Samengeraapt zooitje
WA'IWm/IND.
LX wilt
.2rS
JU
"INGET MATI" "AD PATRES"
Fa. Johs. Ouwejan Zn.
Poirrié's perikelen o\ Tempo Doeloe
O)
N
3 O)
fl
REIZEIM
Al jaren uw vertrouwde adres voor:
tickets, hotels, tours, autohuur
wereldwijd.
Tot uw dienst, Roel Holwerda.
Weer een unieke
23 daagse DROOMREIS
Singapore - Menado
Makassar - Bali
De sleutel tot
uw Bali property
naar Indonesië
'Het leven is één groot tranendal, maak er dus van wat er van te
maken valt. En denk erom: niet teveel over tempo doeloe mijme
ren, want je leeft vandaag', zeggen ze.
Begrafenis- en crematie-onderneming
Opgericht in 1924
Rouwkamers
en ontvangkamers
airconditioned
Kantoren: Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag
Telefoon: 070 - 355 64 27 (drie lijnen)
Ruim 3000 Indische boeken uit
voorraad leverbaar. Vraag gratis
catalogus aan. Geef ons uw zoek
lijst in behandeling. Ook boeken
te koop gevraagd.
Postbus 1090, 3849 BB Harderwijk
tel./fax: 0341 - 55 07 07
b.g.g.5619 91
e-mail: timrom@hetnet.nl
Bezoek op afspraak mogelijk.
internet: www.fairwind.nl
e-mail: info@fairwind.nl
telefoon: 06 2902 2902
van Tamalinda Productions
26 Augustus 2008 t/m 17 september 2008
De reissom bedraagt 2.050,- euro per persoon
Info: Tamalinda Productions, Via Verdi, 17 2272 WB Voorburg
070 - 327.24.42 070- 366.77.33 e-mail: lleihitu@kpnplanet.nl
Baü /2eaifz7r-
Real estate agent
(koop en huur)
bouwmanagement
Internet: www.balirealtor.com
Verkoopinfo: +31 40 2112718 (in EU)
Email: frank@balirealtor.com
vooreen jaar, langerofvoorgoed?
Dat kan met het ouderenvisum (kosten: 555,-).
Wij zorgen dat u het visum krijgt.
Voor nadere informatie, e-mail naar:
wingswilly45@yahoo.com offax naar
0361 -726271 t.a.v.WillyRoemersma.
AmbassadorGebouw/Pt. Bali lde,JI. Bypass
Ngurah Rai No. 100, Denpasar, Bali, Indonesië.
Dat kan wel waar zijn, maar als je uitgere
kend op een sombere dag een ingezonden
stukje tegenkomt over de overgang van
Knil-militairen naar de Tentara Repoeblik
Indonesia Serikat (TRIS), donder je toch weer
in die tempo doeloe valkuil. Voor de outsi
ders: de TRIS was het leger van de door Ne
derland in alle naïviteit bedongen Verenigde
Republiek Indonesië, een staatsgedrocht
waar Soekarno heel snel korte metten mee
maakte door het 'Verenigde' of 'Serikat' de
nek om te draaien. Zoals je al gauw merkt,
heeft de schrijver van het stukje kennis van
zaken. Je bent het helemaal met hem eens.
Behalve als hij het heeft over een 'samenge
raapt zooitje ex-Knil'ers, gevangen TNI'ers en
andere avonturiers'. Daar zet je een vraag
teken bij, want dat verdienen met name de
ex-Knil'ers niet. Die hadden de keus tussen
aftaaien met een oprotpremie of dienstne-
men bij de voormalige vijand. Dat weet je
nog goed, omdat je enkele van die 'avontu
riers' hebt gekend. Sommige van hen waren
Indische jongens, wier sterke familiebanden
of gehechtheid aan de geboortegrond de
overgang naar de Koninklijke Landmacht
verhinderden. Of die niet konden aantonen
dat ze voldoende 'Neerlands bloed' door
de aderen hadden vloeien. Wat eerder
trouwens niet van belang was geweest als
de nood aan de man was in die Nederlandse
kolonie.
Doorgangskamp Tandjoeng-Oost, Batavia,
1950: Het eerste TRIS contingent dat van
daaruit vertrok bestond grotendeels uit
gehuwd personeel. Zoals de rustige Mena-
donese ex-Knil sergeant, die zich geneerde,
omdat hij nu luitenant was bij de TRIS en
dus een veel hogere 'pangkat' had dan jij.
Hem heb je nog op de foto gezet toen hij
zich bij zijn gezin op de truck voegde. En
de Timorese boedjang soldaat waarmee je
nog een sigaretje hebt gerookt voordat hij
instapte. Die vrijmoedige kerel hoopte nog
eens een 'soeratkabar' te mogen ontvangen,
maar voegde er glimlachend aan toe dat
daar wel niks van zou komen. Door al die
rotzooi en zo. Van het tweede en laatste
contingent dat je hebt meegemaakt voordat
je naar Holland vertrok, staat de ontmoe
ting met de kwartiermakergroep van een
TRIS infanterie bataljon je nog helder voor
de geest. Daar zaten drie Indische jongens
bij, een majoor en twee luitenants. De ma
joor kende je goed. Op Zuid-Sumatra had hij
met de vliegende colonne van de Y-Brigade
diverse brandjes geblust, in de laatste peri
ode, tot aan het staakt-het-vuren. Nu moest
hij uit het zelfde vaatje tappen, voor de
republiek. Het gesprek dat je met hem had
was hartelijk, maar stokte soms omdat je
allebei niet goed wist wat je zeggen moest.
De twee luitenants hielden zich afzijdig. Die
keken alleen maar toe, zwijgend, een beetje
stuurs. Bij het uit elkaar gaan hadden ze ook
maar een kort knikje voor je over.
Vernam je later dat het bataljon naar
Zuid-Celebes was getransporteerd, op een
Nederlands schip, en dat de majoor beide
benen had verloren bij de felle gevechten
in Makassar. Is dat allemaal tempo doeloe,
maar wordt je toch pissig als de ex-Knil
jongens op één hoop worden
gegooid met een
samengeraapt zooitje
avonturiers.
Moesson #09 febr(1).indd 27
