O WAJANGPOPPEN OP ARUBA Mijn dochter, woonachtig op Aruba, heeft enige jaren geleden een creatief clubje opge richt. Dit clubje bestaat uit ongeveer 20 kin deren van Arubaanse en Nederlands afkomst in de leeftijden van 5 tot 12 jaar. Van papier, verf, driftwood en andere materialen maken zij iets voor moederdag, carnaval, et cetera. Er zijn ook thema's zoals dieren en... wajangpop pen! Ik vind het erg leuk dat zij deze kinderen iets laat zien over het geboorteland van haar vader. Zelfs op Aruba weten ze nu iets meer over Indonesië. Leuk toch! P de Kreek, Lelystad MONUMENT ROMUSHA In zijn artikel over 'Romusha op Java' (Moes son augustus, pagina 23) vertelt Moesson correspondent Jan Lepeltak dat er geen nationale monumenten bestaan voor de honderdduizenden omgekomen romusha. Abonnee Iris Schlameisen uit Leeuwarden kon ons gelukkig vertellen dat zij in 2006 in Bu- kittinggi op Sumatra een monument heeft gefotografeerd - geen nationaal monument waarschijnlijk, maar in ieder geval wel een eerbetoon.'Onze gids,' vertelt Iris/heeft zelfs de tekst vertaald die op de sokkel staat': Onbekende helden Zonder graf, gedood Gesplitst van naam en geest Gegaan naar de lucht Op de wind naar de zee Je naam is ergens Mohammad Yamin Bedankt voor de reactie, Iris! Redactie Moesson LIMERICKS Voor de Moesson-lezer met Molukse roots heb ik hier een limerick: Een Molukse dame uit Ambon Was dol op ketanrijst met abon En op de vraag Wat had ze ook graag Zei ze: 'Een bordje rijst met rawon' Harold Charles, Maastricht RE: THEODOR EN MARSCHA Aardig stukje over Theodor Holman en zijn dochter in Moesson van augustus. Ik voel me toch geroepen om op bepaalde, hardnekkige clichés te reageren. Ten eerste. '...Er werd in Indië wat groots verricht...'(prof. Bastiaans, Nieuwe Prov. Gro ningse Courant, 1 mei 1958). 'Groots' voor Ne derland en Nederlanders, Indonesiërs werden 'groots' vergetenTen tweede. 'Hoe verklaar je dat Nederlanders het daar 350 jaar hebben uitgehouden...?' Antwoord op deze vraag is een wedervraag: hoeveel uitbuiting en geweld is er nodig om een ander volk 350 jaar lang je wil en cultuur op te leggen? En hoe verklaar je dat 350 jaar macht binnen 4 jaar (1945-1949) ten val kwam? Ten derde. 'Indonesië had zich beter kunnen ontwikkelen als het Nederlands was gebleven...'. Hier past het antwoord van Soekarno aan minister Beel, toen deze laatste 'een grote rotzooi' voorspelde als Indonesië on afhankelijk zou worden. Soekarno in vloeiend Nederlands: 'Heel goed mogelijk, meneer Beel, maar het is dan tenminste onze eigen rotzooi!' (biografie Soekarno door Lambert Giebels). Iedereen die koloniaal Indië wil leren kennen vanuit Indonesisch perspectief: lees Bumi Manusia (Aarde der mensen), Anak semua bangsa (Kind van alle volkeren), Rumah Kaca (Het glazen huis) en ook de filmische essay Jalan Raya Pos. De auteur van de boeken en de verteller in de film is Pramoedja Ananta Toer. Lees en leer meer... Eric A. Muller, Zutphen HERDENKING ENSCHEDE Vandaag op dodenherdenking geweest in En schede. Altijd weer een geweldig, indrukwek kend, gebeuren. Het monument, het oudste Indië-slachtoffers monument in Nederland, is aangrijpend: een knielend persoon, sme kend om genade en tevens hoopvol omhoog kijkend. En dan zingt Wouter Muller, samen met (sopraan) Esther Pierweijer het lied: 'Dit moment, dit monument'. Dan denk ik aan mijn vader en zijn broers, momenten uit de bersiap- tijd die mij als kind zijn overkomen. Geen drama's, geen trauma's, maar wel gebeur tenissen die het leven een wending hebben gegeven. Gebeurtenissen die de basis waren van beslissingen met vergaande consequen ties. De scheiding van mijn ouders, het leven op een suikerplantage, leren om naar de hbs te mogen gaan. En natuurlijk de vlucht, of, zoals de Nederlanders het noemen: de repatriëring. Staande aan de reling. Wouter Muller zong vanochtend ook dit lied! Toch goed dat er zo'n herdenkingsdienst is. De Indisch-Nederlandse gemeenschap heeft een geweldig visitekaartje afgegeven aan de Nederlandse samenleving. Aanwezig waren veel volksvertegenwoor digers: de commissaris van de koningin, burgemeesters van diverse gemeenten, com mandanten van verschillende legeronderdelen en dan de organisaties, van Bronbeek tot Nasi Idjo. Tientallen! Groetjes van Bob en Vic Faulhaber, Hengelo WIE WAT WAAR WANNEER? /Vie o wie stuurde Vloesson in april >007 twee schit terende school foto's van de Lagere school in Bandoeng 1932? Naam en adres van de afzender en gegevens over personen op de foto's ontbreken. Bel s.v.p. Moesson: 033 - 4 611 611 of mail ons even: redactie@ moesson.com. Bij voorbaat hartelijk dank! En nog een Indo-limerick: Een Indo in Hollandse Rading Had op zijn bed nog steeds een guling Want als erg ngantuk Lekker dipeluk, Wel jammer dat er geen klambu hing september 2007

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2007 | | pagina 11