'Ik wil
uit
spiritualiteit
de taboesfeer halen'
DOOR KARLIJN DE JONGE O FOTOGRAFIE ARMANDO ELLO
'Ik ben niet
gek, ik ben
spiritueel
Het is klokslag twaalf uur als we aanbellen bij
Richard Krebber. Een donker getinte man in
een net pak opent de deur. 'Kom verder', zegt
Richard. 'Jullie zijn mooi op tijd, voor Indo's.
Willen jullie thee, koffie, spekkoek?' Even later
staat er een pot dampende sterrenmix thee
op tafel én een schoteltje met spekkoek. We
gaan zitten en Richard begint te vertellen.
Verhuizing
'Ik ben geboren in Hollandia, later zijn we
naar Biak verhuisd. In 1962 werden we voor
de keus gesteld: in Indonesië blijven en In
donesiër worden of vertrekken. Mijn ouders
kozen voor het laatste en
we verhuisden naar Neder
land. Ik was zes jaar toen ik
naar Nederland kwam. We
hebben een jaar lang min
of meer rondgezworven,
van opvang naar opvang. In
1963 kocht mijn vader dit huis in Breda. Het
was niet geheel toevallig dat we in Breda
terechtkwamen. Mijn vader werkte voor
defensie en werd hier gestationeerd. Ons ge
zin - ik heb twee zussen en een broer - was
heel hecht en warm. Dat zie je wel vaker bij
Indische gezinnen.'
'Ik heb van 1963 tot mijn achttiende in dit
huis gewoond. Daarna ben ik overal en
nergens geweest. Mijn ouders zijn allebei
overleden. Mijn moeder in 1999, mijn vader
op mijn vijftigste verjaardag, vorig jaar okto
ber. Hij heeft in mei 2005 een herseninfarct
gekregen. Ondanks dat hij daar redelijk goed
van hersteld is, wilde hij niet meer zelfstandig
wonen. Hij verhuisde naar verzorgingshuis
Raffy en heeft het daar prima naar zijn zin
gehad. Ik heb het huis van mijn ouders over
genomen en ben nog bezig met verbouwen.
Het moet echt mijn huis worden.'
Doekoen
'In Nieuw-Guinea is mijn interesse voor
parapsychologie ontstaan. Daar liggen mijn
roots. Ik kan me nog veel herinneren van toen
we daar woonden. Mijn moeder heeft me een
keer meegenomen naar een doekoen. Mijn
vader was door zijn werk vrij vaak van huis.
juni 2007
