Al' inKp&nfoelmd Bandung Mulo Reünie Iedere maand gaat Vilan van de Loo op bezoek bij een bijzon dere Indische vereniging of koempoelan. Afgelopen maand bezocht ze Bandung Mulo Reünie in Bronbeek. We zijn 'onder ons' op Bronbeek, tussen allemaal ex-klasge noten van de voormalige mulo in Bandung. Niet zomaar een school. Opgericht na de bersiap, leidde deze mulo gedurende de jaren 1949-1957 een wisselend bestaan. In de loop derjaren vertrok ken de docenten geleidelijk, had de Indonesische bevolking duidelijk gemengde gevoelens ten aanzien van de Nederlandse school, werd de mulo uiteindelijk opgeheven en verloren de leerlingen elkaar uit het oog. Maar op de Bandung mulo Reünie - vandaag voor de derde keer geor ganiseerd, op Bronbeek - vinden ze elkaar weer terug. Ik smelt weg in sentiment, kijkend naar de ouderen die voor mijn ogen terugveranderen in de jongens en meisjes van toen. Zij met het Deanna Durbin-haar, en hij nog altijd een beetje verlegen, weer een ander met de- WIE WIL DAT VILAN OP KOEMPOELAN-BEZOEK KOMT, KAN EEN UITNODIGING STUREN NAAR MOESSON, POSTBUS 2074, 3800 CB IN AMERSFOORT, MET OP DE LIN KERBOVENHOEK 'VILAN OP BEZOEK'. EEN E-MAIL STUREN MAG OOK: zelfde branie van toen. En wat staat er toch op dat speldje dat iedereen draagt, wat betekent dat woord FEFIOS? 'Flirten En Fuiven In Onze School', giechelt een ouder meisje. Een ander lacht besmuikt: 'Laat Benno het maar niet horen!' REDACTIE@MOESSON. COM Jeugd Benno Apon is de voorzitter, een stevige Indischman in het bezit van een stevig stemge luid en een fraaie motor. Hij was ooit de initiatiefnemer van de aller eerste reünie. Speciaal voor deze reünie is hij overgevlogen vanuit zijn woonplaats Los Angeles in Californië. Geëmigreerd naar Amerika, zoals zovelen. 'We waren destijds allemaal tussen de dertien en de zeventien jaar', vertelt Benno. 'De mulo was speciaal voor ons opgezet, voor de jeugd die na de onafhankelijkheid nog in Bandung zat en onderwijs nodig had dat op Nederland gericht was. Door de roerige tijd daarvoor hadden veel jongens en meisjes geen scholing gehad, alleen herstelklassen. We liepen zogezegd een beetje achter. Dat zag je ook duidelijk in de klaslokalen: in de vierde klas zaten bijna volwassen jongens in lange broeken.' De Neder landse jongens van de mulo voetbalden buiten schooltijd tegen Indone sische jongens. 'Daarna was het altijd vechten. Ja, dan werd ik soms mata gelap.' De afkorting FEFIOS (de naam van de schoolclub) kreeg tijdens zulke wedstrijden ineens op een heel andere manier betekenis: 'Ferm En Fier In Onze Strijd'. Dat wil zeggen: de sportstrijd. Het was destijds niet altijd even gemakkelijk, op zijn zachtst gezegd. Want waar precies de toekomst van de leerlingen van de mulo lag, leek onduidelijk. In Nederland? In het nieuwe Indonesië? Of toch elders? 'Ik wilde in ieder geval verder studeren in Nederland,' zegt Benno, en dan vertelt hij zijn levensverhaal, dat veel weg heeft van een roman, waarvan het meest recente hoofdstuk zich afspeelt in Californië. Ooit kwam Benno in contact met oud-FEFIOS'ers, onder wie organisatietalent Maudy Angenent en haar Max, bekend van de Indische Soos Matahari (Groningen). Dankzij hen, én dankzij een adressenlijst afkomstig van Maudy en Dieter Biernie, was de eerste reünie in 2005 een feit. Kokootje Vandaag is er dus alweer een reünie. Iedereen zit aan tafeltjes, er is een heerlijke lunch en Benno en Maudy zorgen voor alles. Een spelletje om sfeer te makem'Ajo, meedoen!', gevolgd dooreen uitgebreid welkomst woord met huishoudelijke mededelingen. Hanneke zwaait naar iedereen, want zij gaat het secretariaat van Maudy overnemen. Er gaan kaarten rond voor zieke FEFIOS'ers die niet kunnen komen maar er gewoon bij blijven horen. Uitgebreide foto- en filmsessies, allemaal op de groepsfoto van het jaar, en de verkoop van speldjes. De muziek wordt verzorgd door een van de allereerste Hot Jumpers, Dolf van Caspel. Niets en niemand wordt vergeten en voor iedereen is er persoonlijke aandacht. Ik heb het enorm naar mijn zin: beetje kibbelen met Tom aan de tafel achter mij, gesprekjes met Sonja en Rob die destijds verliefd werden en nog steeds samen zijn, met de mulo meezingen ('kleine Kokootje...en van sommige ex-leerlingen vermoeden dat het tijdens hun school- carrière meer op plezier dan op leren aankwam... Later die middag brengen alle reünisten een bezoek aan het museum Bronbeek, maar ik ben dan allang weer naar huis, doodop van alle indrukken. Volgende maand ga ik weer naar een koempoelan. Gezellig! eerste samenkomst in 2005 varieert. Alleen oud-Mulo met partner, geen andere generaties of gasten. In 2007 onge veer 58 aanwezigen, reünie, reizen naar Indonesië http://hometown.aol.com/ bandungmuloreuni/index.html geen voorzitter Benno Apon, chromapon@aol.com OPGERICH AANTAL BEZOEKERS ACTIVITEITEN WEBSITE: EIGEN PERIODIEK CONTACT:

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2007 | | pagina 6