uit. Het probleem met beurzen is dat er nau
welijks selectie plaatsvindt onder de mensen
die een stand huren. Tijdens één van die lezin
gen zei ik een keer dat aurafoto's geen bewijs
vormden voor het bestaan van een menselijk
aura, terwijl er op die beurs mensen stonden
die aurafoto's maakten. Ik mag tegenwoordig
dus alleen aan het eind van de beurs een
lezing houden. Als iedereen al een aurafoto
heeft laten maken.' Hij lacht. 'Nee, serieus. Ik
vind het een kwalijke zaak. De mensen die
hulp zoeken zijn kwetsbaar. Iedereen mag
zich paragnost, healer of medium noemen;
het is geen beschermd beroep. Het is dan ook
niet vreemd dat er op alternatief gebied veel
kwakzalvers rondlopen.'
We hebben de appeltaart amper achter de
kiezen of Richard vraagt of we nog wat an
ders willen drinken. 'Iets fris misschien?'
'Ik heb een column in ParaVisie. Daarin schrijf
ik over dingen die ik in mijn praktijk tegen
kom. In maart dit jaar hebben we De Telegraaf
en nog een aantal andere media gehaald. Het
ging om een leegstaand ziekenhuis in IJmui-
den. Omdat alle apparatuur er nog instond,
werd het bewaakt. Op een gegeven moment
sloeg de bewaking alarm. Die bewakers, ke
rels van 2 bij 1 meter, waren hartstikke bang.
Vooral 's nachts hoorden en zagen ze allemaal
rare dingen en ook de bewakingscamera's
registreerden vreemde zaken. Ik ben samen
met een collega gaan kijken in het zieken
huis. Na de zaak onderzocht te hebben, bleek
dat het een energetisch negatief belaste plek
was. Vooral op de afdeling psychiatrie dool
den aardig wat zielen rond. Twee bewakers
hadden spullen uit het ziekenhuis mee naar
huis genomen. Die hadden daarna thuis ook
last van onverklaarbare gebeurtenissen. Dat
zie je wel vaker, dat voorwerpen als een soort
'inductor' gaan werken. Het is dan ook handig
afstand te doen van zulke spullen. Ik help ook
mensen die hiermee te maken hebben.
Indonesië
'Mijn ouders zijn begin jaren negentig een
paar weken naar Indonesië gegaan. Ze
kwamen totaal gedesillusioneerd terug. Mijn
moeder vertelde dat ze in Jakarta geen vogel
tje had horen fluiten. In hun tijd was dat heel
anders. Ik ga in juni voor het eerst terug naar
Indonesië. Ik ga voor mijn werk en ik ga dan
ook even naar mijn geboortehuis in Nieuw-
aanstaande echtgenoot 'iets' op het meisje
had gezet, zoals je dat dan noemt. We hebben
haar met zijn drieën een energetische be
handeling gegeven. Op die manier scherm je
iemands persoonlijke energieveld af. Iemand
die iets slechts in de zin heeft, kan dan min
der makkelijk bij haar energie. Het is dan las
tiger iemand 'iets' op te leggen. Door te kijken
naar de achtergronden en naar wat er speelt,
kun je patiënten helpen. In Nederland zijn er
mensen die tegen betaling iemand anders
'iets' opleggen. Er is echt handel in. Je betaalt
Guinea. Ik zie precies voor me hoe het eruit
ziet, maar ik weet nu al dat dat ongetwijfeld
veranderd zal zijn. Je hebt bepaalde herin
neringen aan hoe het vroeger was. Op het
moment dat je terug gaat, blijkt dat allemaal
verdwenen te zijn.'
Waarom de Indische cultuur meer met mys
tiek heeft dan de westerse wereld, begint
eigenlijk bij de definitie van wat de werkelijk
heid is. 'De basisdefinitie die verschillende
culturen geven aan wat werkelijkheid is, is
anders. De wereld is ingedeeld in vijf cultuur
codes. De westerse wereld is
één van die cultuurcodes. In tT ~\T'
het westen gaat men uit van In Nieuw-Guinea is mijn
de aanname dat alles wat
tot de werkelijkheid behoort, interesse voor
een plaats moet hebben in
tijd en ruimte. Alleen dat parapsychologie ontstaan
wat zichtbaar is, de materi
ele wereld, telt. De overige
vier cultuurcodes hebben een heel andere
werkelijkheid. In de zogenaamde niet-geïn-
dustrialiseerde gebieden - zoals bijvoorbeeld
Nieuw-Guinea - geloven ze in een voortbe
staan na de dood en volgens hen zijn wij in
staat om contact te leggen met die wereld.
In die gebieden staat de voorouderverering
centraal. Het maakt niet uit of die voorouders
nog leven of inmiddels overleden zijn.'
al gauw een bedrag tussen de 5.000,- en
10.000,- als je iemand wilt benadelen.'
Nadat de foto's zijn gemaakt en we volgela
den zijn met allemaal lekkere dingen, stap
pen Armando en ik op. Dit was echt een dagje
Indische gastvrijheid, gecombineerd met een
beetje goena-goena en stille kracht.
en
het
/il je
iem dan
er 7iin
Praktijk
'De patiënten die bij mij in de praktijk komen
zijn onder te verdelen in drie groepen. Dat
zijn paranormale mensen die niet goed met
hun gave om kunnen gaan, paranormale
mensen die geaccepteerd hebben dat ze pa
ranormaal zijn - die help ik bijvoorbeeld met
het opzetten van een eigen praktijk - en men
sen met transculturele 'problemen' die in de
reguliere sector geen passende hulp krijgen.
Bij die laatste groep zijn er veel mensen van
Turkse, Marokkaanse en Surinaamse afkomst
die bij mij in de praktijk komen voor hulp. Zo
werd ik eind vorig jaar bijvoorbeeld bena
derd door de moeder van een veertienjarig
Marokkaans meisje. Ze zat onder de uitslag,
en was daar al mee naar de dokter gegaan.
Die had haar een zalfje voorgeschreven, maar
dat hielp niet. Samen met twee collega's ben
ik op huisbezoek bij het meisje geweest. De
familie was ten einde raad. Ik ben gaan terug
redeneren. Wat kan het zijn, uit welke hoek
komt het? Het bleek dat het meisje uitgehu
welijkt zou worden en dat de familie van haar
juni 2007 17
