'Toen hoorde ik dat
die japon drie dozen
waard was geweest
plus twee Max Factor
lipsticks'
Ochtendjapon
de ruilhandeh'Tjatoet lag me helemaal niet.
Ik had er geen gevoel voor. Een doos Maya-
zeep van mijn zusje verkocht ik voor de prijs
van één stuk en om haar te troosten voor
deze stommiteit verkocht ik één van mijn
nieuwste avondjaponnen om de doos Maya
terug te kopen. En toen hoorde ik dat die ja
pon drie dozen waard was geweest plus twee
Max Factor lipsticks. Dat deed de deur toe; ik
moest een andere manier vinden
om aan de kost te komen.'
Evangeline Gobée-Mar
tens over de Japanse
bezettingstijd in
Moesson: 'We ver
kochten lakens en
kussenslopen aan
Arabieren en toen
kwam ik op het
idee om overgeble
ven lapjes rendabel
te maken. Ik pakte de
naaimachine, waar ik
nooit naar omgekeken had,
omdat ik helemaal niet voor naaien
voelde en we een prima coupeuse hadden.
Maar ineens kreeg ik de geest om van die lap
pen of stofjes kinderkleren te maken, zoop
mijn eigen manier. Heel eenvoudig: een lijfje
met een gerimpelde rok en schouderbandjes.
Die hing ik aan een kapstok en het werd een
aardig rekje! De Arabier die vaak lakens van
ons kocht, zag die"dingsigheidjes"en vroeg
of die ook in de verkoop waren.'
beschilderen van bakjes gemaakt van ba
kelieten grammofoonplaten en het maken
van klompschoenen. Zo heeft Daan Wieman
in zijn collectie houten gefiguurzaagde
knoopjes met het gezichtje van de toen o
zo populaire zangeres, danseres en filmdiva
Carmen Miranda.
Daan Wiemam'Dat het handwerken tijdens
de bezetting een algemene gewoonte was,
blijkt ook uit schenkingen van an
deren, zoals een vilten bloem-
broche die na de oorlog op
zolder in Wassenaar tot
in het einde van tijden
voorzien werd van
verse mottenballen.'
Ook ver na de oor
log en bersiap bleef
kleding en textiel
schaars. Vrouwen
moesten wederom een
beroep doen op hun creati
viteit om het heersende mode
beeld te kunnen volgen. Een prachtig
voorbeeld hiervan is de landkaartenjurk van
mevrouw Terwen-de Loos (1910-1973), die zich
in de collectie van het Rijksmuseum bevindt.
Mevrouw Terwen-de Loos maakte vlak na
1945 een ochtendjapon van een bundel zijden
landkaarten van de Engelse luchtmacht, die
ze op de markt vond. Ze droeg de jurk nog tot
na haar repatriëring in de jaren vijftig.
Andere vrouwen hielden zich weer bezig
met het borduren van zakdoeken of tassen,
het beschilderen van parfumflesjes, het
