Arthur Camerling:'Ik ken
mensen die zich al om
zeven uur in de ochtend
komen melden, hoewel het
programma pas anderhalf
uur later begint. Zo belangrijk
is zo'n dag voor ons'
geen geld voor. Ik ben van alles naar opkopers
gaan brengen. Van huisraad tot en met kle
ding. Als ik maar aan medicijnen en voedzaam
eten kwam', geeft Thelma aan.
Door het wegvallen van de kostwinnaar moest
ook haar huis het vanaf die jaren ontgelden.
Ze kreeg betalingsproblemen en betaalde
rente op rente. Van fatsoenlijk onderhoud was
geen sprake meer. De staat van haar woning in
Bekasi, een forenzenstad vlakbij Jakarta, holde
achteruit. Het regent inmiddels bij
haar binnen.
1970 is ook het jaar dat
Thelma in contact
komt met Halin. De
ondersteuning
vanuit deze orga
nisatie bestaat
uit een maande
lijkse financiële
gift en, daar waar
mogelijk, medische
bijstand. Voor de ver
deling van de gelden
en de contacten bezit
Halin over een uitgebreid
netwerk in Indonesië.
Thelma: 'Ik ben begonnen met een uitkering
van 2500 rupiah per maand. (Een kilo rijst
kostte in die dagen 800 rupiah.) Samen met
het geld dat ik verdiende bij een kledingont
werper in Kemajoran in Jakarta, wist ik mijn
kinderen te onderhouden.'
Zorgen
Thelma is nog niet zo lang geleden op kosten
van Halin opgenomen geweest, in het Carolus
ziekenhuis in Jakarta, in verband met astma en
een maagprobleem. Ze moet zeker nog 10 kilo
aankomen - ten tijde van dit interview weegt
ze slechts 32 kilo - om aan te sterken. 'Geef mij
een koe dan komt het vanzelf goed', zegt ze
gekscherend.
Wilma en Josta Pattinama doen de procedure
van een ziekenhuisopname uit de
doeken. Josta: 'Iedereen die
bij Halin is aangesloten
beschikt over een garan-
tiebrief. We hebben
relaties met zieken
huizen over heel
Indonesië, waar de
mensen noodza
kelijke ingrepen
kunnen ondergaan.
De gemaakte kosten
voor uitgevoerde ope
raties kunnen de instel
lingen bij Halin verhalen.'
'Maar vervolgbehandelingen
dienen de mensen eerst zelf te
betalen. Ze kunnen de uitgaven vervolgens bij
ons innen', vult Wilma aan.
Alice Rachman-Peeters (1934) geeft te kennen
dat ze de controleafspraken zo veel als mo
gelijk probeert te beperken, omdat ze er niet
altijd het geld voor heeft. Zij heeft met hulp
van Halin een knieoperatie kunnen bekosti
gen. 'Ik probeer een check-up of sowieso een
bezoek aan een dokter te vermijden. Als ik
pijn heb of ziek ben probeer ik dat met warme
kruiken, traditionele medicijnen en bidden te
verlichten.'
Hoewel Alice alleen in Indonesië achterbleef,
heeft ze toch haar geluk gevonden. Met name
in het familieleven. Maar ze wil voor onder
steuning geen beroep doen op haar kinderen
en kleinkinderen. 'Die hebben het niet breed.
Ze hebben genoeg voor de dagelijkse zaken,
maar meer ook niet. Als het echt niet anders
kan, springen ze bij en betalen een recept.'
Duidelijk mag zijn dat de behoeften van de
warga negara's aan het veranderen zijn. 'We
krijgen de laatste jaren veel aanvragen voor
medische behandelingen binnen. Vergeet niet
dat een ingreep, óók in Indonesië, duizenden
euro's kan kosten. Dat geeft ons soms wel
eens zorgen, want we willen geen selectie
toepassen, maar voor iedereen iets betekenen',
verklaren Josta en Wilma.
Tips en trucs
Op dit moment krijgt iedereen die bij Halin
is aangesloten, in ieder geval, een ondersteu
ning van 200.000 rupiah (circa 14,50 euro) per
persoon, per maand. Het is nogmaals vooral
bedoeld als bijdrage in de eerste levensbehoef
ten.
Met de gelden gaan de warga negara's be
wust en creatief om. Thelma schaft er vooral
februari 2008
43
Moesson #09 febr(1).indd 43
22-01-2008 13:27:31
