millimeter. (Ter vergelijking: in
Nederland valt gemiddeld per maand zo'n 60 mm.) In de bergen boven
Jakarta viel zelfs meer regen. Dat zijn enorme hoeveelheden water die
zich een weg naar de zee moeten banen, dwars door Jakarta. Hadden
de overstromingen inderdaad voorkomen kunnen worden? Hadden de
reddingacties beter kunnen worden georganiseerd? De bevolking vindt
van wel. De kranten staan vol met beschuldigen maar niemand neemt
verantwoordelijkheid.
President Susilo Bambang Yudhoyono vond het niet nodig om zich
met de reddingacties te bemoeien. Zijn verzoek aan de gouverneurs
om goed met elkaar samen te werken achtte hij voldoende. De
gouverneur van Jakarta, Sutiyoso, lijkt niets geleerd te hebben van de
overstroming in 2002. Een beloofd afvoerkanaal werd nooit gebouwd.
Sutiyoso noemt de zware regen een natuurlijk verschijnsel dat elk
5 jaar voorkomt. Als er iemand schuldig is, dan is het de regering,
24
moesson