Tempo Doeloe Katanja ro? Tjaal Aeckerlin en Rick Schoonenberg werken samen aan het project Katanja... Het is een interviewproject om de dialoog tussen Indische generaties te versterken. De verhalen worden uitgegeven door KIT-pu blishers. Onlangs verscheen, na Lied van een tokeh en Neffer kambek, een nieuw boek van de auteurs met de titel: De jaren van asal oesoel. Deze maand een verhaal uit dit nieuwe werk. Ora isa, isa ...Puur uit verveling stortte mijn man Alex zich op het breien. We kwa men ons huis niet meer uit, zagen geen vrienden meer en kregen maar weinig informatie over de wereld om ons heen. 'Wedden dat ik niet onderdoe voor jullie', had Alex uitdagend geroepen. Mijn schoonmoeder, tante Troelie en ik vielen even stil, maar begrepen heel goed dat mijn man iets om handen wilde hebben. Hoe absurd ook. Mijn schoonmoeder bood haar breinaalden aan. Zij zou overstappen op twee spaken uit een oud fietswiel. Ze hielp Alex met het opzetten en begeleidde hem een aantal keer bij het insteken, overhalen en af laten glijden. En warempel, voor het eerst sinds lange tijd kon hij zich langer dan vijf minuten op iets concentreren. Het breiwerk was pure noodzaak. Nog enkele maanden en ik moest bevallen. Babykleertjes kostten een vermogen, dus moest ik ze zelf zien te vervaardigen. Vorige maand bezocht ik met tante Troelie, die als een tijger over mij waakte, het Maria Magdalena Hospitaal voor controle. Terwijl wij over De Ridderstraat liepen, hoorde ik twee vrouwen over mij roddelen. Eerst lispelden ze wat, maar al gauw ging de volumeknop op tien. 'Soendel!', een plat woord voor prostituee, hoorde ik één van hen on verwacht roepen. Ik zocht even steun bij tante, want het scheldwoord sloeg in als een bom. Alex en ik kozen ondanks de oorlog voor een kind, omdat we er eenvoudigweg naar verlangden. In het ziekenhuis onderzocht een zekere dokter Juda mij. Een grote, al wat oudere arts van Surinaamse afkomst. Ik vertelde hem niets over het gebeuren, maar hij vrolijkte me op met de woorden: 'In moeilijke tijden worden sterke kinderen geboren.' Ook Alex droeg onbewust zijn steentje bij: 'Hoe kan ze anders zwanger zijn?, moeten die vrouwen gedacht hebben. Je kon in hun ogen niet deugen, want in heel Malang loopt immers geen Hollandse of Indische man meer vrij rond,' vervolgde hij. 22 moesson

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2007 | | pagina 22