rmnmtNa
Het Rode Gevaar
LX wilt
PASAR MALAM
ALKMAAR
naar Indonesië
REIZEN
Al jaren uw vertrouwde adres voor:
tickets, hotels, tours, autohuur
wereldwijd.
Tot uw dienst, Roel Holwerda.
Poirrié s perikelen
Tempo Doeloe
Vlak voor mijn geboorte (1926) kreeg pa het commando over een gloednieuwe buitenpost,
diep in de oedik, waar tijgers de wouden regeren en krokodillen de rivieren controleren.
In die mensonvriendelijke omgeving was het voortdurend opletten geblazen. Foerageren
bijvoorbeeld, kon alleen per prauw. En dan nog onder stevige escorte, want behalve kroks
en tijgers lagen er communisten op de loer.
21, 22 en 23 september
voor een jaar, langer ofvoorgoed?
Dat kan met het ouderenvisum (kosten: 555,-).
Wij zorgen dat u het visum krijgt.
Voor nadere informatie, e-mail naar:
wingswilly45@yahoo.com of fax naar
0361 -261412 t.a.v. Willy Roemersma.
Ambassador Gebouw/Pt. Bali lde,Jl. Bypass
Ngurah Rai No. 100, Denpasar, Bali, Indonesië.
TRIANGLE TOURS
Indische 50+ groepsreizen
Maatwerk, overwinteren
Tickets, auto, hotels
Telefoon: 0314-366 899
E-mail: info@triangletours.nl
Website: www.triangletours.nl
Bezoek op afspraak in Doetinchem of
Neerpelt (omgeving Eindhoven).
internet: www.fairwind.nl
e-mail: info@fairwind.nl
telefoon: 0318 431650
De echte Aziatische sfeer met
heerlijke Oosterse gerechten!
Locatie: IJshal de Meent
Optredens van:
F and F band, Nihgtbreakers, Marabunta, Arena Budaya
Indonesia, Celebration(countrydemo), Hawaiian
Treasure, Will Claase, Ben Heart
Speciale gast:
Vicky Anakotta uit Jakarta
Openingstijden:
vrijdag 13.00-22.00 uur
zaterdag 13.00-23.00 uur
zondag 12.00-20.00 uur
Toegangsprijs:
vrijdag 5,--
zaterdag en zondag 6,--
Veteranen en 65-plus 4,--
Kinderen tot 12 jaar 1,--
Kinderen tot 6 jaar gratis
Info:
E-mail: info@stichtingbersama.nl
Tel./fax: 0223 - 64 66 58/06- 25083029
website: stichtingbersama.nl
augustus 2007
placht te schudden als hij mij bezig zag. Niet
helemaal onterecht, want de eerste oogst
bestond uit een paar ondermaatse radijsjes
en een maaltje sperziebonen. Het tweede
seizoen pakte beter uit. Het spul 'brrulde de
grond uut', zoals men hier zegt. Maar alsof
de duvel er mee speelde, we kregen een
abnormaal droge zomer. Het water was niet
aan te slepen. Toch bleef ik koppig volhou
den. Tot die ene rampdag dat ik met twee
zware emmers water hangend aan een
bezemsteel over het pad wankelde en een
dorstige koe me opmerkte. Haar vriendin
nen met luid geloei waarschuwend, kwam
ze spoorslags op me af gehobbeld. Bij het
prikkeldraad boog ze zich er overheen, stak
haar kop in de emmer en begon die leeg te
slobberen. Probeer maar eens een koeien-
kop uit een emmer te trekken. Lukt je nooit.
Gleed de andere emmer ook nog van de
pikolan en bleef midden op het pad staan,
als op een presenteerblaadje voor de erbij
geroepen dames. Toen die hun bacchanaal
hadden beëindigd, gooide ik al mijn tuinder
aspiraties overboord en smeet de lege em
mers het weiland in. De kruidenier liet zich
ook zien, maar die kwam alleen meedelen
dat hij het perceel zelf wilde gaan gebrui
ken. En of ik alsjeblieft de berg onkruid die ik
ernaast had opgeworpen weg wilde halen.
Prikte wel dat ik geen dankjewel kreeg voor
het voorbereidende werk. Een
militair die geen tuin
dersgenen heeft en
geen schuttersputje
hoeft te graven,
moet van de
schop afblijven.
En zeker geen
grond huren van
een kruidenier.
De her en der opduikende rode oproerkraai
ers zorgden voor enorm veel uitrukkende
diensten. Maar zoals altijd in tijden van on
geregeldheden, waren er ook lange periodes
van rust. Beducht voor de slechte invloed
van het nietsdoen op zijn mannen, nam pa
een wijs besluit en liet ze moestuintjes aan
leggen. De vechtjassen sloegen met begrij
pelijke weerzin aan het spitten, maar kregen
er al doende veel plezier in. Zeker toen de
tijd van oogsten aanbrak en ze hun karige
rantsoenen konden aanvullen met vitamine-
rijke groenten uit eigen tuin. Gevolg was dat
moreel en fysiek tot grote hoogten stegen
en de uitrukkende diensten makkelijk
werden doorstaan. De mare van het succes
ging rond en bereikte ook het Binnenlands
Bestuur dat, per traditie overhoop liggend
met het leger, de strijdbijl even begroef om
pa een compliment te doen toekomen.
Ruim dertig jaar later kwam ik bij de Staf
1ste Legerkorps te Apeldoorn, een heel
andere plek dan de buitenpost van pa. Al
waren er overeenkomsten: het Rode Gevaar
dreigde, het leger was paraat en ik had een
tuinderproject opgestart. Verschil was wel
dat ik alles zelf moest doen. Het kamergrote
perceel dat ik voor vijf piek per maand
van onze kruidenier had gehuurd was te
bereiken via een voetpad dat langs een met
prikkeldraad afgezet weiland liep. Ongeluk
kig genoeg had de kruidenier vergeten te
vertellen dat het perceel vergeven was van
kweek en ander halsstarrig ondergronds
verzet. En dat er karrenvrachten verse
koemest nodig waren om die woestenij
vruchtbaar te maken. Maar gelukkig kon
ik dat goedje gratis ophalen bij Toon de
Soep, een kleurrijke Beekbergense boer die
eigenlijk Toon Boks heette en nooit op de
bok van zijn paardenwagen zat maar erach
ter hurkte. En die meewarig met zijn hoofd
