Aziëtour Moesson #09 febr(1).indd 15 speeld.' Nancy:'Het mooie is dat wij in maart in Surabaya waarschijnlijk in het vroegere Oranje Hotel staan waar onze vaders ook hebben opgetreden. Bijzonder toch?' februari 2008 15 22-01-2008 12:34:00 dan moeten we echt langs voor een won ton soepje. Het is echt onze tent. We komen elkaar daar vaak tegen. Dan zit Richard daar al bijvoorbeeld of de andere muzikanten.' Weer borrelt een tekst naar boven bij Nancy: 'The feeling is right, for having a bite, night is falling, Sing Kee is calling' Nu vijf jaar later is er nog meer materiaal en dus komt Triba met een dvd. Waarom niet gewoon een tweede cd? Rick: 'De dvd is eigenlijk Toms idee. Wij waren bezig met een tweede cd. Toen we op een feest speelden, kwam er iemand naar ons toe die aanbood een keer een optreden te filmen. Bij een vol gend optreden deed hij dit, maar het was niet helemaal goed. Hij wilde het nog een keer doen en een mooie dvd maken. Tom zei gelijk: "Dan zorgen we dat jullie ergens spelen en die dvd er komt."' Triba gaat dus on tour en wat voor één. Ze vertrekken volgende maand naar Maleisië en Indonesië om daar op te treden. Zo staan ze in Jakarta op het Java Jazz festival en doen ze ook Surabaya en Yogyakarta aan. Een bijzondere reis voor de band die nog veel contact heeft met jazzmusici daar. Rick: 'De vaders van Nancy (Jim Koymans, red.) en Richard hebben naar alle waarschijnlijkheid vroeger met elkaar gemusiceerd in Indonesië. Daar zijn we pas sinds een jaar achter!' Nancy vertelt lachend dat haar moeder opeens de naam van Richards vader liet vallen. Toen de bandleden om opheldering vroegen zei ze doodleuk: 'Ja, toch. Daar heeft papa mee ge- Ook voor Richard wordt het een emotioneel weerzien met zijn geboorteland. Hij is voor het laatst in 1975 teruggeweest, maar is daar nog steeds beroemd en geliefd. Zijn terugkomst zorgt voor veel opwinding in Indonesië. Rick: 'Wij zijn vaker terug geweest en werden belaagd door de mensen omdat we met Richard in dezelfde groep zitten. Hij is daar als muzikant heel erg gewaardeerd. Riche is nog nooit terug geweest met een muziekformatie. Kun je nagaan wat ons te wachten staat daar. Er zijn nu al mensen die vanuit Surabaya naar Jakarta gaan om niets te missen. Om Java Jazz mee te maken met ons.' De band met Indonesië is nog heel sterk. In de liedjes zijn invloeden van typisch Indone sische muziek te horen. Richard: 'We zijn ten slotte de laatste der mohikanen. Zo zien wij dat. Onze generatie is daar geboren, maar onze kinderen niet.' Het beste uit twee werel den willen ze samenbrengen en doorgeven aan de jongere generaties Indo's. Richard: 'Uit Indonesische muziek put je zoveel dingen. Op de dvd bijvoorbeeld staat het liedje Dust of Dawn en dat is eigenlijk ook een soort Kron tjong muziek, maar je moet goed luisteren. Je kunt het niet een, twee, drie horen, maar de manier waarop de bassist speelt is als Krontjong. Tegen de beat inspelen.' Geen bruiloften en partijen Wat 2008 nog meer zal brengen weet de band nog niet. Triba hoopt op meer optre dens. Rick: 'Als we vijf keer optreden in een jaar is dat al heel wat. Dat zijn er nu nog te weinig. We zijn geen band voor bruiloften en partijen en er zijn maar een paar evene menten geschikt om op te treden. Zoals jazz festivals, maar die zijn maar een paar keer per jaar. Tom gaat nu zijn best doen om meer optredens te boeken.' Nancy: 'We willen de wereld in, te beginnen met Java Jazz. De Nederlandse ambassade sponsort ons en we hebben ook al toezeggingen van de ambas sade in Brussel. We gaan Europa in.' Richard: 'Nederland is eigenlijk te klein.'

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2008 | | pagina 15