Frans Leidelmeijer
bespreekt iedere maand
een kunstobject dat ont
staan is uit Europese en
Indische kruisbestuiving.
door Frans Leidelmeijer
'De vrouw heeft niet echt In
dische trekken of het moeten
haar volle lippen zijn.' Frans
Leidelmeijer over de Indische
schilderes Corry Muhlenfeld.
Bij het overlijden van Corry, een paar jaar ge
leden, kwam ik in het bezit van een deel van
haar schilderijen, foto's en boeken. Ze hebben
betrekking op Indië en het leven in Den Haag,
kort na hun vertrek uit de kolonie. Corry had
verder geen erfgenamen, al haar zusters
waren gestorven. Om in haar levensonder
houd te voorzien, stond zij tot haar dood op
een overdekte antiekmarkt in Amsterdam.
De handelsvoorraad werd te gelde gemaakt
op een veiling. De opbrengst daarvan en een
aanzienlijke som geld, die op de bank stond,
waren bestemd voor Greenpeace. Dit had zij
als groot dierenliefhebster testamentair vast
laten leggen.
Dit portret van een jonge vrouw met hoed
is van de hand van de Indische schilderes
Corry Muhlenfeld (zie Moesson 4 oktober
2000). Het is één van haar zusters en het
zal ontstaan zijn rond 1940, toen Corry net
was afgestudeerd aan de Haagse Academie
van Beeldende kunsten. Het is absoluut niet
academisch, zoals je dat van een beginnende
kunstenaar zou verwachten. De dunne geëpi-
leerde wenkbrauwen verwijzen naar de late
jaren dertig toen dat
mode was. De vrouw
heeft niet echt Indische
trekken of het moeten
haar volle lippen zijn.
Hun Hollandse vader
was in het vooroor
logse Indië een hoge bestuursambtenaar die
daar hun Indo-Europese moeder trouwde.
De schilderes heeft haar zuster afgebeeld in
een zwart jasje in combinatie met een rood
bruin shawltje. Het zijn dezelfde kleuren die
terugkomen in de grote opvallende hoed, die
als een aureool om het hoofd van het model
zit. De donkere kleuren steken mooi af tegen
de gele achtergrond. Intrigerend is de blik in
de blauwgrijze ogen.
Indisch meisje
uit Den Haag
december 2007
