kruis inform Mevz- S-Gra*°nh>*>>_ onVl ^"F Zustei Een oproep in het blad van de Vereniging Oud Korea-strijders om informatie over Nico Geesdorp heeft geen reacties opgeleverd. Wat wel gebeurde, enkele weken voor de overdracht, was ongelooflijk: via inter net en een andere tak van de familie Geesdorp vond ik uiteindelijk nog een zuster van Nico. Van haar hoorde ik dat hij samen met zijn broer Willie en zijn vader na de bezetting door Japan is weggevoerd. Vermoedelijk zijn zij geïnterneerd, maar bewijs daarvan hebben we niet gevonden. Haar vader en haar broer heeft zij ook niet meer gezien. Zelf is zij met haar zusjes in de buurt van Malang geïnterneerd. Na de Japanse capitulatie heeft zij lang gezwor ven tot zij uiteindelijk in 1949 in Soerabaja terecht kwam. Pas toen zij een poosje in een meisjestehuis zat, hoorde zij dat haar moeder en zusjes inmiddels al een tijd in Soerabaja woonden. Op een fotootje dat Nico in Korea bij zich had, staat één van zijn zusjes, Rida. In zijn eigen handschrift staat achterop dat hij die heeft ontvangen op 13/9^49. Op dat moment zat hij in padang. Dat betekent dat hij in ieder Regina Grüter is historica en hoofd van de afdeling Oorlogsnazorg van het Ne derlandse Rode Kruis. Wie informatie heeft over Nico Geesdorp kan contact op te nemen met het Rode Kruis: 070 - 44 55 666 of rgruter@redcross.nl te komen van zijn wederwaardigheden daar. Hij zit in een gebied waar VN-troepen en Chinese troepen met een zekere regelmaat slaags raken. Dan moet zijn eenheid in april vrij plotseling vertrekken naar Kojédo, een eiland aan de zuidkust van Korea, bij poesan, waar tienduizenden Noord-Koreaanse (en Chinese) krijgsgevangenen worden bewaakt. De omstandigheden zijn verre van optimaal. Het moraal van de troepen is aangetast door de slechte accommodatie en de aanhouden de kou en regen. Er is sprake van communisti sche infiltraties en intimidaties van krijgs gevangenen die niet vrijwillig tegen de VN streden. Sommige krijgsgevangenen willen overlopen en ook dat zorgt voor spanningen. Neerslachtigheid Op zondag 4 mei komt Nico per boot aan in Poesan ('4 uren varen', schrijft hij). Daar wordt hij 'onmiddellijk opgenomen in het Medical Holding Det 22 D evacuation Hospital'. Waar om is niet duidelijk. In een van de brieven die hij heeft bewaard, vraagt de briefschrijver of hij inmiddels is opgeknapt. Hij blijft veertien dagen in het ziekenhuis. Achterop een foto- tje van een Koreaans meisje in zijn portefeuil le staat de datum 11-5-1952 tot 14-5-1952. Een verpleegster? Hij gaat weer terug naar Kojédo om krijgsgevangenen te bewaken. Half juli gaat zijn onderdeel naar Yong Pyong, in het midden van Korea. Op 18 juli schrijft hij in zijn agenda: 'Aangesteld tot mortierstuks comnd. Tegelijkertijds een brief ontvangen van G.W. Assen'. Het is zijn laatste aantekening. Twee weken later leeft Nico Geesdorp niet meer. In de officiële kanalen van de Korea- oorlog staat hij te boek als overleden ten ge volge van een schietincident. In een begelei- :NST '"■'terie lands -aken 9 sfc ea u Oliw ational rac 'na 8, Oei Ure=.u) dend schrijven bij het kistje staat echter dat hij zich 'in een bui van neerslachtigheid' van het leven heeft beroofd. Van het briefje dat hij heeft achtergelaten is een getypt afschrift in het dossier van zijn nalatenschap gevoegd. Hij vraagt daarin het geld dat hij in verband met Korea verdiend heeft op te sturen aan z'n ouders en zusjes (het adres in Soerabaja). Ook de foto's kunnen aan dat adres worden ge stuurd. 'En nou slaap ik voor eeuwig'. Eeuwig was dubbel onderstreept. geval een paar familieleden heeft terugge vonden voor hij naar Nederland vertrok. Of hij ze ook gezien heeft, is niet duidelijk, zij zaten immers in Soerabaja, en hij zat ver weg in Padang en Makassar. Nico's 'Nederlandse zuster' is niet meer met hem herenigd, maar zij had wel voor haar ver trek gehoord van zijn dood in Korea. Kennelijk is de familie toch nog opgespoord, nadat het kistje met zijn nalatenschap weer naar het Informatiebureau was teruggestuurd. In 1956 vertrok ze naar Nederland, waar ze altijd is blijven wonen. Het Rode Kruis kreeg toestemming van haar de nalatenschap van haar broer over te dragen aan Museum Bronbeek. Zij hoopt dat hij in de herinnering zal voortleven en dat zijn nalatenschap zal waarschuwen tegen de verschrikkingen van oorlog. Hoeveel fijner was het geweest als de kist nooit naar het Informatiebureau verzonden had hoeven worden, als Nico Geesdorp met zijn familie was herenigd. Dat hij in Korea de chocolade had opgegeten, de aftershave opgebruikt en de condooms ook. Hij zou nu 80 zijn geweest. december 2007 43

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2007 | | pagina 43