inmuur in B Tempo Doeloe De Indische jeugd vormt een literair thema bij uitstek. Op 11 november aanstaande zal de Werkgroep Indische Letteren een symposium over dit onderwerp houden, dat ook het thema van dit gedicht vormt. Aanleiding tot de jeugdherinneringen is hier de tuinmuur die op een terugkeerreis hervonden wordt. De muur is niet zo wit meer als vroeger, maar voelt nog warm aan - waarmee gesuggereerd wordt dat de jeugd dankzij de herinneringen nog dichtbij is. Letterlijk nog warm. De schrijfster van het gedicht, Corina Engelbrecht (geboren 1934), schreef het in 2006. In Moesson wordt het voor het eerst gepubliceerd. De afkorting B. staat voor Bandung, de plaats waar ze een aantal jeugdjaren doorbracht. Corina schreef vaker terugkeerge- dichten, zoals 'Terug naar Pulau P en 'Terug naar B' Alleen nog dit nu: een lange muur, ooit wit geweest. Aan deze kant het erf, de djeroekboom, veel bougainville, het huis, ook wit geweest, met bleke pannen op het dak. En achter de muur de brandgang, die van gekeelde poesjes weet, van kinderen op slakkenjacht, van rovertje en vluchten, van water in de slokan, dat ook nu nog onverstoorbaar murmelt gorgelt slurpt al naar de regen valt. Mijn ogen zoeken in de huid van de verweerde muur. Een kindertijd staat daar geschreven, onleesbaar door de jaren, maar nu leg ik mijn hand erop en voel: hij is nog warm. Corina Engelbrecht DOOR BERT PAASMAN EN PETER VAN ZONNEVELD oktober 2007 31

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2007 | | pagina 30