Restaurant
Pringgading
'Effe naar de kakoes
UM 442. SeMicut
PASAR MALAM
HILVERSUM
20 en 21 oktober
Poirrie's perikelen
Ongelooflijk, hoeveel musicals er tegenwoordig worden uitge
bracht. De premières vliegen je om de oren. Daar is niets tegen
te doen. Mensen zijn en blijven verzot op spelen. Is het niet om
het aanschouwen, dan is het wel om het deelnemen.
Tempo Doeloe
Voor al uw parties-ffiyeüQigs^
Sophisticated dansmuziek en gitaarballads
UITGEBREID Dw»\s REPERTOIRE
J.A. (Fons) Phefferkorn
Barnsteenhorst 51, 2592 EB Den Haag,
tel. 070 - 347 39 35 of 070 - 354 99 05
De echte Aziatische sfeer met
heerlijke Oosterse gerechten!
Locatie: DudokArenahal
Optredens van:
F and F band, Nightbreakers, Hawaiian Treasure,
Arena Budaya Indonesia, Ben Heart, N.I. Dewi Mass
Speciale gast:
Ongen LatuihamalIo uit Jakarta
Openingstijden:
zaterdag 13.00-23.00 uur
zondag 12.00-20.00 uur
Toegangsprijs:
zaterdag en zondag 6,--
Veteranen en 65-pIus 4,--
Kinderen tot 12 jaar €1,--
Kinderen tot 6 jaar gratis
Info:
E-mail: info@stiehtingbersama.nl
Tel./fax: 0223 - 64 66 58/06- 25083029
website: stiehtingbersama.nl
- Indische 50+ groepsreizen
- Maatwerk, overwinteren
TRIANGLE TOURS - Tickets, auto, hotels
Telefoon: 0314-366 899
E-mail: info@triangletours.nl
Website: www.triangletours.nl
Bezoek op afspraak in Doetinchem of /t^
Neerpelt (omgeving Eindhoven).
Gaat u naar de Gordel van Smaragd en komt
u in Semarang? Voor lekker eten moet u bij
restaurant Pringgading zijn en uw chauffeur
krijgt een gratis maaltijd.
Adres: Jl. Pringgading 54
Open: 'smorgensvan 09.00 -14.30 uur
's avonds van 17.30 - 21.30 uur
Het is misschien ouwe koek, maar bij ons
waren het destijds pa en ma die het niet bij
kijken lieten. Pa heeft in Meester Cornelis
zelfs de hoofdrol gespeeld in De dood van
een Mandarijn, een aangrijpend drama in
twee bedrijven. Lag hij gedurende een vol
bedrijf op een divan te kreunen, vanaf het
voeteneind gadegeslagen door ma, zijn
favoriete concubine. Als peuter hield ik mijn
hart vast en was ik maar wat blij dat ze er
bij het 'tableau de la troupe' allebei gezond
en wel bij stonden. Later, in Kotaradja, deed
pa zijn eerste poging om ook mij voor het
toneel te winnen. Kreeg ik zonder pardon
de hoofdrol in Dromelaar in de schoenen
geschoven. Mijn tegenspeler was een
eigenwijs ettertje dat een klas lager zat dan
ik en als kabouter Puntbaard voor de held
mijner dromen doorging. Mijn zus Gon, die
al enige toneelervaring had, zag de bui al
hangen en wist haar vriendin Miep, die de
goede fee speelde, zo ver te krijgen dat ze
mijn tekst erbij nam. Kon ze me voorzeg
gen. Dat was een goede ingeving. Toen de
souffleuse met de handen in het haar kwam
te zitten, was het Miep die me met haar
gelispel erdoorheen sleepte. Helaas ging het
toch nog mis toen ik a capella een droevig
liedje moest zingen, met het gezicht naar
de mensenzee... Na mijn bibberige aanhef
'Waar is Puntbaard toch gebleven?', werd ik
meteen onderbroken vanuit de zaal. door
een keihard 'die is effe naar de kakoes!'.
Lagen ze allemaal plat. Wat hierna gebeurde
heb ik verdrongen.
Pa liet zich echter niet ontmoedigen en
wist de hoofdrol van opperhoofd in een
kannibalen-sketch voor mij in de wacht te
slepen. Gelukkig werd er niet in gepraat
en alleen gebromd en gemompeld. Onze
outfit bestond uit een rokje van klapperblad
en ik had als waardigheidsteken een krans
van gevlochten nipablad op het hoofd. Het
Jack Poirrié groeide op in Batoeradja en woont sinds 1951 in Nederland.
Elke maand schrijft Jack Poirrié in Moesson over zijn perikelen.
kookvuur waar we omheen zaten, was een
ventilator waaraan een rood lampje en
strookjes rood en geel crêpepapier waren
bevestigd. Het leek net echt en het succes
lag voor het grijpen, ware het niet dat
mijn rokje tijdens de rituele opwarmdans
losraakte en tussen mijn benen kwam te
slingeren. Al struikelend trok ik het ventila-
torsnoer los en viel languit in het kookvuur.
Vuur uit en alle andere kannibalen over
mij heen. Hierbij ontstond er ook nog eens
kortsluiting en het gehele gebouw werd
in duisternis gedompeld. Einde uitvoering,
einde toneelcarrière.
Zulke dingen blijven je tot op hoge leeftijd
achtervolgen. Dat ondervond ik toen ik
hier een uitvoering van Het Beekbergens
Toneel (HBT) moest verslaan. Het stuk ging
over de erfenis van een hereboer en werd
in dialect gebracht. Miste ik Miep, want de
enige speler die ik goed kon verstaan was de
notaris, een ABN sprekende stedeling. Ik zie
nog voor me hoe die arrogante kwast zich
tot de weduwe richtte en op sarcastische
toon vroeg waar de onwettige zoon van de
overledene uithing. Wist die arme vrouw
het niet en had ik die notaris bijna van
CQ
repliek gediend met een even sarcastisch -g
T3
'die is effe naar de wc'. 'Kakoes' had die klojo J
<u
vast niet verstaan.
september 2007
